.svg)
افزایش ساخت بزرگراه‌ها مشکل ترافیک پایتخت را حل نخواهد کرد
پارسینه: مدیرگروه برنامه‌ریزی اجتماعی، شهری و منطقه‌ای دانشگاه علامه طباطبایی تهران با اشاره به اینکه توسعه تهران در هیچ دوره‌ای از تاریخ این شهر، طبق یک برنامه مشخص صورت نگرفته است، گفت: ساخت بزرگراه در معماری شهری روز دنیا منسوخ شده است و باید به فکر راه‌حل‌های دیگری برای حل مشکل ترافیک باشیم.
محمود جمعه‌پور بیان کرد: برای حل معضل ترافیک باید با یک تفکر سیستمی به این معضل نگریسته شود و از ترکیبی از مسائل اقتصادی، اجتماعی، اصلاحات شبکه و ... در جهت حل این معضل استفاده کرد.
وی گفت: ساخت بزرگراه تنها می‌تواند به مشکل مقطعی و در غالب زمانی چند ماهه تاثیرگذار باشد و برای حل این مشکل باید هزینه حمل و نقل عمومی کاهش پیدا کند و همزمان با آن دسترسی، حمل و نقل عمومی هم برای مردم تسهیل شود اما ما نه تنها شاهد این امر نیستیم بلکه با توجه به پایین بودن هزینه حمل و نقل با وسایل شخصی شاهد عدم استقبال مردم از وسایل حمل و نقل عمومی هستیم.
جمعه‌پور ادامه داد: یکی دیگر از دلایل وجود ترافیک، توزیع نادرست کاربری‌هاست که سبب می‌شود ساکنین غرب تهران برای کار مجبور به سفر به شرق و یا بالعکس شوند و اغلب سفرهای ما غیر ضروری باشد.
وی افزود: امروزه در دنیا راهکار شهر فشرده یا همان بازگشت به مرکز شهر به عنوان یک راه‌حل مطرح شده که در این روش به دلایل اقتصادی و زیست محیطی تاکید شده تا از گسترش شهر در سطح جلوگیری شود و به جای آن مرکز شهرها بازسازی شوند تا سرزندگی و جنبش به مراکز شهرها بازگردد.این در حالی است که ما مناطق وسیعی را که عمدتا به صورت متروکه و کم جمعیت در مرکز شهر قرار دارند را رها کرده و تهران را در منطقه 22 یا مسیر کرج گسترش سطحی می‌دهیم.
این استاد دانشگاه با اشاره به عدم تاثیر تاسیس شهرهای جدید در اطراف پایتخت برای کاهش بحران‌های موجود در تهران، گفت: یکی از دلایل شکست نسبی این طرح‌ها، مکان‌یابی نامناسب این طرح‌هاست و مکان تاسیس شهر باید طبیعی باشد، یعنی از لحاظ مولفات مختلف مکان مناسبی برای شهر باشد اما ملاک اولیه ما برای تاسیس شهر، زمین رها شده است که مطمئنا چنین زمینی امکان زندگی نداشته و اگر این امکان فراهم می‌بود، قطعا حداقل چندین روستا در چنین مناطقی شکل می‌گرفتند.
وی عدم توجه به ابعاد مختلف اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی را از دیگر مشکلات این شهرها دانست و ادامه داد: تنوع لازم در ساخت این شهرها لحاظ نشده و به همین دلیل این شهرها نمی‌توانند همه گروه‌ها را به خود جذب کنند و اگر قیمت خانه در تهران به این شدت افزایش پیدا نمی‌کرد، طبیعتا جمعیت موجود هم این شهرها را برای اسکان انتخاب نمی‌کردند.
جمعه‌پور با بیان این مطلب که توسعه شهر بر عهده بساز و بفروش‌هاست، گفت: متاسفانه مدیریت ما مسئله محور و مشکل مدار است و همچنین ما فاقد یک سازمان مدیریتی مناسب هستیم.
وی عنوان کرد: با وجود اینکه مدیریت تهران در سال‌های اخیر کمی بهبود پیدا کرده اما باز هم این مدیریت از بالا به پایین است و مشارکت مردم در آن جایی ندارد در حالی که در اجرای پروژه‌ها باید محله محوری و خواست مردم را مد نظر قرار دهیم و مشارکت مردم از شعار باید تبدیل به عمل شود.
مدیر گروه برنامه‌ریزی اجتماعی، شهری و منطقه‌ای دانشگاه علامه طباطبایی تهران با اشاره به اینکه در نگاهی کلی‌تر یکی از مشکلات پایه‌ای ما، آمایش سرزمینی است، گفت: مشکل اصلی ما در این بحث این است که این امر در حد نظری و مطالعاتی باقی مانده و به عمل درنیامده است.
وی با بیان اینکه آمایش به معنی آماده کردن سرزمین برای توسعه بر اساس پتانسیل و امکانات است، افزود: مشکل ما تمایز بین برنامه‌ریزی منطقه‌ای با نظام مدیریتی است زیرا زمانی که بر اساس مطالعات آمایش به این نتیجه می‌رسیم که طرحی در سه منطقه از سه استان قابلیت اجرا دارد، به دلیل اینکه بر اساس تقسیمات کشوری دارای چنین واحدی نیستیم و از انجام آن بازمی‌مانیم.
ارسال نظر