.svg)
نظم آینده جهان هنوز استحکام نیافته است
پارسینه: حسن روحانی رییس‌جمهوری ایران پیش از ترک تهران به مقصد نیویورک با گفتن اینکه «در سازمان ملل اعلام خواهیم کرد که ما یک طرح برای امنیت با همکاری کشور‌های منطقه خواهیم داشت و می‌خواهیم همه با هم امنیت را تامین کنیم. البته این طرح تنها امنیتی نیست و مسائل اقتصادی هم در آن جای دارد» از آمادگی جمهوری‌اسلامی برای تفاهم منطقه‌ای خبر داد.
حسن روحانی رییس‌جمهوری ایران پیش از ترک تهران به مقصد نیویورک با گفتن اینکه «در سازمان ملل اعلام خواهیم کرد که ما یک طرح برای امنیت با همکاری کشور‌های منطقه خواهیم داشت و می‌خواهیم همه با هم امنیت را تامین کنیم. البته این طرح تنها امنیتی نیست و مسائل اقتصادی هم در آن جای دارد» از آمادگی جمهوری‌اسلامی برای تفاهم منطقه‌ای خبر داد.
مهدی‌مطهرنیا در گفتگو با پارسینه در این رابطه اظهار داشت: بافت موقعیتی کنونی جهان در دوران گذار قرار دارد. به‌طوریکه نظم آینده جهان هنوز استحکام نیافته است. در چنین حالتی کنشگران، کنشوران و کنشورزان جهانی در تکاپو برای گرفتن امتیاز‌های بیشتر برای آینده نظام نوین جهان هستند.
وی افزود: قدرت‌های متفاوتی در ابعاد نظم منطقه‌ای بین‌المللی در رقابت با یکدیگر برآنند بتوانند زمینه همگرایی بیشتر در جهت افزایش فزون‌تر قدرت خویش را در قالب اتحاد‌ها و همکاری‌های متفاوت فراهم سازند.
این کارشناس بین‌الملل ادامه داد: این مساله‌ای جدید نیست. در واقع در دوران جدید پس از فروپاشی اتحادجماهیر شوروی سوسیالسیتی تا کنون نیز ما شاهد تلاش‌های متفاوتی از نیرو‌های گوناگون بوده‌ایم. اخیرا ایالات متحده آمریکا بر آن شد که زمینه‌ساز ایجاد فضای مناسب برای تشیکل رژیمی حقوقی برای انتقال انرژی در خلیج‌فارس باشد. فلذا باید به این معنی متوجه باشیم که هم اکنون احتیاط و محافظه‌کاری برای ایجاد فضای این زمینه از سوی کنشگران و بازیگران متفاوت منطقه‌ای و صحنه نظام بین‌الملل وجود دارد. قبلا نیز ایران نیز سخن از یک امنیت منطقه‌ای در خلیج فارس را به میان آورده است و بار‌ها این معنا با تلاش‌هایی شروع شده است. اما متاسفانه نتوانسته است، زمینه‌هایی برای ایجاد یک فضای تفاهمی در این زمینه را فراهم سازد.
مطهرنیا افزود: به نظر می‌رسد که این معنا قابل قبول است که ایران تلاش‌های خودش را ادامه بدهد و طرح‌های خود را در این زمینه تکامل بخشیده و آن‌ها را مطرح کند تا در مجامع گوناگون بتوان زمینه‌پرور حرکت به سوی آینده باشد.
وی ادامه داد:اما اگر بخواهیم، واقعیت‌ها را ببینیم بیان این طرح‌ها مشکلی را حل نخواهد کرد. به عبارتی دیگر با بیان این طرح در مجمع عمومی سازمان ملل متحد می‌توانیم فضای رسانه‌ای را در یک موقعیت معین و بازه زمانی مشخصی را به وجود بیاوریم. اما به نظر می‌رسد، این امکان حاصل نخواهد شد که استقبال عملیاتی درباره این درخواست به وجود بیاید.
مطهرنیا تاکید کرد: در طرح آمریکایی‌ها می‌دیدیم که کشورهایی، چون استرالیا، کره‌جنوبی و عربستان و البته رژیم حاکم بر تل‌آتیو از آن حمایت کردند و منطق رژیم حقوق دریایی برای نقل و انتقال انرژی از تنگه هرمز و دریا‌ها را کلید زدند. اما آنگونه که باید و شاید استقبال چندانی از آن نشد.
مهدی‌مطهرنیا در پایان صحبت‌هایش گفت: با توجه به وضعیت کنونی ایران در قالب تحریم‌های بین‌المللی و تلاش‌هایی که برای ایجاد تنش بیشتر در منطقه وجود دارد، چندان نمی‌توان به چشم‌انداز طرح آقای روحانی از منظر عملیاتی خوش‌بین بود.
مهدی‌مطهرنیا در گفتگو با پارسینه در این رابطه اظهار داشت: بافت موقعیتی کنونی جهان در دوران گذار قرار دارد. به‌طوریکه نظم آینده جهان هنوز استحکام نیافته است. در چنین حالتی کنشگران، کنشوران و کنشورزان جهانی در تکاپو برای گرفتن امتیاز‌های بیشتر برای آینده نظام نوین جهان هستند.
وی افزود: قدرت‌های متفاوتی در ابعاد نظم منطقه‌ای بین‌المللی در رقابت با یکدیگر برآنند بتوانند زمینه همگرایی بیشتر در جهت افزایش فزون‌تر قدرت خویش را در قالب اتحاد‌ها و همکاری‌های متفاوت فراهم سازند.
این کارشناس بین‌الملل ادامه داد: این مساله‌ای جدید نیست. در واقع در دوران جدید پس از فروپاشی اتحادجماهیر شوروی سوسیالسیتی تا کنون نیز ما شاهد تلاش‌های متفاوتی از نیرو‌های گوناگون بوده‌ایم. اخیرا ایالات متحده آمریکا بر آن شد که زمینه‌ساز ایجاد فضای مناسب برای تشیکل رژیمی حقوقی برای انتقال انرژی در خلیج‌فارس باشد. فلذا باید به این معنی متوجه باشیم که هم اکنون احتیاط و محافظه‌کاری برای ایجاد فضای این زمینه از سوی کنشگران و بازیگران متفاوت منطقه‌ای و صحنه نظام بین‌الملل وجود دارد. قبلا نیز ایران نیز سخن از یک امنیت منطقه‌ای در خلیج فارس را به میان آورده است و بار‌ها این معنا با تلاش‌هایی شروع شده است. اما متاسفانه نتوانسته است، زمینه‌هایی برای ایجاد یک فضای تفاهمی در این زمینه را فراهم سازد.
مطهرنیا افزود: به نظر می‌رسد که این معنا قابل قبول است که ایران تلاش‌های خودش را ادامه بدهد و طرح‌های خود را در این زمینه تکامل بخشیده و آن‌ها را مطرح کند تا در مجامع گوناگون بتوان زمینه‌پرور حرکت به سوی آینده باشد.
وی ادامه داد:اما اگر بخواهیم، واقعیت‌ها را ببینیم بیان این طرح‌ها مشکلی را حل نخواهد کرد. به عبارتی دیگر با بیان این طرح در مجمع عمومی سازمان ملل متحد می‌توانیم فضای رسانه‌ای را در یک موقعیت معین و بازه زمانی مشخصی را به وجود بیاوریم. اما به نظر می‌رسد، این امکان حاصل نخواهد شد که استقبال عملیاتی درباره این درخواست به وجود بیاید.
مطهرنیا تاکید کرد: در طرح آمریکایی‌ها می‌دیدیم که کشورهایی، چون استرالیا، کره‌جنوبی و عربستان و البته رژیم حاکم بر تل‌آتیو از آن حمایت کردند و منطق رژیم حقوق دریایی برای نقل و انتقال انرژی از تنگه هرمز و دریا‌ها را کلید زدند. اما آنگونه که باید و شاید استقبال چندانی از آن نشد.
مهدی‌مطهرنیا در پایان صحبت‌هایش گفت: با توجه به وضعیت کنونی ایران در قالب تحریم‌های بین‌المللی و تلاش‌هایی که برای ایجاد تنش بیشتر در منطقه وجود دارد، چندان نمی‌توان به چشم‌انداز طرح آقای روحانی از منظر عملیاتی خوش‌بین بود.
ارسال نظر