آياتي كه درباره ايرانيان است
پارسینه: در سوره روم سخن از پيروزى ايرانيان بر روميان به ميان آمده: «غُلِبَتِ الرُّومُ. فىِ أَدْنىَ الْأَرْضِ وَ هُم مِّن بَعْدِ غَلَبِهِمْ سَيَغْلِبُون. في بِضْعِ سِنينَ لِلَّهِ الْأَمْرُ مِنْ قَبْلُ وَ مِنْ بَعْدُ ...»روميان مغلوب شدند! (و اين شكست) در سرزمين نزديكى رخ داد امّا آنان پس از (اين) مغلوبيّت بزودى غلبه خواهند كرد. در چند سال(آينده اين پيروزي رخ خواهد داد) همه كارها از آن خداست چه قبل و چه بعد (از اين شكست و پيروزى)...».[1]
قابل ذكر است در دو آيه قبل ازاين خداوند مي فرمايد: «اگر شما كافر شويد بدانيد آنچه در اسمان زمين است از آن خداوند است وخداوند بى نياز و ستوده است.» با توجه به آيات قبل كه سخن از كافر شدن مخاطبان قران است اين آيه اين گونه معنى و تفسير شده كه اگر خداوند بخواهد عده ديگرى را جايگزين شما مي كند كه به پيامبر ايمان مي اورند البته آيه به گونه ديگر نيز قابل معنى وتفسير است.
در ذيل آيه 54 سوره مائده نيز كه خداوند مي فرمايد: («يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ ...») (اى مومنان هركس از شما كه از دينش برگردد بداند خداوند به زودى قومى به عرصه مى آورد كه دوستشان مى دارد و آنان نيز اورا دوست مى دارند....). در تفسير مجمع البيان روايتى نقل كرده كه از پيامبر (ص) در مورد اين آيه سئوال مى شود حضرت دستشان را برشانه سلمان مي زند و مى فرمايند: «اين و همانندان او مراد از اين آيه هستند سپس فرمودند اگر دين در ثريا باشد مردانى از فارس به آن دست خواهند يافت.»[3]
همچنين در ذيل آيه 198 شعراء كه خداوند مى فرمايد: «و اگر آنرا (قرآن را) بر بعضى از عجميان نازل كرده بوديم سپس آنرا بر ايشان مي خواند به آن ايمان نمى آوردند». در روايتى از امام صادق (ع) آمده است: كه اگر قرآن بر عجم نازل مى شد عرب ايمان نمى آوردند، اما قرآن بر عرب نازل شد و عجم ايمان آوردند و اين فضيلتى براى عجم است. [4]
[1] سوره روم، آيات2-4.
[2] مجمع البيان 210/ 3.
[3] همان، 3/ 358- 357.
[4] نورالثقلين 4/ 66.
ارسال نظر