عشق های اشتباهی
پارسینه: بسیاری از افراد، عشق را فقط در جملات احساسی خلاصه و از معیارهای واقعی آن ازجمله احترام به طرف مقابل غفلت میکنند که این مسأله موجب شکل گرفتن ازدواجهای بیثبات و در نتیجه افزایش آمار طلاق شده است.
به گزارش پارسینه،این کدام عشق است که آمار طلاقها را بالا برده، زندانها را پر و جوانان را فرسودهتر و والدین آنها را پیرتر و افسردهتر کرده است؟ این چگونه عشقی است که خدا را از ما میگیرد و ما را به گناه و ستم میاندازد؟
این کدام عشق است که باعث میشود، عاشق در خیابان و مقابل منزل معشوق عربده بکشد و چاقو به دست بگیرد و بر جان پدر و مادر ترس و لرزه اندازد؟
این چه عشقی است که ادب را از یاد میبرد و آبروی خانوادهها را میریزد؟
کار عشق وصل کردن است اما برخی عشقها،فصل و جدایی هستند.
بررسیها نشان میدهد، جوانان کشور درباره عشق و عشق ورزی اطلاعات چندانی ندارند و دیدار یک پسر با یک دختر باعث شده دو نفر به یکدیگر علاقهمند شوند یا شنیدن صدای طرف مقابل در تلفن یا کلام عاشقانه او در پیامک خواب را از فرد گرفته و زندگی او را مختل کرده است.
به باور برخی کارشناسان، پشت بسیاری از این علاقهها، تمایلات جنسی، سوءاستفاده و حتی تجاوزات جنسی است و استفاده از کلمه «عشق» و «عاشقتم» بیشترین آسیبها را به جوانان زده است، بنابراین فرزندان و خانوادهها باید در اینباره به آگاهیهای لازم دست یابند تا بتوانند دوران جوانی را با سلامتی پشت سر گذارند و از عشقی که خداوند عطا کرده برای عشق ورزی و ازدواج سالم و با دوام بهرهمند شوند.
اساس عشق ورزی به دیگران، عشق به خود است
«حسین علیزاده» (کوزه کنان) در گفتوگو با ایرنا گفت: علم روانشناسی دنبال تعادل رفتاری است و احساس و رفتاری را میپذیرد و سالم میانگارد که تعادل داشته باشد، بنابراین عشقورزی به شخصیت سالم نیاز دارد.
وی ادامه داد: بهترین و ارزشمندترین عشق ورزیها را از طرف کسانی مشاهده میکنیم که از نظر روانی و شخصیتی سالم هستند، بنابراین عشق و رنگ آن با لایههای شخصیتی افراد ارتباط دارد.
علیزاده، داشتن شخصیت سالم را ریشه عشقورزی سالم دانست و گفت: افرادی میتوانند به دیگران یا به همسر خود عشقورزند که ابتدا به خود عشق ورزند، یعنی اساس عشقورزی به دیگران، عشقورزی و احترام به خود است.
ادب کلامی از نشانههای عاشق واقعی است
وی با بیان اینکه داشتن ادب روانی، کلامی و رفتاری از نشانههای مهم یک جوان سالم و یک عاشق واقعی است، گفت: آیا کسی که رکیکترین کلام را به کار میبرد، تهدید میکند، آبروی خانواده را به خطر میاندازد، ایجاد مزاحمت خیابانی میکند و پیامکهای گناه آلود میفرستد، میتواند عشق راستین داشته باشد؟
این مدرس مهارتهای زندگی ادامه داد: عقدههای دوران کودکی و نوجوانی بر عشقورزی افراد تأثیر میگذارد، دختر و پسری که محبت و عاطفه والدین را تجربه نکردهاند یا با محرومیتهای شدید روانی و اقتصادی روبهرو بودهاند، ممکن است نوعی بدبینی درباره زن، مرد یا تشکیل خانواده داشته باشند که این ویژگی در عشقورزی و آرامش افراد تاثیرگذار است.
وی خاطرنشان کرد: افرادی که دارای شخصیت افسرده هستند، در عشقورزی به همسر و دیگران مشکل دارند، زیرا خود را فردی بیکفایت میدانند مگر اینکه خود را درمان کنند.
خطاهای شناختی مانعی برای عشقورزی
علیزاده داشتن خطاهای شناختی را مانع بزرگی برای عشقورزی دانست و گفت: تعمیم افراطی و بیاندازه، یکی از این خطاهاست بدین معنا که فرد یک اتفاق را به همه موقعیتها تعمیم میدهد، مثلا میگوید، «همه مردها سر و ته یک کرباسند» یا «به هیچ زنی نمیشود اعتماد کرد».
وی استدلال به روش همه یا هیچ را یکی دیگر از خطاهای شناختی عنوان و اضافه کرد: فرد در این صورت دارای تفکر دوقطبی است، مثلا میگوید، دو یا «باید این دختر را بگیرم یا ازدواج نمیکنم». بنابراین، این افراد مطلقگرا هستند و به موفقیتهای کم راضی نمیشوند یعنی کمالگرایی بیمارگونه دارند.
این کارشناس خانواده افزود: این افراد در طول زندگی فقط ناله و شکوه میکنند، از آنچه خداوند به آنها داده تشکر نمیکنند و راضی نیستند، از این رو در زندگی زناشویی هم مشکل خواهند داشت، در صورتی که همسر و دیگران برای آنها کاری کنند، میگویند، کم است بنابراین آرامشی هم ندارند.
وی به «توجه انتخابی» اشاره کرد و گفت: برخی افراد به جنبههای منفی یک موضوع میپردازند و بعد مثبت آن را رها میکنند، مثلا با دیدن یک بیعلاقگی از همسر میگویند، تو اصلا مرا دوست نداری و علاقه نشان نمیدهی درحالیکه قبلا کلی به او خوبی و ابراز علاقه شده است.
عجله در قضاوت از عوامل خطاهای شناختی
این کارشناس خانواده گفت: بزرگنمایی، ذهنخوانی و عجله در قضاوت و برچسب زدن ازجمله عوامل دیگر خطاهای شناختی است که اگر در افراد دیده شود، مانعی برای عشقورزی خواهد بود و باید افراد با مشاوره درمان شوند. علیزاده، مثبتنگری و اندیشیدن به خوبیها را ازجمله ویژگیهایی دانست که عشق ورزیدن را آسان میکند. بهگفته وی، فردی که به هستی و خالق آن نگاه مثبت دارد و به الطاف خداوند امیدوار است، به خداوند عشق میورزد و به بندگان او هم عشق و محبت نشان میدهد.
این کارشناس خانواده افزود: این افراد دارای شخصیت روانی سالم هستند، به خود احترام میگذارند و از لحظههای زندگی در مسیر آرامش و شکوفایی خود استفاده میکنند.
مثبتنگری، سادهلوحانه زیستن نیست
علیزاده با بیان اینکه مثبتنگری، سادهلوحانه زیستن نیست، افزود: باید منفیها نیز در زندگی دیده شوند، اما نباید معطل ماند بلکه باید از موانع عبور کرد، فرد مثبتاندیش ضمن اینکه باهوش است، اجازه نمیدهد افکار منفی، وقت ارزشمند او را تلف کند، درواقع آنها به چیزهای منفی جا خالی میدهند.
وی گفت: اضطراب و نگرانی ازجمله صفاتی است که اگر به صورت افزایشی در فردی دیده شود، مانعی برای عشقورزی خواهد بود زیرا اضطراب یک دلشوره ادامهدار است که ذهن فرد را به خود مشغول و رفتارهای او را مختل میکند.
بهگفته این کارشناس خانواده، تا اضطراب فرد درمان نشود، عشقورزی مشکل خواهد داشت، بنابراین خانوادهها باید در اینباره دقت لازم را داشته باشند.
این کدام عشق است که باعث میشود، عاشق در خیابان و مقابل منزل معشوق عربده بکشد و چاقو به دست بگیرد و بر جان پدر و مادر ترس و لرزه اندازد؟
این چه عشقی است که ادب را از یاد میبرد و آبروی خانوادهها را میریزد؟
کار عشق وصل کردن است اما برخی عشقها،فصل و جدایی هستند.
بررسیها نشان میدهد، جوانان کشور درباره عشق و عشق ورزی اطلاعات چندانی ندارند و دیدار یک پسر با یک دختر باعث شده دو نفر به یکدیگر علاقهمند شوند یا شنیدن صدای طرف مقابل در تلفن یا کلام عاشقانه او در پیامک خواب را از فرد گرفته و زندگی او را مختل کرده است.
به باور برخی کارشناسان، پشت بسیاری از این علاقهها، تمایلات جنسی، سوءاستفاده و حتی تجاوزات جنسی است و استفاده از کلمه «عشق» و «عاشقتم» بیشترین آسیبها را به جوانان زده است، بنابراین فرزندان و خانوادهها باید در اینباره به آگاهیهای لازم دست یابند تا بتوانند دوران جوانی را با سلامتی پشت سر گذارند و از عشقی که خداوند عطا کرده برای عشق ورزی و ازدواج سالم و با دوام بهرهمند شوند.
اساس عشق ورزی به دیگران، عشق به خود است
«حسین علیزاده» (کوزه کنان) در گفتوگو با ایرنا گفت: علم روانشناسی دنبال تعادل رفتاری است و احساس و رفتاری را میپذیرد و سالم میانگارد که تعادل داشته باشد، بنابراین عشقورزی به شخصیت سالم نیاز دارد.
وی ادامه داد: بهترین و ارزشمندترین عشق ورزیها را از طرف کسانی مشاهده میکنیم که از نظر روانی و شخصیتی سالم هستند، بنابراین عشق و رنگ آن با لایههای شخصیتی افراد ارتباط دارد.
علیزاده، داشتن شخصیت سالم را ریشه عشقورزی سالم دانست و گفت: افرادی میتوانند به دیگران یا به همسر خود عشقورزند که ابتدا به خود عشق ورزند، یعنی اساس عشقورزی به دیگران، عشقورزی و احترام به خود است.
ادب کلامی از نشانههای عاشق واقعی است
وی با بیان اینکه داشتن ادب روانی، کلامی و رفتاری از نشانههای مهم یک جوان سالم و یک عاشق واقعی است، گفت: آیا کسی که رکیکترین کلام را به کار میبرد، تهدید میکند، آبروی خانواده را به خطر میاندازد، ایجاد مزاحمت خیابانی میکند و پیامکهای گناه آلود میفرستد، میتواند عشق راستین داشته باشد؟
این مدرس مهارتهای زندگی ادامه داد: عقدههای دوران کودکی و نوجوانی بر عشقورزی افراد تأثیر میگذارد، دختر و پسری که محبت و عاطفه والدین را تجربه نکردهاند یا با محرومیتهای شدید روانی و اقتصادی روبهرو بودهاند، ممکن است نوعی بدبینی درباره زن، مرد یا تشکیل خانواده داشته باشند که این ویژگی در عشقورزی و آرامش افراد تاثیرگذار است.
وی خاطرنشان کرد: افرادی که دارای شخصیت افسرده هستند، در عشقورزی به همسر و دیگران مشکل دارند، زیرا خود را فردی بیکفایت میدانند مگر اینکه خود را درمان کنند.
خطاهای شناختی مانعی برای عشقورزی
علیزاده داشتن خطاهای شناختی را مانع بزرگی برای عشقورزی دانست و گفت: تعمیم افراطی و بیاندازه، یکی از این خطاهاست بدین معنا که فرد یک اتفاق را به همه موقعیتها تعمیم میدهد، مثلا میگوید، «همه مردها سر و ته یک کرباسند» یا «به هیچ زنی نمیشود اعتماد کرد».
وی استدلال به روش همه یا هیچ را یکی دیگر از خطاهای شناختی عنوان و اضافه کرد: فرد در این صورت دارای تفکر دوقطبی است، مثلا میگوید، دو یا «باید این دختر را بگیرم یا ازدواج نمیکنم». بنابراین، این افراد مطلقگرا هستند و به موفقیتهای کم راضی نمیشوند یعنی کمالگرایی بیمارگونه دارند.
این کارشناس خانواده افزود: این افراد در طول زندگی فقط ناله و شکوه میکنند، از آنچه خداوند به آنها داده تشکر نمیکنند و راضی نیستند، از این رو در زندگی زناشویی هم مشکل خواهند داشت، در صورتی که همسر و دیگران برای آنها کاری کنند، میگویند، کم است بنابراین آرامشی هم ندارند.
وی به «توجه انتخابی» اشاره کرد و گفت: برخی افراد به جنبههای منفی یک موضوع میپردازند و بعد مثبت آن را رها میکنند، مثلا با دیدن یک بیعلاقگی از همسر میگویند، تو اصلا مرا دوست نداری و علاقه نشان نمیدهی درحالیکه قبلا کلی به او خوبی و ابراز علاقه شده است.
عجله در قضاوت از عوامل خطاهای شناختی
این کارشناس خانواده گفت: بزرگنمایی، ذهنخوانی و عجله در قضاوت و برچسب زدن ازجمله عوامل دیگر خطاهای شناختی است که اگر در افراد دیده شود، مانعی برای عشقورزی خواهد بود و باید افراد با مشاوره درمان شوند. علیزاده، مثبتنگری و اندیشیدن به خوبیها را ازجمله ویژگیهایی دانست که عشق ورزیدن را آسان میکند. بهگفته وی، فردی که به هستی و خالق آن نگاه مثبت دارد و به الطاف خداوند امیدوار است، به خداوند عشق میورزد و به بندگان او هم عشق و محبت نشان میدهد.
این کارشناس خانواده افزود: این افراد دارای شخصیت روانی سالم هستند، به خود احترام میگذارند و از لحظههای زندگی در مسیر آرامش و شکوفایی خود استفاده میکنند.
مثبتنگری، سادهلوحانه زیستن نیست
علیزاده با بیان اینکه مثبتنگری، سادهلوحانه زیستن نیست، افزود: باید منفیها نیز در زندگی دیده شوند، اما نباید معطل ماند بلکه باید از موانع عبور کرد، فرد مثبتاندیش ضمن اینکه باهوش است، اجازه نمیدهد افکار منفی، وقت ارزشمند او را تلف کند، درواقع آنها به چیزهای منفی جا خالی میدهند.
وی گفت: اضطراب و نگرانی ازجمله صفاتی است که اگر به صورت افزایشی در فردی دیده شود، مانعی برای عشقورزی خواهد بود زیرا اضطراب یک دلشوره ادامهدار است که ذهن فرد را به خود مشغول و رفتارهای او را مختل میکند.
بهگفته این کارشناس خانواده، تا اضطراب فرد درمان نشود، عشقورزی مشکل خواهد داشت، بنابراین خانوادهها باید در اینباره دقت لازم را داشته باشند.
ارسال نظر