"پیامک فرستاده اند که آیا به همسرت شک داری؟"

این را به انبوه مشترکینشان می‌فرستند. شک در بسیاری موارد مقدماتش اختیاری است. انسان خود را به وادی شک می‌اندازد. همین‌که «شک» را، «وسواس» را به رسمیت بشناسد و همراهش شود و با آن گامی بردارد، قوی‌ترش می‌کند.

ایرانسل برای اینکه از یک مشترک ۱۵۰ تومان راهزنی کند، به کثیف‌ترین و وقیح‌ترین رفتارها روی آورده است. بسیاری از مردم ساده‌دل این را جواب خواهند داد. با «شک»ی که ایرانسل به زندگی‌شان خواهد انداخت همراه خواهند شد و این «شک» به آتش تبدیل خواهد شد. آنها کثیفند. آنها کثیفند. آنها کثیفند. تمام وجودم پر از نفرت است از این کثیف‌هایی که می‌دانیم متولیانش کیانند. چقدر انسان باید سقوط کند که برای ۱۵۰ تومان راهزنی از جیب مردم ساده‌دل، آتش به زندگی‌شان بیاندازند.

از تمام کسانی که این متن را می‌خوانند، خواستارم که علیه این زشتی اعتراض کنند. اگر راهی برای شکایت است، شکایت کنند. اگر کسی به وزیر ارتباطات و ... دسترسی دارد، برایش بگوید؛ شاید مردی، زنی در خانه‌ای از خانه‌های ایران، به وادی این تردید که سخت است خروج از آن، وارد نشود. چقدر انسان باید سقوط کند؟ چقدر؟

اکبر موسوی