سر و کله تب کریمه کنگو دوباره پیدا شد
پارسینه: رییس مرکز مدیریت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت ضمن تشریح آخرین وضعیت شیوع بیماری تبکریمهکنگو در کشور، گفت: امسال تا کنون ۱۰ مورد ابتلا شناسایی کردهایم که یک مورد هم منجر به فوت شده است.
محمدمهدی گویا ، درباره آخرین وضعیت شیوع بیماری تبکریمهکنگو در کشور، گفت: بیماری تبکریمه کنگو بیماری است که معمولا از فصل بهار آغاز میشود و با آغاز زمان زایمان دامها، موارد شیوع آن شدت پیدا میکند.
وی با بیان اینکه این بیماری از سه طریق میتواند به انسان منتقل شود، افزود: در صورتی که کنه موجود روی بدن دام، روی بدن انسان قرار گیرد و انسان را بگزد، فرد را به بیماری تبکریمهکنگو مبتلا میکند که این راه شایعترین راه ابتلا است. این نوع ابتلا معمولا در کسانی دیده میشود که مستقیما با دامها سروکار دارند، دام نگهداری میکنند و یا در منزل و محیط زندگیشان دام را ذبح میکنند. همچنین قصابها، افرادی که در کشتارگاهها یا دامداریها کار میکنند و کسانی که دام را بدون اینکه اطمینان داشته باشند از منابع غیرمعتبر تهیه میکنند، ممکن است از این طریق به بیماری تبکریمهکنگو مبتلا شوند.
گویا ادامه داد: شکل دوم انتقال این بیماری، از طریق ترشحات آلوده دام اتفاق میافتد. وقتی که کسی دام را ذبح میکند، ممکن است ترشحات خونی یا ترشحات بدن دام، در دهان، چشم یا مخاطش بریزد و فرد به این بیماری مبتلا شود. راه سوم انتقال بیماری تب کریمهکنگو نیز میتواند در بیمارستان اتفاق افتد. بر همین اساس فردی که به این بیماری مبتلا میشود، باید در شرایط بسیار ایزوله نگهداری شود، تحت درمان قرار گیرد و پزشک و پرستار باید مراقب باشند که خودشان مبتلا نشوند و احتیاطات حفاظت فردی را انجام دهند.
رییس مرکز مدیریت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت با بیان اینکه سالانه بین ۱۰۰ تا ۱۵۰ مورد از ابتلا به بیماری تبکریمهکنگو در کشورمان شناسایی میکنیم، گفت: امسال تا کنون ۱۰ مورد ابتلا شناسایی کردهایم که یک مورد هم منجر به فوت فرد شده است. باید توجه کرد که بیماری تبکریمهکنگو درمان دارویی دارد، اما اثرگذاری این درمان دارویی به مرحله تشخیص بیماری بستگی دارد و درمان دارویی هم درمان قطعی و ۱۰۰ درصد نیست.
گویا با بیان اینکه برای کادر درمانی پروتکلهای خاصی برای مراقبت از بیماران مبتلا به تبکریمهکنگو تدوین شده است که طبق آنها عمل میکنند، افزود: همچنین همه این افراد آموزش دیدهاند که چطور از خودشان و بیمارشان در برابر این بیماری مراقبت کنند و به اطرافیان بیمار چه توصیههایی کنند که آنها که در تماس مستقیم با بیمار هستند، به این بیماری مبتلا نشوند.
ارسال نظر