.svg)
خواهر خرمدین: حق ندارید درباره بابک فیلم بسازید
پارسینه: خواهر بابک خرمدین در پی انتشار خبرهای درباره ساخت مستندی درباره برادرش ، از رییس سازمان سینمایی درخواست کرد تا پروانه ساخت این مستند باطل شود.
آذر (آزیتا) خرمدین در متنی که در اختیار ایسنا گذاشت، نوشت: "صبح شنبه از طریق اخبار خبرگزاری‌ها مطلع شدم که مستندی با موضوع حادثه ناگواری که برای خانواده ام پیش آمده و درباره قتل برادرم بابک خرم دین و ابعاد روانشناختی و جامعه شناختی آن است، از سازمان سینمایی وزارت محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی پروانه ساخت دریافت کرده است. این در حالی است که سازندگان حتی به خودشان زحمت نداده اند که با من و یا برادرم تماس بگیرند و اطلاعی بدهند و اجازه یا رضایت مان را جویا شوند.
در عوض بدون اینکه خانواده در جریان باشند، پروانه ساخت گرفته اند و خبرش را هم رسانه‌ای کرده اند. نام فیلم را هم انتخاب کرده اند، در موردش گفتگو کرده اند و اعلام کرده اند که در گروه سینما‌های هنر و تجربه هم اکران خواهد شد. آن را در صفحه شخصی اینستاگرام خودشان هم گذاشته اند و با سیل تبریک فالوور‌های شان هم مواجه شده اند. در خبر‌ها نام آقای امیر سید زاده در کنار نام خانم دیگری که تا به حال اسمش را هم در فضای سینما نشنیده ام هم به عنوان تهیه کننده قید شده است.
در تماس با آقای سیدزاده ایشان عنوان کرده اند که موظف به پاسخ گویی نیستند و از ما خواستند که برای اتفاقی که نیفتاده هیاهو نکنیم. در صورتی که به نظرم هیاهو را ایشان با خبر ساخت فیلم و گرفتن پروانه ساخت، ایجاد کرده اند. حال سوال من اینجاست که اگر اتفاقی نیفتاده است پس چرا شما آقای سیدزاده رسانه‌ای کرده اید؟ و نام فیلم را هم انتخاب کرده اید؟ البته فیلم‌های ایشان را در مقام تهیه کننده ندیده ام و فضای کاری شان را نمی‌شناسم، اما با استناد به بازی ایشان در سریال‌های طنز تلویزیون می‌دانم که قطعا فضای ذهنی و نگاه بابک به مدیوم سینما و رسانه با ایشان بسیار تفاوت دارد.
چون برادرم بابک و خودم همیشه از علاقه‌مندان به سینمای هنری بوده ایم و به این آقا و هر شخص دیگری اجازه نخواهم داد که در مورد خانواده ام در موقعیت فعلی که هنوز زمان زیادی از این اتفاق نگذشته است و ناراحتی و فشار این ماجرا بر من و خانواده ام کماکان حاکم است فیلمی بسازد. قبل‌تر هم بار‌ها به طور رسمی در خبرگزاری‌ها اعلام کرده ام که با ساخت هر فیلمی و به هر شکلی درباره این پرونده در حال حاضر و با توجه به شرایط خانواده ام و روز‌های سختی که در حال گذراندنش هستیم مخالف هستم و از مقام محترم قضایی درخواست کرده ام که دستور دهند که هیچ اطلاعاتی از این پرونده و گفتگو با پدر و مادرم در اختیار هیچ فیلمسازی و به هیچ شکلی قرار نگیرد.
هم چنین خانمی که به عنوان تهیه کننده دیگر این فیلم نامشان در کنار اسم آقای سیدزاده در خبر‌ها آمده است در پاسخ به پیام نماینده من، معتقد است که، چون قرار است از نگاه کارشناسی جوانب مختلف موضوع در فیلم مطرح بشود، برای ساخت این فیلم نیازی به اجازه خانواده و مقام قضایی نیست!
سوال اینجاست که ایشان چطور می‌توانند درباره این موضوع حساس با نگاه همه جانبه و کارشناسی مستند بسازند و به قول خودشان و صحبت هایشان در گفت و گوهایشان، علل قتل را دقیق ریشه یابی کنند؟ درحالی که امکان گفتگو با پدر و مادر و خانواده را ندارند. هم چنین مقام قضایی با ایشان همکاری نخواهند کرد و امکان دسترسی به نشان دادن تصویری از اتاق برادر مرحومم را هم نخواهند داشت و هم چنین اجازه داشتن یک عکس از کودکی برادرم بابک در کنار خانواده مان هم نخواهند داشت.
با این شرایطی که توضیح داده ام فیلم مورد نظر چگونه میتواند نقاط تاریک و مبهم این پرونده را به حقیقت برای تماشاگرانش روشن کند و آن را ریشه یابی کند؟ در حالی که فیلمساز خودش حتی امکان این را ندارد که از ساده‌ترین روابط درون خانواده ما اطلاعاتی داشته باشد؟ فیلمساز بدون داشتن اطلاعاتی درباره واقعه چه چیزی را میتواند به داشته‌های موجود و زرد رنگ و اطلاعات غلط در فضای مجازی که هر روز دیده می‌شود، اضافه کند؟ با این توضیحات این فیلم چه کارکردی میتواند داشته باشد؟ اصرار سازندگان برای ساخت این فیلم چیست؟ اگر موج سواری بر داغی مرگ فیلمساز هنرمند و دغدغه مندی است که در زمان حیاتش مثل خیلی دیگر از کارگردان‌ها منتظر فراهم شدن شرایط ساخت فیلمش بوده نیست، پس چیست؟
البته در تماس نماینده ام با سازمان محترم سینمایی به ما اعلام شد که اگر رضایت خانواده نباشد، پروانه ساخت را باطل می‌کنیم. اما سوال من اینجاست که چطور موقع صدور پروانه ساخت از ایشان رضایت خانواده را نخواسته اند؟ اگر رضایت ما لازم و واجب است چطور بدون رضایت کتبی ما و مقام محترم قضایی، پروانه ساخت صادر و بعد خبرش رسانه‌ای شده است؟ که حال ما باید خودمان به صورت اتفاقی متوجه این قضیه شویم؟ و در این روز‌های سخت بعد از آن اتفاق، برویم و با پیگیری پروانه ساخت فیلم مستندی درباره برادرم و خانواده ام را باطل کنیم؟
در پایان از ریاست محترم سازمان سینمایی جناب آقای انتظامی و مدیران محترم زیرمجموعه شان تقاضا دارم که با توجه به ابعاد حقوقی و اخلاقی این ماجرا هر چه سریعتر دستور ابطال پروانه ساخت این مستند را صادر نمایند. البته با لغو پروانه صادر شده هم، باز رسانه‌ای شدن خبر صدور پروانه ساخت این فیلم، از نگاه بنده هنوز تخلف هست. اگر به قول آقای سیدزاده هنوز اتفاقی نیفتاده است!»
چند روز قبل خبرهای منتشر شد مبنی بر اینکه مستندی به نام «پدر کشتگی» به کارگردانی سیامک میثاقی و تهیه‌کنندگی مشترک سیدامیر سیدزاده و فاطمه پاقلعه‌نژاد تولید خواهد شد.
بابک خرمدین کارگردان ۴۷ ساله سینما بود که ۲۷ اردیبهشت‌ماه خبر کشف جسد مثله شده او منتشر و پس از تحقیقات پلیس اعلام شد که پدر و مادر این کارگردان به قتل فرزند خود اعتراف کرده‌اند. چند روز بعد هم خبری دیگر منتشر شد مبنی براینکه پدر و مادر بابک به قتل دختر و داماد خود در چند سال قبل اقرار کرده‌اند.
در عوض بدون اینکه خانواده در جریان باشند، پروانه ساخت گرفته اند و خبرش را هم رسانه‌ای کرده اند. نام فیلم را هم انتخاب کرده اند، در موردش گفتگو کرده اند و اعلام کرده اند که در گروه سینما‌های هنر و تجربه هم اکران خواهد شد. آن را در صفحه شخصی اینستاگرام خودشان هم گذاشته اند و با سیل تبریک فالوور‌های شان هم مواجه شده اند. در خبر‌ها نام آقای امیر سید زاده در کنار نام خانم دیگری که تا به حال اسمش را هم در فضای سینما نشنیده ام هم به عنوان تهیه کننده قید شده است.
در تماس با آقای سیدزاده ایشان عنوان کرده اند که موظف به پاسخ گویی نیستند و از ما خواستند که برای اتفاقی که نیفتاده هیاهو نکنیم. در صورتی که به نظرم هیاهو را ایشان با خبر ساخت فیلم و گرفتن پروانه ساخت، ایجاد کرده اند. حال سوال من اینجاست که اگر اتفاقی نیفتاده است پس چرا شما آقای سیدزاده رسانه‌ای کرده اید؟ و نام فیلم را هم انتخاب کرده اید؟ البته فیلم‌های ایشان را در مقام تهیه کننده ندیده ام و فضای کاری شان را نمی‌شناسم، اما با استناد به بازی ایشان در سریال‌های طنز تلویزیون می‌دانم که قطعا فضای ذهنی و نگاه بابک به مدیوم سینما و رسانه با ایشان بسیار تفاوت دارد.
چون برادرم بابک و خودم همیشه از علاقه‌مندان به سینمای هنری بوده ایم و به این آقا و هر شخص دیگری اجازه نخواهم داد که در مورد خانواده ام در موقعیت فعلی که هنوز زمان زیادی از این اتفاق نگذشته است و ناراحتی و فشار این ماجرا بر من و خانواده ام کماکان حاکم است فیلمی بسازد. قبل‌تر هم بار‌ها به طور رسمی در خبرگزاری‌ها اعلام کرده ام که با ساخت هر فیلمی و به هر شکلی درباره این پرونده در حال حاضر و با توجه به شرایط خانواده ام و روز‌های سختی که در حال گذراندنش هستیم مخالف هستم و از مقام محترم قضایی درخواست کرده ام که دستور دهند که هیچ اطلاعاتی از این پرونده و گفتگو با پدر و مادرم در اختیار هیچ فیلمسازی و به هیچ شکلی قرار نگیرد.
هم چنین خانمی که به عنوان تهیه کننده دیگر این فیلم نامشان در کنار اسم آقای سیدزاده در خبر‌ها آمده است در پاسخ به پیام نماینده من، معتقد است که، چون قرار است از نگاه کارشناسی جوانب مختلف موضوع در فیلم مطرح بشود، برای ساخت این فیلم نیازی به اجازه خانواده و مقام قضایی نیست!
سوال اینجاست که ایشان چطور می‌توانند درباره این موضوع حساس با نگاه همه جانبه و کارشناسی مستند بسازند و به قول خودشان و صحبت هایشان در گفت و گوهایشان، علل قتل را دقیق ریشه یابی کنند؟ درحالی که امکان گفتگو با پدر و مادر و خانواده را ندارند. هم چنین مقام قضایی با ایشان همکاری نخواهند کرد و امکان دسترسی به نشان دادن تصویری از اتاق برادر مرحومم را هم نخواهند داشت و هم چنین اجازه داشتن یک عکس از کودکی برادرم بابک در کنار خانواده مان هم نخواهند داشت.
با این شرایطی که توضیح داده ام فیلم مورد نظر چگونه میتواند نقاط تاریک و مبهم این پرونده را به حقیقت برای تماشاگرانش روشن کند و آن را ریشه یابی کند؟ در حالی که فیلمساز خودش حتی امکان این را ندارد که از ساده‌ترین روابط درون خانواده ما اطلاعاتی داشته باشد؟ فیلمساز بدون داشتن اطلاعاتی درباره واقعه چه چیزی را میتواند به داشته‌های موجود و زرد رنگ و اطلاعات غلط در فضای مجازی که هر روز دیده می‌شود، اضافه کند؟ با این توضیحات این فیلم چه کارکردی میتواند داشته باشد؟ اصرار سازندگان برای ساخت این فیلم چیست؟ اگر موج سواری بر داغی مرگ فیلمساز هنرمند و دغدغه مندی است که در زمان حیاتش مثل خیلی دیگر از کارگردان‌ها منتظر فراهم شدن شرایط ساخت فیلمش بوده نیست، پس چیست؟
البته در تماس نماینده ام با سازمان محترم سینمایی به ما اعلام شد که اگر رضایت خانواده نباشد، پروانه ساخت را باطل می‌کنیم. اما سوال من اینجاست که چطور موقع صدور پروانه ساخت از ایشان رضایت خانواده را نخواسته اند؟ اگر رضایت ما لازم و واجب است چطور بدون رضایت کتبی ما و مقام محترم قضایی، پروانه ساخت صادر و بعد خبرش رسانه‌ای شده است؟ که حال ما باید خودمان به صورت اتفاقی متوجه این قضیه شویم؟ و در این روز‌های سخت بعد از آن اتفاق، برویم و با پیگیری پروانه ساخت فیلم مستندی درباره برادرم و خانواده ام را باطل کنیم؟
در پایان از ریاست محترم سازمان سینمایی جناب آقای انتظامی و مدیران محترم زیرمجموعه شان تقاضا دارم که با توجه به ابعاد حقوقی و اخلاقی این ماجرا هر چه سریعتر دستور ابطال پروانه ساخت این مستند را صادر نمایند. البته با لغو پروانه صادر شده هم، باز رسانه‌ای شدن خبر صدور پروانه ساخت این فیلم، از نگاه بنده هنوز تخلف هست. اگر به قول آقای سیدزاده هنوز اتفاقی نیفتاده است!»
چند روز قبل خبرهای منتشر شد مبنی بر اینکه مستندی به نام «پدر کشتگی» به کارگردانی سیامک میثاقی و تهیه‌کنندگی مشترک سیدامیر سیدزاده و فاطمه پاقلعه‌نژاد تولید خواهد شد.
بابک خرمدین کارگردان ۴۷ ساله سینما بود که ۲۷ اردیبهشت‌ماه خبر کشف جسد مثله شده او منتشر و پس از تحقیقات پلیس اعلام شد که پدر و مادر این کارگردان به قتل فرزند خود اعتراف کرده‌اند. چند روز بعد هم خبری دیگر منتشر شد مبنی براینکه پدر و مادر بابک به قتل دختر و داماد خود در چند سال قبل اقرار کرده‌اند.
منبع:
خبرگزاری ایسنا
ارسال نظر