.svg)
ناگفته‌هایی از انتقال ضریح امام حسین(ع)
پارسینه: انتقال ضریح امام حسین(ع) از قم تا کربلای معلی با اتفاقات عجیب، تکان‌دهنده، زیبا، شیرین و به یاد ماندنی همراه بود؛ از معلولی که به واسطه ضریح شفا گرفت تا کبوتر عاشقی که از ضریح دل نکند و زائر کربلا شد.
نخستین ضریحی که در مضجع شریف سیدالشهداء(ع) نصب شد، در سال 371 هجری با سازه‌ای از چوب ساج و تزئیناتی از عاج فیل بود.
ضریح جدید، ششمین ضریحی خواهد بود که در تاریخ بارگاه امام حسین(ع) نصب خواهد شد. این ضریح توسط استاد محمود فرشچیان طراحی شده و خطاطی‌های آن را استاد سیدمحمد حسینی‌موحد انجام داده است.
جالب اینکه برای نخستین بار در طول تاریخ، برای طراحی سازه یک ضریح از مهندسان عمران و معماری هم استفاده شده تا این ضریح در برابر 12.8 تن فشار عمودی و 600 کیلو بر هر متر مربع فشار جانبی مقاوم باشد. پیش‌بینی شده است ضریح جدید 300 سال عمر مفید خواهد داشت، یعنی بیش از چهار برابر ضریح کنونی که توسط هندی‌ها ساخته شده است.
در ساخت ضریح جدید ـ که بیش از دوازده تن وزن دارد ـ 6050 کیلو چوب ساج (تهیه شده از جنگل‌های برمه)، 4600 کیلو نقره، 700 کیلو مس، 450 کیلو استیل، 100 کیلو آهن و 118.650 کیلوگرم طلا به کار رفته است.
کار ساخت ضریح جدید سیدالشهداء(ع) 4.5 سال به طول انجامید و این امر با عنایت ویژه آیت‌الله سید علی سیستانی، درایت حجت‌الاسلام سید جواد شهرستانی (نماینده آیت‌الله سیستانی در ایران)، هدایت حجت‌الاسلام شیخ عبدالمهدی کربلایی (تولیت عتبه حسینی) و تلاش مجدانه و شبانه‌روزی هیئت امنای ساخت ضریح در شهر مقدس قم امکان‌پذیر شد.
قطعات اصلی این ضریح از طریق هوایی به نجف منتقل و از آنجا ـ به دلیل مسائل امنیتی ـ به صورت بسته‌بندی و با تدابیر ویژه به کربلا منتقل شد. اما بخش‌هایی از ضریح (حدود 30 درصد آن) روز دهم ماه محرم و مصادف با شام غربیان آل‌الله از قم خارج شد تا از طریق شهرهای تهران، ساوه، اراک، بروجرد، خرم‌آباد، دزفول، اندیمشک، شوشتر، آبادان، اهواز و در نهایت شلمچه، به خاک عراق منتقل شود.
عملیات بازگشایی ضریح فعلی از 28 صفر آغاز می‌شود و حدود 10 روز به طول می‌انجامد. پس از باز کردن قطعات ضریح فعلی، عملیات نصب ضریح جدید آغاز و پیش‌بینی می‌شود حدود یک ماه تا 40 روز این کار زمان ببرد.
با خبر ورود ضریح جدید بارگاه ملکوتی سیدالشهداء(ع) به هر کوی و برزن، عاشقان اباعبدالله(ع) برای عرض ادب و ادای احترام به ساحت مولا و مقتدایشان، به استقبال ضریح می‌آمدند. استقبالی که از ساعت‌ها قبل از ورود «کاروان سفینة النجاة» آغاز می‌شد و فرقی هم نمی‌کرد چه ساعتی از شبانه‌روز است. این عشق و ارادت به سالار شهدا نه با عقل که تنها با دل قابل درک است.
برای درک بهتر این فضای عاشقانه، پای صحبت‌های «نصرت‌الله لطفی» رییس شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی استان قم و مسئول انتقال ضریح به کربلا نشستیم.
او از اتفاقات عجیب، تکان‌دهنده، زیبا، شیرین و به یاد ماندنی انتقال ضریح سیدالشهداء(ع) به کربلا گفت؛ از خرابی کامیون حامل ضریح نزدیک روستای سادات، از کبوتر عاشقی که زائر کربلا شد، جوانی که زیر چرخ تریلی حامل ضریح رفت و زنده ماند، دختر سه ساله و بی‌تابی که داخل ضریح آرام گرفت و معلولی که به واسطه ضریح شفا یافت . . .
تمام طلاهای ضریح هدیه مردم است/ گونی‌بافی به عشق سیدالشهدا(ع)
* به عنوان نخستین سؤال، با توجه به برخی شایعاتی که مطرح می‌شود، درباره هزینه ساخت ضریح امام حسین(ع) و نحوه ساخت آن بگویید.
ـ همان‌طور که اعضای محترم هیئت امنای ساخت ضریح مطهر اعلام کرده‌اند، کل هزینه ساخت ضریح مطهر از محل هدایا و نذورات داوطلبانه محبان اهل‌بیت علیهم‌السلام تأمین شده و حتی یک ریال از اعتبارات دولتی و بیت‌المال هزینه نشده است.
حدود 118 کیلوگرم طلا در ساخت ضریح به کار رفته است که تمام آن‌ها از زیورآلات اهدایی بانوان زینبی است، بدون اینکه حتی یک گرم طلا خریداری شده باشد و نکته دیگر اینکه بخش اعظم هدایا و نذورات توسط اقشار آسیب‌پذیر و دهک‌های پایین درآمدی جامعه تأمین شده است.
جالب است بدانید نمونه‌ای از این عشاق، بانوی محترمی است که اندوخته یک ساله از دسترنج دوخت گونی به ازا هر گونی 100 تومان را پس‌انداز کرد و مبلغ 46 هزار و 400 تومان را به هیئت امنا تحویل داد. جالب‌تر اینکه پرسیده بود آیا امام حسین(ع) این هدیه ناقابل را از من پیرزن قبول می‌کند!؟
در جریان انتقال ضریح از پذیرفتن هدایا و نذورات خودداری کردیم
* هدف از انتقال شهر به شهر ضریح جدید امام حسین(ع) چه بود؟
ـ هدف از انتقال شهر به شهر و آن هم صرفاً در تعدادی از شهرستان‌های واقع در مسیر از قبل تعیین شده برای خروج از ایران و ورود به خاک عراق، کار فرهنگی و ایجاد شور حسینی(ع) بود و به همین دلیل، با تصمیم قطعی هیئت امنای محترم ساخت ضریح و با اطلاع‌رسانی گسترده از دریافت هدایا و نذورات بعد از ساخت ضریح و در مسیر انتقال مؤکداً خودداری به عمل آمد.
محدویت زمانی انتقال ضریح موجب شد که ضریح به شهرهای دیگر نرود/انتقال 18 روزه ضریح جدید امام حسین(ع)
*چرا شهرهایی دیگری را برای انتقال ضریح انتخاب نکردید؟ با اینکه شهرهایی نزدیک به مسیر هم خواستار ورود کاروان سفینة النجاة بودند.
و با وجود پیگیری‌های مجدانه ائمه جمعه و دیگر مسئولان، اجابت درخواست دیگر استان‌ها و شهرستان‌ها برای انتقال و توقف کوتاه‌مدت ضریح مطهر و بهره‌مند شدن هموطنان عزیز از این فضای عطرآگین و معنوی میسر نشد، به طور مثال مردم شهر کاشان خیلی اصرار داشتند، ضریح جدید امام حسین(ع) به این شهر برود، با اینکه از شهر تهران به قم نزدیک‌تر بودند، اما هئیت امنا با توجه به محدویت بازده زمانی برای انتقال ضریح، موافقت نکردند، علت این بود که طرف عراقی طی قراردادی که با هیئت امنا داشتند، باید ضریح تا قبل از اول صفر به کربلا می‌رسید، زیرا از 4 صفر پیاده‌روی مردم به سمت کربلای معلی آغاز می‌شود، پس باید در انتقال ضریح به تقویم حرکت زمانی توجه می‌کردیم، به همین دلیل جمعیت قابل توجهی از اهالی شهرها و روستاهای کشور با مسافرت به شهرهای مسیر انتقال از فیض زیارت و عزاداری در جوار ضریح جدید بهره‌مند شدند.
سرازیر شدن مردم شهرها و روستاهای دور برای زیارت ضریح
حتی برخی شهرهای در مسیر، مانند اهالی شهرهای زرندیه ساوه، توره در استان مرکزی، الیگودرز، دورود و ازنا، زاغه و پلدختر در استان لرستان، شادگان و مسجد سلیمان در استان خوزستان و تمامی بخش‌ها و روستاهای در مسیر، حتی با عمق مسافت بیش از 30 کیلومتر از جاده اصلی در کنار جاده‌های منتهی به مقصد، تجمع و با عزاداری و سینه‌زنی در انتظار ضریح مطهر بودند، به عنوان مثال شهرهای ازنا، الیگودرز و دورود و بخش زاغه از 6 صبح تا بعد از ظهر و دارخوین و شادگان از 7 صبح تا 5 بامداد روز بعد چشم انتظار بودند.
چگونگی انتقال ضریح به «تهران»
*اشاره داشتید که به درخواست شهرهای همجوار برای بردن ضریح پاسخ منفی دادید، پس چرا شهر تهران را انتخاب کردید، با توجه به اینکه در مسیر حرکت کاروان سفینة النجاة قرار نداشت؟
- بله، تنها شهری که در مسیر نبود، شهر تهران بود، به تبع حرکت کاروان از قم تا مرز شلمچه بود که باید از مسیر استان مرکزی، لرستان و خوزستان صورت می‌گرفت، اما دوستان در این قضیه یک دید واقع‌بینانه داشتند که در عمل هم تشویق شد و آن اینکه واقعیت غیر قابل انکار این بود، اگر نبود نهضت الهی حضرت امام (ره) و فداکاری ایثارگران و شهدای عزیز، این گونه ملت ایران پایدار و سرافراز باقی نمی‌ماند، بنابراین تصمیم گرفتیم که تجلیل زیبایی از نقش امام خمینی(ره) در انقلاب اسلامی در کنار مزار شهدا انجام دهیم.
علت انتقال زمینی ضریح/ سفارش رهبر انقلاب به هیئت امنای ساخت ضریح
* برای انتقال ضریح جدید چرا از طریق هوایی اقدام نکردید، علت انتخاب راه زمینی برای انتقال ضریح چه بود؟
ـ حدود 70 درصد از قطعات و بخش‌های ضریح مطهر قبلاً به صورت هوایی به نجف اشرف و سپس به کربلای معلی انتقال و تحویل تولیت محترم آستان مقدس حضرت اباعبدالله الحسین(ع) شده بود.
اتخاذ تصمیم هیئت امنا ساخت ضریح مطهر در انتقال شهر به شهر در مسیر خروج از کشور بر اساس الهام و استنباط از فرمایش گهربار مقام معظم رهبری در دیدار 4 سال قبل با هیئت امنا بود، ایشان فرمودند: «...ان‌شاء‌الله این کار شیرین و زیبا را به انجام برسانید و باشکوه انتقال دهید...». به لطف الهی و حضور بی‌نظیر امت عاشورایی در صحنه، این شکوه و حماسه ماندگار و بی‌بدیل تحقق یافت.
ماجرای انتخاب شهر قم برای ساخت ضریح امام حسین(ع)
* با توجه به اینکه اصفهان از هنرمندان مشهوری بهره‌مند است و مسیر نزدیک‌تری هم به عراق محسوب می‌شود، چرا شهر قم برای ساخت ضریح انتخاب شد؟
- جمعی از دوستان از ابتدا پیگیر بودند، ناگفته نماند که از قبل کشورهای دیگر هم متقاضی ساخت ضریح بودند که با عنایت ویژه حضرت آیت‌الله سید علی سیستانی این افتخار نصیب تشیع و ایران اسلامی شد و به تبع نماینده آیت‌الله سیستانی در قم عهده‌دار این امر شد.
البته به هیچ وجه بحث انحصارطلبی مطرح نبود و تنها محل کارگاه در قم بود، ضمن اینکه فقط هیئت امنای ساخت ضریح از اهالی شهر قم بودند، اما در بخش‌های مختلف از هنرمندان اصفهانی، شیرازی و ... استفاده شده است.
همچنین جمع‌آوری وجوهات نیز از سراسر ایران صورت می‌گرفت که هیئت امنا سعی کردند با حفظ شئون و به صورت محدود، این جمع‌آوری وجوهات را انجام دهند، به طوری که در یک مرحله وجوهات دریافت می‌شد و پس از هزینه‌کردن تمام آن‌ها، بار دیگر برای دریافت وجوهات مردم، هیئت امنا اعلام آمادگی می‌کردند تا پولی اضافه نیاید و از نظر شرعی دچار مشکل نشوند.
انتقال ضریح 6 روز بیشتر از پیش‌بینی طول کشید
* آیا از ابتدا تا انتهای انتقال ضریح برنامهریزی شده بود یا بر اساس استقبال مردم و نحوه طی‌کردن مسیر، برنامه‌ای منعطف داشتید؟
ـ قطعاً چنین کار عظیمی بدون برنامه نمی‌شود. ضمن اینکه با توجه به آغاز پیاده‌روی‌های اربعین از هفته اول صفر، طرف عراقی از ما خواسته بود تا قبل از آغاز ماه صفر ضریح را منتقل کنیم تا تأمین امنیت آن در عراق با آسان‌تر باشد. با توجه به این محدودیت زمانی، ما برای حداکثر 12 روز برنامهریزی کردیم که البته استقبال غیر قابل وصف مردم باعث شد این انتقال 18 روز طول بکشد.
به معنای واقعی کلمه و بدون هیچگونه مبالغه و گزافه، حضور توده مردم بسیار حماسی، توأم با اشک و سوز و آه، سینه‌زنی و شعارهای لبیک یا حسین(ع) و بی‌نظیر در تاریخ بود و با هیچ مراسم و راهپیمایی قابل مقایسه نبوده و نیست.
به طوری که نه تنها تمامی شهرها و روستاهای غیر مقصد با شور حسینی وصف ناپذیر به صورت پیوسته و ساعت‌ها چشم‌انتظاری خود را از این فیض و چشمه زلال معنویت بهره‌مند کردند، بلکه جمع قابل توجهی از اهالی دیگر استان‌ها نیز مشتاقانه در مراسم شورانگیز و بی‌بدیل استقبال و بدرقه شرکت نکردند که در نتیجه، با وجود اینکه قطعی بودن جدول زمانبندی انتقال، به دلیل استقبال بی‌نظیر و در نتیجه کندی بسیار حرکت کاروان، در عمل 6 روز به مدت سفر اضافه شد.
به عنوان مثال، مدت زمان حرکت کاروان از اراک تا خرم‌آباد 30 ساعت، از شوشتر تا اهواز 29 ساعت، آبادان تا خرمشهر حدود 14 ساعت، اهواز تا کوت عبدالله (فاصله 13 کیلومتری) 10 ساعت، اهواز تا سه‌راهی دارخوین 23 ساعت و از مسجد جامع خرمشهر تا شلمچه 12 ساعت طول کشید.
پاسخ مراجع به شبهات پیرامون قداست ضریح جدید امام حسین(ع)
*قبل از حرکت کاروان ضریح حسینی(ع) برخی در تبرک جستن به ضریح شبهه کردند (با توجه به اینکه هنوز به کربلای معلی نرسیده و نصب نشده است)، در این راستا چه اقدام‌هایی صورت گرفت و نظر مراجع عظام درباره این موضوع چه بود؟
ـ مقاله اهانت‌آمیز و وقیحانه روزنامه جمهوری تداعی‌کننده مقاله روزنامه اطلاعات در سال 1356 (به قلم رشیدی‌مطلق) در اهانت به حضرت امام(ره) است که قطعاً تنظیم‌‌کننده عبارات وهن‌آلود و مشمئز کننده و حتی هیئت تحریریه و مدیرمسئول روزنامه به دلیل اجازه چاپ مطالب در برگیرنده ادبیات وهابیت و سلفی‌ها و نادیده گرفتن واقعیت غیر قابل انکار عشق حسینی(ع) و حماسه بی‌نظیر خلق شده در استقبال و بدرقه ضریح مطهر، گناه نابخشودنی را مرتکب شده‌اند و مهم‌‌تر اینکه نابخردانه به جای عذرخواهی و جبران عمل ننگین، بار دیگر منتقدان را افراد سیاسی و نظامی معرفی کردند و مردم را تشکر کنندگان از این اقدام وقیحانه!
صفت و به عبارتی پسوند «مطهر» و «مقدس» دقیقاً برگرفته از بیانات صریح و ارزشمند حضرات آیات و مراجع‌عظام تقلید در حین بازدید و زیارت ضریح مطهر هست که به عنوان مثال به چند نمونه از این عبارات اشاره می‌شود:
حضرت آیت‌الله صافی گلپایگانی:
«در این ضریح اعجاز و کرامت نهفته است و اینکه مردم با این احساسات و علاقه شدید نسبت به این ضریح مطهر ابراز علاقه می‌کنند، تعظیم شعائر اهل‌بیت(ع) و از اسرار الهی است.»
حضرت آیت‌الله مکارم شیرازی:
برخی افراد از روی ناآگاهی و یا مغرضانه سؤالی مطرح می‌کنند مبنی بر اینکه این ضریح از مقداری طلا، نقره، سنگ‌های قیمتی و کتیبه تشکیل شده است چرا هنوز با اینکه به کربلا نرفته و نصب نشده است مردم به آن اهمیت می‌دهند و به زیارتش می‌آیند و اشک‌شان جاری می‌شود؟
این افراد یک نکته را فراموش کرده‌اند و آن این است که نام امام حسین(ع) روی این ضریح است و همین نام است که به مقداری طلا و نقره ارزش داده است و گرنه همه جا طلا و نقره وجود دارد، مردم وقتی به زیارت این ضریح می‌آیند به یاد می‌آورند که این ضریح مطهر متعلق به حضرت سیدالشهدا(ع) است و قرار است روی مضجع شریف اباعبدالله الحسین علیه‌السلام نصب شود، به همین دلیل برای آن‌ها ارزشمند است».
همچنین حضور پر خیر و برکت مراجع تقلید آیات عظام: صافی‌گلپایگانی، نوری همدانی، مکارم شیرازی، شبیری زنجانی، علوی گرگانی، سبحانی، موسوی اردبیلی، هاشمی شاهرودی، جوادی آملی و حضرات آیات جنتی، مصباح یزدی، ملکوتی، حائری، حسینی بوشهری، سعیدی و ... در کارگاه ساخت و زیارت قبل از انتقال ضریح مطهر بهترین گواه بر اصالت دینی منطبق با فرهنگ اصیل عاشورایی کاروان سفینة‌النجاة است.
راننده کامیون ضریح چه حاجتی از امام حسین(ع) گرفت
* هفته گذشته مصاحبه‌ای با «محمدرضا قنبری» راننده تریلی حامل ضریح داشتیم که بسیار جالب بود. ایشان می‌گفت به هیچ وجه از انتخابش برای این کار متعجب نشده، چون قبلاً آن را از امام حسین(ع) طلب کرده است. چه شد که میان همه شرکت‌های پیشنهاد دهنده و تریلی‌های پیشرفته‌تر، این تریلی انتخاب شد؟
ـ حضور همه دوستان، هیئت امنا، مسئولان و دست‌اندرکاران به اراده خودشان نبود و همه به نوعی انتخاب شده بودند.
آقای قنبری هم در در شهرداری قم در بخش موتوری این نهاد مشغول به کار است، خودش تعریف می‌کرد که اوایل امسال در کربلا حضور داشته و چون شنیده بود که قرار است در قم برای امام حسین(ع) ضریح بسازند، همانجا از امام حسین(ع) درخواست می‌کند که راننده ضریحش باشد.
*تریلی فقط همین یک راننده را داشت؟
ـ بله، حتی شاگرد یا راننده دیگری نبود و جالب اینکه آقای قنبری گاهی در شبانه‌روز بیشتر از 18 ساعت پشت فرمان بود و اصلا احساس خستگی نمی‌کرد. حساب کنید آن 18 ساعت چه فشاری به راننده می‌آورد، مخصوصا که مرتباً باید کلاچ و ترمز گرفت و مثلاً در 10 ساعت کم‌تر از 20 کیلومتر را طی کرد.
* کنجکاویم بدانیم این تریلی برای سوختگیری با آن هیبت چگونه وارد پمپ‌بنزین می‌شد.
ـ با آن جمعیت مشتاق به هیچ وجه امکان چنین کاری فراهم نبود و سوختگیری به کمک مسئولان شهرستان‌های محل توقف و به صورت اختصاصی انجام می‌شد.
* برای انتقال ضریح آیا تغییراتی هم در تریلی یا کفی آن صورت دادید؟
ـ بله، طبیعتاً برای حفظ جان زوار، دور تا دور کفی را تا فاصله 10 سانتی‌متری زمین با پوشاندیم تا خدای ناکرده کسی زیر چرخ ماشین نرود. البته این امر برای چرخ‌های جلو غیرممکن بود و یک مورد حادثه هم داشتیم که به خیر گذشت.
بالای کفی هم تدابیری اندیشیده شد و جوشکاری‌های صورت گرفت، خود ضریح هم با شیشه ضد گلوله (به دلیل مقاومت بسیار زیاد) محافظت شد.
ضریح سال‌ها در قم بود، اما باز هم مراسم وداع 10 ساعت طول کشید
*هنگامی که قرار بود ضریح جدید امام حسین(ع) از شهر قم به سوی تهران رهسپار شود، حال و هوای مردم قم به چه صورت بود؟
-با وجود اینکه مردم شریف و عاشقان حضرت اباعبدالله‌الحسین(ع) در شهر مقدس قم بیش از چهار سال، از مراحل ساخت ضریح مطهر دیدن می‌کردند و به مدت 15 روز قبل از تاریخ انتقال توفیق زیارت آن نصیب‌شان شده بود، باز هم در روز بدرقه با وجود هوای سرد و بارانی و با سوز و آه به طرز باشکوهی در مراسم بدرقه حضور داشتند و این مراسم به یاد ماندنی از 9 صبح تا حدود 6 بعد از ظهر به طول انجامید و جمع قابل توجهی علاوه بر عوارضی اتوبان قم- تهران تا کیلومتر 30، ضریح را همراهی کردند. به دلیل خطرناک بودن حضور مردم در اتوبان با خواهش و تمنای بسیار از آن‌ها خواستیم به شهر برگردند.
کبوتر عاشقی که زائر کربلا شد
در هنگام خروج کاروان از قم و فاصله حدود یکصد متری ضریح، توسط یکی از بدرقه‌کنندگان و از داخل یک خودرو تعدادی کبوتر به پرواز در آمدند و 2 روز بعد در حال پاک‌سازی اطراف خودروی حامل ضریح مطهر در حرم حضرت امام(ره) و بازسازی سازه پیرامونی، یکی از کبوترها در حد فاصل ضریح و کفی تریلر مشاهده شد که تلاش ما برای به پرواز درآمدنش، بی‌نتیجه ماند. انگار دلش نمی‌خواست ضریح را ترک کند و نهایتاً این کبوتر عاشق هم بعد از حدود 18 روز زائر کربلا شد.
* پس در طول سفر حواستان به آن بود.
ـ بله، پس از اینکه فهمیدیم این کبوتر نمی‌خواهد از ما جدا شود، برایش آب و دانه مهیا می‌کردیم. بسیاری از کسانی هم که توفیق حضور روی تریلی و کنار ضریح را داشتند، از این کبوتر فیلم و عکس می‌گرفتند، واقعا جالب بود.
دختر سه ساله‌ای که بهانه ضریح را گرفت
* از حضور مردم در شهرهای مختلف برای استقبال و بدرقه ضریح خاطراتی نقل می‌کنید؟
-در ساوه در بدو ورود از آزادراه و در حالی‌که هنوز جمعیت متراکم نشده بود اعضای کاروان خودرو پژویی را رؤیت کردند که آقا و خانم در صندلی‌های جلو و طفلی حدوداً 2 تا 3 ساله در صندلی عقب چسبیده به شیشه و رو به ضریح مطهر آن چنان گریه و بی‌تابی می‌کرد که توجه اعضای کاروان را به خود معطوف و به واقع متأثر کرد. با استفاده از سیستم صوتی از پدر این طفل معصوم خواستم کودک را به ما بدهد تا کنار ضریح ببریم. ... به محض آغوش گرفتن کودک و انتقال آن به داخل ضریح مطهر، آرام گرفت و با ادب وصف ناپذیری ضریح مطهر را بوسید، بدون اینکه احساس غریبی از محیط و اطرافیان غریبه به او دست داده باشد و با وجود اینکه مدت قابل توجهی طول کشید تا پدر او از لابه‌لای جمعیت کثیر استقبال‌کنندگان برای تحویل‌گرفتن فرزندش به خودروی حامل ضریح مراجعه کند، هیچگونه بی‌تابی نمی‌کرد و پس از تحویل به پدر نیز تا مسافت قابل توجهی نگاه صرف به ضریح و با تکان دادن دست اوج ادب و عشق درونی را به نمایش گذاشت.
نماز جمعه اراکی‌ها در کنار ضریح امام حسین(ع)/باشکوه‌ترین نماز جمعه اراک در تاریخ
با وجود اینکه با ملاحظه اولیه زمان ورود احتمالی به اراک و تصمیم قبلی بر استقرار در مصلی، مسئولین دغدغه تحت‌الشعاع قرار گرفتن نماز عبادی- سیاسی جمعه را داشتند، ولی اولاً از ورودی شهر اراک تا مصلی به دلیل تراکم غیر قابل توصیف جمعیت بیش از 5 ساعت طول کشید (از 10 صبح تا حدود 4 بعد از ظهر) و ثانیاً یکی از با شکوه‌ترین نمازهای جمعه اراک با نظم خاصی برگزار شد.
حضور سراسر شور پیرمرد موتور سوار و یا حسین گویان 27 کیلومتری خانم بروجردی
پیرمرد راکب موتور و همسرش از حوالی زالیان تا بروجرد را در هوای سرد به طوری که خانم با دو دست به سرزنان و یا حسین‌گویان و مرد در ترافیک بسیار سنگین و خطرناک با کثرت موتورسواران و خودروهای در حال تردد، با یک دست به فرمان موتور و با دست دیگر به سرزنان و گریه‌های بی‌تابانه کاروان را همراهی کرد.
-خانم محجبه‌ای با پای برهنه و حسین‌حسین گویان و گریه‌کنان بیش از 27 کیلومتر در مسیر بروجرد همراه کاروان دوید و ساعت 4 بامداد روز بعد با همان حالت و پرچم بزرگ اختصاصی هیآت مذهبی به دست در کنار ضریح مطهر حضور یافته و با اشک و سوز آن را بدرقه کرد.
ابراز علاقه به حسین اختصاص به کسی ندارد
جوانان و دختر خانم‌‌هایی که با قضاوت سطحی و براساس ظواهر، پوشش مناسبی نداشتند، ولی کیلومترها کفش به دست یا پا برهنه، گریه‌کنان و یا حسین گویان کاروان را استقبال و بدرقه می‌کردند که در یک مورد شخصی بیش از چهار کیلومتر پشت سر خودروی حامل ضریح مطهر می‌دوید.
استقبال بی‌نظیر مردم بروجرد از 20 کیلومتری شهر/ مراسم استقبال بروجردی‌ها 18 ساعت طول کشید
مردم پرشور و حماسی بروجرد از حدود 20 کیلومتری شهر به استقبال کاروان آمده بودند و خرم‌آبادی‌های عاشورایی از 8 صبح تا 2 بامداد روز بعد به صورت بسیار فشرده و شورانگیز در خیابان‌ها به عزاداری مشغول بودند و ورود کاروان به محل استقرار با مشکل جدی ناشی از تراکم عاشقان اباعبدالله‌الحسین(ع) مواجه بود و علیرغم 18 ساعت حضور در مراسم استقبال و زیارت و عزاداری تا صبح روز بعد، مراسم بدرقه نیز از ساعت 9 صبح تا حدود 4 بعد از ظهر به طول انجامید.
معلولی که به واسطه ضریح شفا می‌گیرد
حدود ساعت 4 بامداد فردی به کاروان مراجعه و خبر شفا گرفتن فرزند معلول خود را اعلام کرد، به طوری که اظهار داشت به دلیل دور افتاده بودن روستا با موتور به سمت مسیر کاروان حرکت کردم و در وسط راه موتور خراب شد، به ناچار در یکی از روستاهای مسیر موتور را رها و با پای پیاده به سمت جاده و همراه با کاروان تا بروجرد حرکت و ذکر توسل و راز و نیاز داشتم که اواخر شب در برگشت به روستا متوجه شدم که فرزند معلولم شفا گرفته و اصرار می‌کرد: «بابا برو همان جایی که بودی!» بنابراین مجدداً خود را به کاروان رسانده بود.
مأموریت عجیب خودروی آتش‌نشانی
در حد فاصل بروجرد به خرم‌آباد با هدف انحراف مسیر کاروان و ورود به زاغه که اهل پرشور آن بدون اینکه مقصد کاروان بوده باشد، ساعت‌ها چشم انتظار بودند با استفاده از یک دستگاه ماشین آتش‌نشانی مسیر اصلی را مسدود کردند و با وجود دستور استاندار و پیگیری مدیرکل حراست استانداری و اعلام مکرر از سیستم صوت، راننده حاضر به ترک خودرو و ترک محل نشد، زیرا اظهار می‌کرد در این صورت مردم به دلیل دلدادگی و بی‌تابی برای توفیق زیارت ضریح مطهر مرا خواهند کشت، ولی قطعاً استاندار و دیگر مسئولان چنین نخواهند کرد.
توقف و عزاداری 48 ساعته اهوازی‌ها کنار ضریح امام حسین(ع)
طول جمعیت متراکم استقبال‌کنندگان در اهواز 21 کیلومتر بود که با وجود دو شبانه‌روز استقرار در مجاورت مصلای امام خمینی(ره) و عزاداری، باز هم در هنگام خروج به دلیل کثرت جمعیت فاصله اهواز تا کوت عبدالله که در واقع مسیر پیوسته و وصل به خیابان‌های اصلی شهر اهواز است از 6 صبح تا حدود 4 بعد از ظهر طول کشید.
حضور 10 ساعته نماینده ولی فقیه در استان خوزستان در مراسم بدرقه
استانداران و نمایندگان ولی‌فقیه در استان‌های مرکزی، لرستان و خوزستان از بدو ورود تا خروج با حضور در جوار ضریح مطهر کاروان را همراهی کردند که با در نظر گرفتن وضعیت جسمانی، مسائل امنیتی و کهولت سنی، حضور آیت‌الله سید محمد علی موسوی جزایری نماینده ولی فقیه در استان خوزستان در مدت 10 ساعته مسیر اهواز - کوت عبدالله و با حضور بیش از 5 ساعته در بدو ورود به اهواز قابل تأمل و درس‌آموز بود.
گل و لای نیز مانع زیارت ضریح نمی‌شود
- در یکی از روستاهای منتهی به جاده اصلی آبادان به دلیل بارندگی، شرایط به گونه‌ای بود که اهالی به خصوص بانوان زینبی در گل فرو رفته و توان راه رفتن را نداشتند، بنابراین در صحنه‌ای ماندگار این‌گونه رؤیت و تصویربرداری شد که به کمک دست‌ها ابتدا یک پا را از گل و لای بلند کرده و یک قدم به جلو قرار داده و در گل فرو می‌رفت و سپس پای دیگر را و ... .
ماجرای گیر کردن گردن جوان 22 ساله آبادانی زیر خودرو حامل ضریح و زنده ماندن او
-در ورودی شهر آبادان جوانی حدود 22 ساله در حالی که با تلاش و سماجت از حلقه حفاظتی شدید عبور کرده و خود را به خودرو حامل ضریح مطهر رساند، ناگهان از ناحیه کتف و گردن زیر چرخ جلوی سمت راننده تریلر نقش بر زمین شد که همه اطرافیان را متأثر کرد و خون به صورت غیرعادی از گوشش فوران می‌کرد و زمین از خونش رنگین شده بود، اما خوشبختانه شامگاه همان روز مطلع شدیم که این جوان فوت نکرده و در بیمارستان بستری است.
تراکم جمعیت بدرقه‌کنندگان از آبادان و استقبال کنندگان خرمشهر به حدی بود که از آبادان تا مسجد جامع این شهر، جمعیت بسیار فشرده و متصل به هم بود. از مسجد جامع خرمشهر تا شلمچه هم طول جمعیت متراکم حدود 10 کیلومتر بود.
خراب‌شدن تریلی حامل ضریح نزدیک روستای سادات
جالب است بدانید در مسیر کوت عبدالله تا سه‌راهی دارخوین، تصمیم قطعی بر عدم توقف بود، هر چند که بعضی از اهالی اصرار بر توقف کنار روستایی داشتند که همه اهالی آن از سادات محترم هستند. با وجود اصرار زیاد، باز هم تصمیم مسئولان بر عدم توقف بود تا زمانبندی در انتقال ضریح رعایت شود اما در کمال ناباوری، خودروی حامل ضریح مطهر دچار خرابی یک ساعت و نیمه شد، آن هم دقیقاً نزدیک روستای مورد نظر!
خنثی شدن تلاش چندین ساله وهابیت در خوزستان
* از شهرهای استان خوزستان نام بردید. ظاهراً به برکت حضور ضریح سیدالشهدا(ع) در این استان، چندین سال تلاش وهابی‌ها برای هجمه به اعتقادات شیعی بی‌اثر شد...
ـ دقیقاً! از جمله آثار و برکات ماندگار حضور بی‌نظیر حماسی و عاشورایی محبان اهل‌بیت(ع) در مراسم، درهم پیچیدن طومار ننگین سال‌ها فعالیت و سرمایه‌گذاری وهابیت در استان خوزستان بود که مردم عاشورایی خوزستان بطلان این نوع فعالیت‌های کینه‌توزانه را به رخ جهانیان کشیدند.
ضریح جدید، ششمین ضریحی خواهد بود که در تاریخ بارگاه امام حسین(ع) نصب خواهد شد. این ضریح توسط استاد محمود فرشچیان طراحی شده و خطاطی‌های آن را استاد سیدمحمد حسینی‌موحد انجام داده است.
جالب اینکه برای نخستین بار در طول تاریخ، برای طراحی سازه یک ضریح از مهندسان عمران و معماری هم استفاده شده تا این ضریح در برابر 12.8 تن فشار عمودی و 600 کیلو بر هر متر مربع فشار جانبی مقاوم باشد. پیش‌بینی شده است ضریح جدید 300 سال عمر مفید خواهد داشت، یعنی بیش از چهار برابر ضریح کنونی که توسط هندی‌ها ساخته شده است.
در ساخت ضریح جدید ـ که بیش از دوازده تن وزن دارد ـ 6050 کیلو چوب ساج (تهیه شده از جنگل‌های برمه)، 4600 کیلو نقره، 700 کیلو مس، 450 کیلو استیل، 100 کیلو آهن و 118.650 کیلوگرم طلا به کار رفته است.
کار ساخت ضریح جدید سیدالشهداء(ع) 4.5 سال به طول انجامید و این امر با عنایت ویژه آیت‌الله سید علی سیستانی، درایت حجت‌الاسلام سید جواد شهرستانی (نماینده آیت‌الله سیستانی در ایران)، هدایت حجت‌الاسلام شیخ عبدالمهدی کربلایی (تولیت عتبه حسینی) و تلاش مجدانه و شبانه‌روزی هیئت امنای ساخت ضریح در شهر مقدس قم امکان‌پذیر شد.
قطعات اصلی این ضریح از طریق هوایی به نجف منتقل و از آنجا ـ به دلیل مسائل امنیتی ـ به صورت بسته‌بندی و با تدابیر ویژه به کربلا منتقل شد. اما بخش‌هایی از ضریح (حدود 30 درصد آن) روز دهم ماه محرم و مصادف با شام غربیان آل‌الله از قم خارج شد تا از طریق شهرهای تهران، ساوه، اراک، بروجرد، خرم‌آباد، دزفول، اندیمشک، شوشتر، آبادان، اهواز و در نهایت شلمچه، به خاک عراق منتقل شود.
عملیات بازگشایی ضریح فعلی از 28 صفر آغاز می‌شود و حدود 10 روز به طول می‌انجامد. پس از باز کردن قطعات ضریح فعلی، عملیات نصب ضریح جدید آغاز و پیش‌بینی می‌شود حدود یک ماه تا 40 روز این کار زمان ببرد.
با خبر ورود ضریح جدید بارگاه ملکوتی سیدالشهداء(ع) به هر کوی و برزن، عاشقان اباعبدالله(ع) برای عرض ادب و ادای احترام به ساحت مولا و مقتدایشان، به استقبال ضریح می‌آمدند. استقبالی که از ساعت‌ها قبل از ورود «کاروان سفینة النجاة» آغاز می‌شد و فرقی هم نمی‌کرد چه ساعتی از شبانه‌روز است. این عشق و ارادت به سالار شهدا نه با عقل که تنها با دل قابل درک است.
برای درک بهتر این فضای عاشقانه، پای صحبت‌های «نصرت‌الله لطفی» رییس شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی استان قم و مسئول انتقال ضریح به کربلا نشستیم.
او از اتفاقات عجیب، تکان‌دهنده، زیبا، شیرین و به یاد ماندنی انتقال ضریح سیدالشهداء(ع) به کربلا گفت؛ از خرابی کامیون حامل ضریح نزدیک روستای سادات، از کبوتر عاشقی که زائر کربلا شد، جوانی که زیر چرخ تریلی حامل ضریح رفت و زنده ماند، دختر سه ساله و بی‌تابی که داخل ضریح آرام گرفت و معلولی که به واسطه ضریح شفا یافت . . .
تمام طلاهای ضریح هدیه مردم است/ گونی‌بافی به عشق سیدالشهدا(ع)
* به عنوان نخستین سؤال، با توجه به برخی شایعاتی که مطرح می‌شود، درباره هزینه ساخت ضریح امام حسین(ع) و نحوه ساخت آن بگویید.
ـ همان‌طور که اعضای محترم هیئت امنای ساخت ضریح مطهر اعلام کرده‌اند، کل هزینه ساخت ضریح مطهر از محل هدایا و نذورات داوطلبانه محبان اهل‌بیت علیهم‌السلام تأمین شده و حتی یک ریال از اعتبارات دولتی و بیت‌المال هزینه نشده است.
حدود 118 کیلوگرم طلا در ساخت ضریح به کار رفته است که تمام آن‌ها از زیورآلات اهدایی بانوان زینبی است، بدون اینکه حتی یک گرم طلا خریداری شده باشد و نکته دیگر اینکه بخش اعظم هدایا و نذورات توسط اقشار آسیب‌پذیر و دهک‌های پایین درآمدی جامعه تأمین شده است.
جالب است بدانید نمونه‌ای از این عشاق، بانوی محترمی است که اندوخته یک ساله از دسترنج دوخت گونی به ازا هر گونی 100 تومان را پس‌انداز کرد و مبلغ 46 هزار و 400 تومان را به هیئت امنا تحویل داد. جالب‌تر اینکه پرسیده بود آیا امام حسین(ع) این هدیه ناقابل را از من پیرزن قبول می‌کند!؟
در جریان انتقال ضریح از پذیرفتن هدایا و نذورات خودداری کردیم
* هدف از انتقال شهر به شهر ضریح جدید امام حسین(ع) چه بود؟
ـ هدف از انتقال شهر به شهر و آن هم صرفاً در تعدادی از شهرستان‌های واقع در مسیر از قبل تعیین شده برای خروج از ایران و ورود به خاک عراق، کار فرهنگی و ایجاد شور حسینی(ع) بود و به همین دلیل، با تصمیم قطعی هیئت امنای محترم ساخت ضریح و با اطلاع‌رسانی گسترده از دریافت هدایا و نذورات بعد از ساخت ضریح و در مسیر انتقال مؤکداً خودداری به عمل آمد.
محدویت زمانی انتقال ضریح موجب شد که ضریح به شهرهای دیگر نرود/انتقال 18 روزه ضریح جدید امام حسین(ع)
*چرا شهرهایی دیگری را برای انتقال ضریح انتخاب نکردید؟ با اینکه شهرهایی نزدیک به مسیر هم خواستار ورود کاروان سفینة النجاة بودند.
و با وجود پیگیری‌های مجدانه ائمه جمعه و دیگر مسئولان، اجابت درخواست دیگر استان‌ها و شهرستان‌ها برای انتقال و توقف کوتاه‌مدت ضریح مطهر و بهره‌مند شدن هموطنان عزیز از این فضای عطرآگین و معنوی میسر نشد، به طور مثال مردم شهر کاشان خیلی اصرار داشتند، ضریح جدید امام حسین(ع) به این شهر برود، با اینکه از شهر تهران به قم نزدیک‌تر بودند، اما هئیت امنا با توجه به محدویت بازده زمانی برای انتقال ضریح، موافقت نکردند، علت این بود که طرف عراقی طی قراردادی که با هیئت امنا داشتند، باید ضریح تا قبل از اول صفر به کربلا می‌رسید، زیرا از 4 صفر پیاده‌روی مردم به سمت کربلای معلی آغاز می‌شود، پس باید در انتقال ضریح به تقویم حرکت زمانی توجه می‌کردیم، به همین دلیل جمعیت قابل توجهی از اهالی شهرها و روستاهای کشور با مسافرت به شهرهای مسیر انتقال از فیض زیارت و عزاداری در جوار ضریح جدید بهره‌مند شدند.
سرازیر شدن مردم شهرها و روستاهای دور برای زیارت ضریح
حتی برخی شهرهای در مسیر، مانند اهالی شهرهای زرندیه ساوه، توره در استان مرکزی، الیگودرز، دورود و ازنا، زاغه و پلدختر در استان لرستان، شادگان و مسجد سلیمان در استان خوزستان و تمامی بخش‌ها و روستاهای در مسیر، حتی با عمق مسافت بیش از 30 کیلومتر از جاده اصلی در کنار جاده‌های منتهی به مقصد، تجمع و با عزاداری و سینه‌زنی در انتظار ضریح مطهر بودند، به عنوان مثال شهرهای ازنا، الیگودرز و دورود و بخش زاغه از 6 صبح تا بعد از ظهر و دارخوین و شادگان از 7 صبح تا 5 بامداد روز بعد چشم انتظار بودند.
چگونگی انتقال ضریح به «تهران»
*اشاره داشتید که به درخواست شهرهای همجوار برای بردن ضریح پاسخ منفی دادید، پس چرا شهر تهران را انتخاب کردید، با توجه به اینکه در مسیر حرکت کاروان سفینة النجاة قرار نداشت؟
- بله، تنها شهری که در مسیر نبود، شهر تهران بود، به تبع حرکت کاروان از قم تا مرز شلمچه بود که باید از مسیر استان مرکزی، لرستان و خوزستان صورت می‌گرفت، اما دوستان در این قضیه یک دید واقع‌بینانه داشتند که در عمل هم تشویق شد و آن اینکه واقعیت غیر قابل انکار این بود، اگر نبود نهضت الهی حضرت امام (ره) و فداکاری ایثارگران و شهدای عزیز، این گونه ملت ایران پایدار و سرافراز باقی نمی‌ماند، بنابراین تصمیم گرفتیم که تجلیل زیبایی از نقش امام خمینی(ره) در انقلاب اسلامی در کنار مزار شهدا انجام دهیم.
علت انتقال زمینی ضریح/ سفارش رهبر انقلاب به هیئت امنای ساخت ضریح
* برای انتقال ضریح جدید چرا از طریق هوایی اقدام نکردید، علت انتخاب راه زمینی برای انتقال ضریح چه بود؟
ـ حدود 70 درصد از قطعات و بخش‌های ضریح مطهر قبلاً به صورت هوایی به نجف اشرف و سپس به کربلای معلی انتقال و تحویل تولیت محترم آستان مقدس حضرت اباعبدالله الحسین(ع) شده بود.
اتخاذ تصمیم هیئت امنا ساخت ضریح مطهر در انتقال شهر به شهر در مسیر خروج از کشور بر اساس الهام و استنباط از فرمایش گهربار مقام معظم رهبری در دیدار 4 سال قبل با هیئت امنا بود، ایشان فرمودند: «...ان‌شاء‌الله این کار شیرین و زیبا را به انجام برسانید و باشکوه انتقال دهید...». به لطف الهی و حضور بی‌نظیر امت عاشورایی در صحنه، این شکوه و حماسه ماندگار و بی‌بدیل تحقق یافت.
ماجرای انتخاب شهر قم برای ساخت ضریح امام حسین(ع)
* با توجه به اینکه اصفهان از هنرمندان مشهوری بهره‌مند است و مسیر نزدیک‌تری هم به عراق محسوب می‌شود، چرا شهر قم برای ساخت ضریح انتخاب شد؟
- جمعی از دوستان از ابتدا پیگیر بودند، ناگفته نماند که از قبل کشورهای دیگر هم متقاضی ساخت ضریح بودند که با عنایت ویژه حضرت آیت‌الله سید علی سیستانی این افتخار نصیب تشیع و ایران اسلامی شد و به تبع نماینده آیت‌الله سیستانی در قم عهده‌دار این امر شد.
البته به هیچ وجه بحث انحصارطلبی مطرح نبود و تنها محل کارگاه در قم بود، ضمن اینکه فقط هیئت امنای ساخت ضریح از اهالی شهر قم بودند، اما در بخش‌های مختلف از هنرمندان اصفهانی، شیرازی و ... استفاده شده است.
همچنین جمع‌آوری وجوهات نیز از سراسر ایران صورت می‌گرفت که هیئت امنا سعی کردند با حفظ شئون و به صورت محدود، این جمع‌آوری وجوهات را انجام دهند، به طوری که در یک مرحله وجوهات دریافت می‌شد و پس از هزینه‌کردن تمام آن‌ها، بار دیگر برای دریافت وجوهات مردم، هیئت امنا اعلام آمادگی می‌کردند تا پولی اضافه نیاید و از نظر شرعی دچار مشکل نشوند.
انتقال ضریح 6 روز بیشتر از پیش‌بینی طول کشید
* آیا از ابتدا تا انتهای انتقال ضریح برنامهریزی شده بود یا بر اساس استقبال مردم و نحوه طی‌کردن مسیر، برنامه‌ای منعطف داشتید؟
ـ قطعاً چنین کار عظیمی بدون برنامه نمی‌شود. ضمن اینکه با توجه به آغاز پیاده‌روی‌های اربعین از هفته اول صفر، طرف عراقی از ما خواسته بود تا قبل از آغاز ماه صفر ضریح را منتقل کنیم تا تأمین امنیت آن در عراق با آسان‌تر باشد. با توجه به این محدودیت زمانی، ما برای حداکثر 12 روز برنامهریزی کردیم که البته استقبال غیر قابل وصف مردم باعث شد این انتقال 18 روز طول بکشد.
به معنای واقعی کلمه و بدون هیچگونه مبالغه و گزافه، حضور توده مردم بسیار حماسی، توأم با اشک و سوز و آه، سینه‌زنی و شعارهای لبیک یا حسین(ع) و بی‌نظیر در تاریخ بود و با هیچ مراسم و راهپیمایی قابل مقایسه نبوده و نیست.
به طوری که نه تنها تمامی شهرها و روستاهای غیر مقصد با شور حسینی وصف ناپذیر به صورت پیوسته و ساعت‌ها چشم‌انتظاری خود را از این فیض و چشمه زلال معنویت بهره‌مند کردند، بلکه جمع قابل توجهی از اهالی دیگر استان‌ها نیز مشتاقانه در مراسم شورانگیز و بی‌بدیل استقبال و بدرقه شرکت نکردند که در نتیجه، با وجود اینکه قطعی بودن جدول زمانبندی انتقال، به دلیل استقبال بی‌نظیر و در نتیجه کندی بسیار حرکت کاروان، در عمل 6 روز به مدت سفر اضافه شد.
به عنوان مثال، مدت زمان حرکت کاروان از اراک تا خرم‌آباد 30 ساعت، از شوشتر تا اهواز 29 ساعت، آبادان تا خرمشهر حدود 14 ساعت، اهواز تا کوت عبدالله (فاصله 13 کیلومتری) 10 ساعت، اهواز تا سه‌راهی دارخوین 23 ساعت و از مسجد جامع خرمشهر تا شلمچه 12 ساعت طول کشید.
پاسخ مراجع به شبهات پیرامون قداست ضریح جدید امام حسین(ع)
*قبل از حرکت کاروان ضریح حسینی(ع) برخی در تبرک جستن به ضریح شبهه کردند (با توجه به اینکه هنوز به کربلای معلی نرسیده و نصب نشده است)، در این راستا چه اقدام‌هایی صورت گرفت و نظر مراجع عظام درباره این موضوع چه بود؟
ـ مقاله اهانت‌آمیز و وقیحانه روزنامه جمهوری تداعی‌کننده مقاله روزنامه اطلاعات در سال 1356 (به قلم رشیدی‌مطلق) در اهانت به حضرت امام(ره) است که قطعاً تنظیم‌‌کننده عبارات وهن‌آلود و مشمئز کننده و حتی هیئت تحریریه و مدیرمسئول روزنامه به دلیل اجازه چاپ مطالب در برگیرنده ادبیات وهابیت و سلفی‌ها و نادیده گرفتن واقعیت غیر قابل انکار عشق حسینی(ع) و حماسه بی‌نظیر خلق شده در استقبال و بدرقه ضریح مطهر، گناه نابخشودنی را مرتکب شده‌اند و مهم‌‌تر اینکه نابخردانه به جای عذرخواهی و جبران عمل ننگین، بار دیگر منتقدان را افراد سیاسی و نظامی معرفی کردند و مردم را تشکر کنندگان از این اقدام وقیحانه!
صفت و به عبارتی پسوند «مطهر» و «مقدس» دقیقاً برگرفته از بیانات صریح و ارزشمند حضرات آیات و مراجع‌عظام تقلید در حین بازدید و زیارت ضریح مطهر هست که به عنوان مثال به چند نمونه از این عبارات اشاره می‌شود:
حضرت آیت‌الله صافی گلپایگانی:
«در این ضریح اعجاز و کرامت نهفته است و اینکه مردم با این احساسات و علاقه شدید نسبت به این ضریح مطهر ابراز علاقه می‌کنند، تعظیم شعائر اهل‌بیت(ع) و از اسرار الهی است.»
حضرت آیت‌الله مکارم شیرازی:
برخی افراد از روی ناآگاهی و یا مغرضانه سؤالی مطرح می‌کنند مبنی بر اینکه این ضریح از مقداری طلا، نقره، سنگ‌های قیمتی و کتیبه تشکیل شده است چرا هنوز با اینکه به کربلا نرفته و نصب نشده است مردم به آن اهمیت می‌دهند و به زیارتش می‌آیند و اشک‌شان جاری می‌شود؟
این افراد یک نکته را فراموش کرده‌اند و آن این است که نام امام حسین(ع) روی این ضریح است و همین نام است که به مقداری طلا و نقره ارزش داده است و گرنه همه جا طلا و نقره وجود دارد، مردم وقتی به زیارت این ضریح می‌آیند به یاد می‌آورند که این ضریح مطهر متعلق به حضرت سیدالشهدا(ع) است و قرار است روی مضجع شریف اباعبدالله الحسین علیه‌السلام نصب شود، به همین دلیل برای آن‌ها ارزشمند است».
همچنین حضور پر خیر و برکت مراجع تقلید آیات عظام: صافی‌گلپایگانی، نوری همدانی، مکارم شیرازی، شبیری زنجانی، علوی گرگانی، سبحانی، موسوی اردبیلی، هاشمی شاهرودی، جوادی آملی و حضرات آیات جنتی، مصباح یزدی، ملکوتی، حائری، حسینی بوشهری، سعیدی و ... در کارگاه ساخت و زیارت قبل از انتقال ضریح مطهر بهترین گواه بر اصالت دینی منطبق با فرهنگ اصیل عاشورایی کاروان سفینة‌النجاة است.
راننده کامیون ضریح چه حاجتی از امام حسین(ع) گرفت
* هفته گذشته مصاحبه‌ای با «محمدرضا قنبری» راننده تریلی حامل ضریح داشتیم که بسیار جالب بود. ایشان می‌گفت به هیچ وجه از انتخابش برای این کار متعجب نشده، چون قبلاً آن را از امام حسین(ع) طلب کرده است. چه شد که میان همه شرکت‌های پیشنهاد دهنده و تریلی‌های پیشرفته‌تر، این تریلی انتخاب شد؟
ـ حضور همه دوستان، هیئت امنا، مسئولان و دست‌اندرکاران به اراده خودشان نبود و همه به نوعی انتخاب شده بودند.
آقای قنبری هم در در شهرداری قم در بخش موتوری این نهاد مشغول به کار است، خودش تعریف می‌کرد که اوایل امسال در کربلا حضور داشته و چون شنیده بود که قرار است در قم برای امام حسین(ع) ضریح بسازند، همانجا از امام حسین(ع) درخواست می‌کند که راننده ضریحش باشد.
*تریلی فقط همین یک راننده را داشت؟
ـ بله، حتی شاگرد یا راننده دیگری نبود و جالب اینکه آقای قنبری گاهی در شبانه‌روز بیشتر از 18 ساعت پشت فرمان بود و اصلا احساس خستگی نمی‌کرد. حساب کنید آن 18 ساعت چه فشاری به راننده می‌آورد، مخصوصا که مرتباً باید کلاچ و ترمز گرفت و مثلاً در 10 ساعت کم‌تر از 20 کیلومتر را طی کرد.
* کنجکاویم بدانیم این تریلی برای سوختگیری با آن هیبت چگونه وارد پمپ‌بنزین می‌شد.
ـ با آن جمعیت مشتاق به هیچ وجه امکان چنین کاری فراهم نبود و سوختگیری به کمک مسئولان شهرستان‌های محل توقف و به صورت اختصاصی انجام می‌شد.
* برای انتقال ضریح آیا تغییراتی هم در تریلی یا کفی آن صورت دادید؟
ـ بله، طبیعتاً برای حفظ جان زوار، دور تا دور کفی را تا فاصله 10 سانتی‌متری زمین با پوشاندیم تا خدای ناکرده کسی زیر چرخ ماشین نرود. البته این امر برای چرخ‌های جلو غیرممکن بود و یک مورد حادثه هم داشتیم که به خیر گذشت.
بالای کفی هم تدابیری اندیشیده شد و جوشکاری‌های صورت گرفت، خود ضریح هم با شیشه ضد گلوله (به دلیل مقاومت بسیار زیاد) محافظت شد.
ضریح سال‌ها در قم بود، اما باز هم مراسم وداع 10 ساعت طول کشید
*هنگامی که قرار بود ضریح جدید امام حسین(ع) از شهر قم به سوی تهران رهسپار شود، حال و هوای مردم قم به چه صورت بود؟
-با وجود اینکه مردم شریف و عاشقان حضرت اباعبدالله‌الحسین(ع) در شهر مقدس قم بیش از چهار سال، از مراحل ساخت ضریح مطهر دیدن می‌کردند و به مدت 15 روز قبل از تاریخ انتقال توفیق زیارت آن نصیب‌شان شده بود، باز هم در روز بدرقه با وجود هوای سرد و بارانی و با سوز و آه به طرز باشکوهی در مراسم بدرقه حضور داشتند و این مراسم به یاد ماندنی از 9 صبح تا حدود 6 بعد از ظهر به طول انجامید و جمع قابل توجهی علاوه بر عوارضی اتوبان قم- تهران تا کیلومتر 30، ضریح را همراهی کردند. به دلیل خطرناک بودن حضور مردم در اتوبان با خواهش و تمنای بسیار از آن‌ها خواستیم به شهر برگردند.
کبوتر عاشقی که زائر کربلا شد
در هنگام خروج کاروان از قم و فاصله حدود یکصد متری ضریح، توسط یکی از بدرقه‌کنندگان و از داخل یک خودرو تعدادی کبوتر به پرواز در آمدند و 2 روز بعد در حال پاک‌سازی اطراف خودروی حامل ضریح مطهر در حرم حضرت امام(ره) و بازسازی سازه پیرامونی، یکی از کبوترها در حد فاصل ضریح و کفی تریلر مشاهده شد که تلاش ما برای به پرواز درآمدنش، بی‌نتیجه ماند. انگار دلش نمی‌خواست ضریح را ترک کند و نهایتاً این کبوتر عاشق هم بعد از حدود 18 روز زائر کربلا شد.
* پس در طول سفر حواستان به آن بود.
ـ بله، پس از اینکه فهمیدیم این کبوتر نمی‌خواهد از ما جدا شود، برایش آب و دانه مهیا می‌کردیم. بسیاری از کسانی هم که توفیق حضور روی تریلی و کنار ضریح را داشتند، از این کبوتر فیلم و عکس می‌گرفتند، واقعا جالب بود.
دختر سه ساله‌ای که بهانه ضریح را گرفت
* از حضور مردم در شهرهای مختلف برای استقبال و بدرقه ضریح خاطراتی نقل می‌کنید؟
-در ساوه در بدو ورود از آزادراه و در حالی‌که هنوز جمعیت متراکم نشده بود اعضای کاروان خودرو پژویی را رؤیت کردند که آقا و خانم در صندلی‌های جلو و طفلی حدوداً 2 تا 3 ساله در صندلی عقب چسبیده به شیشه و رو به ضریح مطهر آن چنان گریه و بی‌تابی می‌کرد که توجه اعضای کاروان را به خود معطوف و به واقع متأثر کرد. با استفاده از سیستم صوتی از پدر این طفل معصوم خواستم کودک را به ما بدهد تا کنار ضریح ببریم. ... به محض آغوش گرفتن کودک و انتقال آن به داخل ضریح مطهر، آرام گرفت و با ادب وصف ناپذیری ضریح مطهر را بوسید، بدون اینکه احساس غریبی از محیط و اطرافیان غریبه به او دست داده باشد و با وجود اینکه مدت قابل توجهی طول کشید تا پدر او از لابه‌لای جمعیت کثیر استقبال‌کنندگان برای تحویل‌گرفتن فرزندش به خودروی حامل ضریح مراجعه کند، هیچگونه بی‌تابی نمی‌کرد و پس از تحویل به پدر نیز تا مسافت قابل توجهی نگاه صرف به ضریح و با تکان دادن دست اوج ادب و عشق درونی را به نمایش گذاشت.
نماز جمعه اراکی‌ها در کنار ضریح امام حسین(ع)/باشکوه‌ترین نماز جمعه اراک در تاریخ
با وجود اینکه با ملاحظه اولیه زمان ورود احتمالی به اراک و تصمیم قبلی بر استقرار در مصلی، مسئولین دغدغه تحت‌الشعاع قرار گرفتن نماز عبادی- سیاسی جمعه را داشتند، ولی اولاً از ورودی شهر اراک تا مصلی به دلیل تراکم غیر قابل توصیف جمعیت بیش از 5 ساعت طول کشید (از 10 صبح تا حدود 4 بعد از ظهر) و ثانیاً یکی از با شکوه‌ترین نمازهای جمعه اراک با نظم خاصی برگزار شد.
حضور سراسر شور پیرمرد موتور سوار و یا حسین گویان 27 کیلومتری خانم بروجردی
پیرمرد راکب موتور و همسرش از حوالی زالیان تا بروجرد را در هوای سرد به طوری که خانم با دو دست به سرزنان و یا حسین‌گویان و مرد در ترافیک بسیار سنگین و خطرناک با کثرت موتورسواران و خودروهای در حال تردد، با یک دست به فرمان موتور و با دست دیگر به سرزنان و گریه‌های بی‌تابانه کاروان را همراهی کرد.
-خانم محجبه‌ای با پای برهنه و حسین‌حسین گویان و گریه‌کنان بیش از 27 کیلومتر در مسیر بروجرد همراه کاروان دوید و ساعت 4 بامداد روز بعد با همان حالت و پرچم بزرگ اختصاصی هیآت مذهبی به دست در کنار ضریح مطهر حضور یافته و با اشک و سوز آن را بدرقه کرد.
ابراز علاقه به حسین اختصاص به کسی ندارد
جوانان و دختر خانم‌‌هایی که با قضاوت سطحی و براساس ظواهر، پوشش مناسبی نداشتند، ولی کیلومترها کفش به دست یا پا برهنه، گریه‌کنان و یا حسین گویان کاروان را استقبال و بدرقه می‌کردند که در یک مورد شخصی بیش از چهار کیلومتر پشت سر خودروی حامل ضریح مطهر می‌دوید.
استقبال بی‌نظیر مردم بروجرد از 20 کیلومتری شهر/ مراسم استقبال بروجردی‌ها 18 ساعت طول کشید
مردم پرشور و حماسی بروجرد از حدود 20 کیلومتری شهر به استقبال کاروان آمده بودند و خرم‌آبادی‌های عاشورایی از 8 صبح تا 2 بامداد روز بعد به صورت بسیار فشرده و شورانگیز در خیابان‌ها به عزاداری مشغول بودند و ورود کاروان به محل استقرار با مشکل جدی ناشی از تراکم عاشقان اباعبدالله‌الحسین(ع) مواجه بود و علیرغم 18 ساعت حضور در مراسم استقبال و زیارت و عزاداری تا صبح روز بعد، مراسم بدرقه نیز از ساعت 9 صبح تا حدود 4 بعد از ظهر به طول انجامید.
معلولی که به واسطه ضریح شفا می‌گیرد
حدود ساعت 4 بامداد فردی به کاروان مراجعه و خبر شفا گرفتن فرزند معلول خود را اعلام کرد، به طوری که اظهار داشت به دلیل دور افتاده بودن روستا با موتور به سمت مسیر کاروان حرکت کردم و در وسط راه موتور خراب شد، به ناچار در یکی از روستاهای مسیر موتور را رها و با پای پیاده به سمت جاده و همراه با کاروان تا بروجرد حرکت و ذکر توسل و راز و نیاز داشتم که اواخر شب در برگشت به روستا متوجه شدم که فرزند معلولم شفا گرفته و اصرار می‌کرد: «بابا برو همان جایی که بودی!» بنابراین مجدداً خود را به کاروان رسانده بود.
مأموریت عجیب خودروی آتش‌نشانی
در حد فاصل بروجرد به خرم‌آباد با هدف انحراف مسیر کاروان و ورود به زاغه که اهل پرشور آن بدون اینکه مقصد کاروان بوده باشد، ساعت‌ها چشم انتظار بودند با استفاده از یک دستگاه ماشین آتش‌نشانی مسیر اصلی را مسدود کردند و با وجود دستور استاندار و پیگیری مدیرکل حراست استانداری و اعلام مکرر از سیستم صوت، راننده حاضر به ترک خودرو و ترک محل نشد، زیرا اظهار می‌کرد در این صورت مردم به دلیل دلدادگی و بی‌تابی برای توفیق زیارت ضریح مطهر مرا خواهند کشت، ولی قطعاً استاندار و دیگر مسئولان چنین نخواهند کرد.
توقف و عزاداری 48 ساعته اهوازی‌ها کنار ضریح امام حسین(ع)
طول جمعیت متراکم استقبال‌کنندگان در اهواز 21 کیلومتر بود که با وجود دو شبانه‌روز استقرار در مجاورت مصلای امام خمینی(ره) و عزاداری، باز هم در هنگام خروج به دلیل کثرت جمعیت فاصله اهواز تا کوت عبدالله که در واقع مسیر پیوسته و وصل به خیابان‌های اصلی شهر اهواز است از 6 صبح تا حدود 4 بعد از ظهر طول کشید.
حضور 10 ساعته نماینده ولی فقیه در استان خوزستان در مراسم بدرقه
استانداران و نمایندگان ولی‌فقیه در استان‌های مرکزی، لرستان و خوزستان از بدو ورود تا خروج با حضور در جوار ضریح مطهر کاروان را همراهی کردند که با در نظر گرفتن وضعیت جسمانی، مسائل امنیتی و کهولت سنی، حضور آیت‌الله سید محمد علی موسوی جزایری نماینده ولی فقیه در استان خوزستان در مدت 10 ساعته مسیر اهواز - کوت عبدالله و با حضور بیش از 5 ساعته در بدو ورود به اهواز قابل تأمل و درس‌آموز بود.
گل و لای نیز مانع زیارت ضریح نمی‌شود
- در یکی از روستاهای منتهی به جاده اصلی آبادان به دلیل بارندگی، شرایط به گونه‌ای بود که اهالی به خصوص بانوان زینبی در گل فرو رفته و توان راه رفتن را نداشتند، بنابراین در صحنه‌ای ماندگار این‌گونه رؤیت و تصویربرداری شد که به کمک دست‌ها ابتدا یک پا را از گل و لای بلند کرده و یک قدم به جلو قرار داده و در گل فرو می‌رفت و سپس پای دیگر را و ... .
ماجرای گیر کردن گردن جوان 22 ساله آبادانی زیر خودرو حامل ضریح و زنده ماندن او
-در ورودی شهر آبادان جوانی حدود 22 ساله در حالی که با تلاش و سماجت از حلقه حفاظتی شدید عبور کرده و خود را به خودرو حامل ضریح مطهر رساند، ناگهان از ناحیه کتف و گردن زیر چرخ جلوی سمت راننده تریلر نقش بر زمین شد که همه اطرافیان را متأثر کرد و خون به صورت غیرعادی از گوشش فوران می‌کرد و زمین از خونش رنگین شده بود، اما خوشبختانه شامگاه همان روز مطلع شدیم که این جوان فوت نکرده و در بیمارستان بستری است.
تراکم جمعیت بدرقه‌کنندگان از آبادان و استقبال کنندگان خرمشهر به حدی بود که از آبادان تا مسجد جامع این شهر، جمعیت بسیار فشرده و متصل به هم بود. از مسجد جامع خرمشهر تا شلمچه هم طول جمعیت متراکم حدود 10 کیلومتر بود.
خراب‌شدن تریلی حامل ضریح نزدیک روستای سادات
جالب است بدانید در مسیر کوت عبدالله تا سه‌راهی دارخوین، تصمیم قطعی بر عدم توقف بود، هر چند که بعضی از اهالی اصرار بر توقف کنار روستایی داشتند که همه اهالی آن از سادات محترم هستند. با وجود اصرار زیاد، باز هم تصمیم مسئولان بر عدم توقف بود تا زمانبندی در انتقال ضریح رعایت شود اما در کمال ناباوری، خودروی حامل ضریح مطهر دچار خرابی یک ساعت و نیمه شد، آن هم دقیقاً نزدیک روستای مورد نظر!
خنثی شدن تلاش چندین ساله وهابیت در خوزستان
* از شهرهای استان خوزستان نام بردید. ظاهراً به برکت حضور ضریح سیدالشهدا(ع) در این استان، چندین سال تلاش وهابی‌ها برای هجمه به اعتقادات شیعی بی‌اثر شد...
ـ دقیقاً! از جمله آثار و برکات ماندگار حضور بی‌نظیر حماسی و عاشورایی محبان اهل‌بیت(ع) در مراسم، درهم پیچیدن طومار ننگین سال‌ها فعالیت و سرمایه‌گذاری وهابیت در استان خوزستان بود که مردم عاشورایی خوزستان بطلان این نوع فعالیت‌های کینه‌توزانه را به رخ جهانیان کشیدند.
منبع:
خبرگزاری فارس
ارسال نظر