راهنمای راه اندازی سایت همسریابی

مجله مهر : 6 ماه فرصت برای کسب مجوز. این، جدیدترین اولتیماتوم معاون فرهنگی وزارت ورزش و جوانان به سایت های همسریابی است.سایت هایی که جوانان متقاضی ازدواج را اینترنتی به وصال هم می رسانند. بدون هیچ مجوز قانونی. آن هم در حالی که آمار طلاق در ایران به رقم های عجیب و غریبی رسیده است:«هر4دقیقه یک طلاق». آیا سایت های قارچ گونه و بدون مجوز همسریابی، یکی از عوامل افزایش امار طلاق هستند؟

آن طور که «محمدباقر پیشنمازی» گفته :«آئین نامه مشاوره ازدواج بعد از تهیه در وزارت ورزش و جوانان در دولت به تصویب رسیده است و از امروز با رونمایی از سایت آن همه مراکز مشاوره ازدواج فقط 6 ماه فرصت دارند تا خود را با قانون جدید تطبیق دهند و مجوز بگیرند.» مجوزی که به گفته پیشنمازی مصوب قانون پنجم توسعه است:«بر اساس قانون پنجم توسعه هر گونه مشاوره نیاز به رعایت آئین نامه مصوب دولت دارد .»



چند سایت همسریابی در ایران فعالند؟

تاکنون 86سایت همسریابی شناخته شده است. این را مدیرکل دفتر برنامه‌ریزی ازدواج و تعالی خانواده وزارت ورزش و جوانان، 16 ابان ماه امسال به خبرگزاری ایسنا گفته بود.

آن طور که «مسعود امینی» می گوید این 86 سایت، سایت هایی هستند که اطلاعات آنها توسط وزارت ورزش و جوانان شناسایی شده و الان فعال و نیمه فعال اند. سایت هایی که به گفته آقای مدیر کلف بیشتر رویکرد اقتصادی دارند:« رویکرد و نگاه سایت‌های همسریابی اقتصادی است و مربوط به سبک زندگی نیست و فعالین این سایت‌ها تخصص‌های لازم مربوط به امور خانواده، مشاوره، مسائل روانشناختی و مسائل مربوط به امور جوانان را ندارند. پیدایش قارچی این سایت‌ها و دسترسی به اطلاعات افراد نیز یک جرم است و احتمال دارد این اطلاعات را از هر جایی گرفته باشند و در این مورد باید ازسازمان ثبت‌احوال یا از فعالین این سایت‌ها پرسش شود.»

جالب این جاست که مطابق آمار سایت های معتبر اینترنتی، رتبه سایت های فعال همسریابی در ایران، رتبه های بالایی است و این سایت ها در شمار کلیک خورترین سایت های اینترنتی در ایران قرار دارد.

به گفته امینی وزارتخانه از ابتدای سال بودجه لازم را برای شروع فعالیت مراکز مشاوره‌ای و دوره‌های آموزشی مربوط به آنها در نظر گرفته است و حدود 10 میلیارد تومان برای دفتر ازدواج و تعالی خانواده مشخص شده است.



همسریابی نه! مرکز تخصصی ازدواج

اما سیاست وزارت ورزش و جوانان در برابر سایت های پرشمار همسریابی چیست؟ مدیر گروه مشاوره و خدمات روانشناختی وزارت ورزش و جوانانبه این پرسش این طور پاسخ داده است:« وزارتخانه قصد ایجاد سایت‌‌های همسر‌یابی را ندارد. مراکزی که بتوانند خود را براساس تعاریف آیین‌نامه اجرایی ماده ۴۳ تطبیق دهند، موفق به اخذ مجوز فعالیت با عنوان "مراکز تخصصی ازدواج و خانواده" از وزارت جوانان خواهند شد.»

مریم نجابتیان‌ البته پیشینه این موضوع را متعلق به سال 1387 می داند: «در سال ۱۳۸۷ مصوبه‌‌ای از دولت به سازمان ملی جوانان وقت ارائه شد که بر این اساس سازمان موظف به ایجاد مراکز "امین همسریابی" در تهران و کلان‌شهرها شد.»

آن طور که نجابتیان گفته بر اساس آیین‌نامه اجرایی جدید ماده ۴۳، تمام این مراکز که در حوزه همسریابی و ازدواج فعالیت دارند ساماندهی خواهند شد و در این آیین‌نامه تعارف دقیقی در خصوص حوزه فعالیت و نحوه فعالیت این مراکز ارائه شده است: «مراکزی که بتوانند خود را براساس تعاریف جدید و ضوابطی که در آیین‌نامه ماده ۴۳ ارائه شده، تطبیق دهند موفق به اخذ مجوز فعالیت از وزارت ورزش و جوانان خواهند شد و سایر مراکز که نتوانند شرایط لازم را احراز کنند از دریافت مجوز محروم خواهند ماند و از ادامه فعالیت آنها نیز ممانعت می‌شود.»



چه کسانی می توانند سایت همسریابی داشته باشند؟

حالا اما معاون فرهنگی وزارت ورزش وجوانان از شرایط ثبت نام برای ایجاد سایت های همسریابی یا به تعبیر وزارت ورزش و جوانان «همسرگزینی» می گوید:« افراد حقیقی می توانند در خواست خود را در سایت ثبت کنند اما تا چند روز آینده اشخاص حقوقی می توانند در خواست خود را ثبت کنند .نرخ تعرفه ها هم بزودی اعلام خواهد شد .»

پیش نمازی این را هم گفته که ارائه خدمات آموزش و مشاوره حقوقی و تکالیف خانواده ، آموزش و مشاوره ازدواج ، آموزش و مشاوره ارتقای توانمندی جوانان ، آموزش و مشاوره امور اعتقادی و مذهبی و تسهیل ازدواج از وظایف مراکز مشاوره است.

حالا باید منتظر ماند و دید ساماندهی سایت های همسرگزینی در ایران چه نتیجه ای خواهد داشت؟ آیا ساماندهی این سایت ها می تواند کمکی به کاهش آمار روزانه 381 طلاق در ایران کند؟ سایت هایی که گردانندگانشان اگر دست ازپا خطا کنند ، از یک تا 7 سال مجازات حبس انتظارشان را می کشد.