تبعات توسعه نظامی چین برای دنیا

کارشناس به مناسبت کنگره اخیر حزب کمونیست چین به اظهارات بیان شده در آن در مورد تقویت توان نظامی آن کشور توجه می‌کند. چین قصد دارد تا سال ۲۰۳۵ مدرن سازی نیروهای مسلح را به پایان رسانده و تا سال ۲۰۵۰ در این بخش در موقعیت پیشتاز باشد. چین کبیر مسئولیت و قابلیت خود برای نیل به نتایج برجسته را نشان داد.

چین بلاتردید حق دارد برای نیل به جایگاه برجسته‌تر در صحنه سیاسی جهان تلاش کند و اقدامات مادی و فنی ضروری را اتخاذ کند. سئوال این است که همسایگان و شرکای چین از این اهداف و اقدامات چطور برداشت می‌کنند. پاسخ به این سئوال برای روسیه کمابیش روشن است. اما برای رفع نگرانی همسایگان ضعیف‌تر دیپلمات‌های چینی باید مساعی هنگفتی به خرج داده و رهبری آن بطور کامل خردمندی مختص به آن را بکار گیرد.

امروز چین می‌تواند به تله شکاکیت عمومی افتد. اقتدار فزاینده آن در اقتصاد و سیاست جهانی را دیگر نمی‌شود پنهان کرد. پکن سابقاً سعی داشت "در سایه بماند". بکار گرفتن وجهه کشور مایل به هماهنگی و صلح عمومی برای اجرای موفق تحولات اقتصادی ضرورت داشت. روابط چین با آمریکا تصویر خیلی بغرنجی دارد.

چین به همه حملات آمریکا با بردباری و تمایل به گفتگو واکنش نشان می‌دهد. واسیلی کاشی چین شناس برجسته روسیه می‌گوید: چین می‌خواهد صلح با آمریکا را تا وقتی حفظ کند که برای پیروزی دیگر به جنگ نیاز نداشته باشد. و آمریکا هم بخوبی این را درک می‌کند و سعی دارد چوب‌های بزرگ و کوچکی لای چرخ آن بگذارد.

روسیه نسبت به چین عقده و خصومت آشکار یا پنهانی ندارد. بین دو کشور مکانیسم مبادله اطلاعات دائمی در سطح دفتر رئیس‌جمهور روسیه و کمیته مرکزی حزب کمونیست چین موجود است. مهم‌تر اینکه اهداف ملی توسعه روسیه و چین به هیچ وجه با هم مغایر نیست. روسیه برخلاف هر کشور دیگر علتی برای نگرانی از تقویت چین ندارد.

چین نوی مقتدر فقط در حدود تهدید کننده بودن جهان مجاور برای آن تهدید کننده خواهد بود. چین برخلاف آلمان که تقویت آن در اول قرن بیستم باعث بروز جنگ اول جهانی شد عقده خود کم بینی ندارد. لذا پیشرفت آینده آن به انتقال نظم جهانی به موقعیت نوین و عادلانه‌تر مساعدت می‌کند.