«ترامپ» برکنار میشود؟
پارسینه: روزنامه واشنگتن پست در گزارشی به تشابه شرایط برکناری ریچارد نیکسون و دونالد ترامپ پرداخت.
روزنامه واشنگتن پست در گزارشی نوشت: در ماه ژوئن ۱۹۷۳ در واشنگتن، جان دین، یک وکیل نزدیک به ریچارد نیکسون (رئیس جمهور وقت آمریکا) با روی گرداندن از او شروع به تخریب وی کرد.
جان دین با اظهار نظر در جلسه کمیته سنا که مسئول تحقیق درباره واترگیت بود، سرپوش گذاشتن (بر برخی مسائل) در سطح مقامات بلندپایه از جمله از طریق پرداخت حق السکوت برای تاثیرگذاری روی نتیجه انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۷۲ را تشریح کرد و ریچارد نیکسون، رئیس جمهور وقت، را یکی از کسانی قلمداد کرد که در این ماجرا دست داشت.
در روند این هفته که مایکل کوهن، وکیل ترامپ که به جرائم خود اعتراف کرد نیز یک وکیل نزدیک به رئیس جمهور بر شرکت خود در این لاپوشانی در سطح مقامات بلندپایه از جمله استفاده از حق السکوت برای تاثیرگذاری بر نتیجه انتخابات سال ۲۰۱۶ اذعان و همچنین ترامپ را به دستور دادن برای ارتکاب این تخلف متهم کرد.
این قضیه با حملات و توئیتهای خشمگینانه روزانه ترامپ فرق میکند و نقطه عطفی در ریاست جمهوری ترامپ به حساب میآید. وی به طرزی باورپذیر متهم شده است؛ نه متهم به نقض هنجارهای مدنی بلکه به مشارکت شخصی در نقض قانون کیفری.
اگر ترامپ رئیس جمهور نبود، شاید علیه او اعلام جرم میشد، محکوم میشد و به زندان میرفت. در ضمن، نقض هنجارهای مدنی به دست ترامپ نیز موضوع کوچکی نیست، از جمله پرداخت پول به استورمی دانیلز ۱۲ روز قبل از انتخابات. زمان پرداخت این پول نشان میدهد که این کار برای جلوگیری از سرافکندگی شخصی ترامپ نبود بلکه تلاش وی برای جلوگیری از آگاهی رأی دهندگان از اطلاعات مرتبط (با نامزدهای انتخاباتی) بود.
ریاست جمهوری آمریکا بار دیگر سرطانی شده است. در مورد نیکسون سلسله تحولاتی رخ داد که باعث شد افکار عمومی به شدت علیه وی شوند. فایلهای صوتی ضبط شده در کاخ سفید که سرنوشت نیکسون را رقم زد- از جمله نواری که در آن وی گفت: میتواند برای پرداخت حق السکوت، یک میلیون دلار (از اعطاکنندگان کمکهای مالی) جمع آوری کند.
برکناری آرچیلبالد کاکس، دادستان ویژه در آن زمان منجر به آغاز روند استیضاح نیکسون شد. کاکس فردی بود که نیکسون بعدها او را ماری توصیف کرد که در آستین خود پرورش داده بود. استعفای اسپیررو آگنیو، معاون رئیس جمهور، اتهامات درباره فرار مالیاتی و ناپدید شدن بخشی از نوارهای صوتی کار را به جایی کشاند که در نهایت در ژوئن ۱۹۷۴، (نظرسنجیها نشان داد که) اکثریت آمریکاییها به این نتیجه رسیدند که نیکسون باید استعفا کند یا استیضاح شود.
برکناری یک رئیس جمهور مستلزم یک طوفان آرام حقوقی نیست بلکه نیاز به یک طوفان سهمگین دارد. در ضمن رئیس جمهور (ترامپ) پایگاهی سیاسی دارد- که با فاکس نیوز تغذیه میشود- که شاید ریشه کن کردن آن غیرممکن باشد.
جان دین با اظهار نظر در جلسه کمیته سنا که مسئول تحقیق درباره واترگیت بود، سرپوش گذاشتن (بر برخی مسائل) در سطح مقامات بلندپایه از جمله از طریق پرداخت حق السکوت برای تاثیرگذاری روی نتیجه انتخابات ریاست جمهوری ۱۹۷۲ را تشریح کرد و ریچارد نیکسون، رئیس جمهور وقت، را یکی از کسانی قلمداد کرد که در این ماجرا دست داشت.
در روند این هفته که مایکل کوهن، وکیل ترامپ که به جرائم خود اعتراف کرد نیز یک وکیل نزدیک به رئیس جمهور بر شرکت خود در این لاپوشانی در سطح مقامات بلندپایه از جمله استفاده از حق السکوت برای تاثیرگذاری بر نتیجه انتخابات سال ۲۰۱۶ اذعان و همچنین ترامپ را به دستور دادن برای ارتکاب این تخلف متهم کرد.
این قضیه با حملات و توئیتهای خشمگینانه روزانه ترامپ فرق میکند و نقطه عطفی در ریاست جمهوری ترامپ به حساب میآید. وی به طرزی باورپذیر متهم شده است؛ نه متهم به نقض هنجارهای مدنی بلکه به مشارکت شخصی در نقض قانون کیفری.
اگر ترامپ رئیس جمهور نبود، شاید علیه او اعلام جرم میشد، محکوم میشد و به زندان میرفت. در ضمن، نقض هنجارهای مدنی به دست ترامپ نیز موضوع کوچکی نیست، از جمله پرداخت پول به استورمی دانیلز ۱۲ روز قبل از انتخابات. زمان پرداخت این پول نشان میدهد که این کار برای جلوگیری از سرافکندگی شخصی ترامپ نبود بلکه تلاش وی برای جلوگیری از آگاهی رأی دهندگان از اطلاعات مرتبط (با نامزدهای انتخاباتی) بود.
ریاست جمهوری آمریکا بار دیگر سرطانی شده است. در مورد نیکسون سلسله تحولاتی رخ داد که باعث شد افکار عمومی به شدت علیه وی شوند. فایلهای صوتی ضبط شده در کاخ سفید که سرنوشت نیکسون را رقم زد- از جمله نواری که در آن وی گفت: میتواند برای پرداخت حق السکوت، یک میلیون دلار (از اعطاکنندگان کمکهای مالی) جمع آوری کند.
برکناری آرچیلبالد کاکس، دادستان ویژه در آن زمان منجر به آغاز روند استیضاح نیکسون شد. کاکس فردی بود که نیکسون بعدها او را ماری توصیف کرد که در آستین خود پرورش داده بود. استعفای اسپیررو آگنیو، معاون رئیس جمهور، اتهامات درباره فرار مالیاتی و ناپدید شدن بخشی از نوارهای صوتی کار را به جایی کشاند که در نهایت در ژوئن ۱۹۷۴، (نظرسنجیها نشان داد که) اکثریت آمریکاییها به این نتیجه رسیدند که نیکسون باید استعفا کند یا استیضاح شود.
برکناری یک رئیس جمهور مستلزم یک طوفان آرام حقوقی نیست بلکه نیاز به یک طوفان سهمگین دارد. در ضمن رئیس جمهور (ترامپ) پایگاهی سیاسی دارد- که با فاکس نیوز تغذیه میشود- که شاید ریشه کن کردن آن غیرممکن باشد.
منبع:
باشگاه خبرنگاران
ارسال نظر