پولیتیکو: ترامپ گفته بود از حضور بولتون استفاده می کنم چون ایران از او حساب می برد

در وب سایت پولیتیکو به اخراج سومین مشاور امنیت ملی آمریکا پرداخته و بر اساس گزارشی مستند می گوید که او در جلسات امنیتی یک حفره اطلاعاتی بوده است تا جایی که در خیلی از جلسات ترامپ او را به جلسه نمی خواند، این گزارش را در ادامه می خوانید:

تاکر کارلسون - کارشناس فاکس نیوز - چند ماه در تلاش بود تا ترامپ را برای اخراج بولتون متقاعد کند. کارلسون به ترامپ می گفت احمقانه است که فردی را به عنوان مشاور ارشد در تیم خود داشته باشد که در رابطه با موضوعات امنیت ملی اشتراک نظری با او ندارد.
کارلسون و سایرین از جمله تنی چند از مقامات دولت آمریکا به کرات به ترامپ می گفتند که بولتون یک باز است که به بوکسور دولتی و خباثت شهرت دارد که نه تنها با تیم ات ناهماهنگ است بلکه از رسانه ها برای مخالفت با تو استفاده می کند.
ترامپ که صحبتهای بولتون در فاکس نیوز را زیاد گوش می کرد و به خاطر همین هوادار مشاور امنیت ملی آتی شده بود در پاسخ به این منتقدان می گفت از حضور بولتون در مذاکرات استفاده خواهم کرد چرا که به باور من دشمنانی چون ایران از او حساب می برند. اما زمانی که ترامپ می دید گزارش های رسانه ها و مطبوعات حکایت از آن دارند که بولتون با سیاست های دولت او - از گفتگو با کره شمالی گرفته تا خروج نیروهای آمریکایی از سوریه و اختلاف برسر مذاکره با مقامات ایران - مخالف است عصبانی می شد.

ژنرال جک کین - معاون سابق ریاست ستاد ارتش - که به کرات با رییس جمهور و مقامات ارشد دولت ملاقات داشته در این رابطه می گوید به نظرم زمانی که اختلاف بر سر موضوعات مختلف این گونه است، بر روی روح و روان آدم تاثیر می گذارد و کار به کمتر کردن ارتباط می کشد.

منابع خبری بیرون و درون دولت آمریکا می گویند آخر سر کار به جایی رسید که گزارش های رسانه ها حکایت از این داشتند که لغو ملاقات ترامپ با طالبان در کمپ دیوید به توصیه بولتون بوده که این در تضاد با روایت ترامپ در این مورد بود. ترامپ در این رابطه گفته بود خودش به این نتیجه رسیده که ملاقات با طالبان را لغو و پایان گفتگوها را اعلام کند و از اینکه می شنید بولتون در تصمیم گیری اش نقش داشته بی نهایت عصبانی شده بود.


خروج بولتون از دولت به خوبی گویای این است که ترامپ به مرور زمان به این سمت رفته که در حوزه امنیت ملی بر تصمیمات خودش اتکا کند و ضرورت پایبندی به وعده ای انتخاباتی اش که کاهش مداخلات خارجی آمریکا بود را بیش از پیش احساس کند. بولتون در هر چیزی نگاهی متفاوت ازنگاه ترامپ داشت و این را چندان پنهان هم نمی کرد. هر دو در نظرات شان موضع سفت و سختی داشتند و این حکایت از آن داشت که درگیری آنها به مصالحه ختم نخواهد شد.

سخنگوی بولتون به درخواست برای مصاحبه پاسخ نداد و گزارش ما بر اساس گفتگوهایی است که با مقامات دولتی و افراد نزدیک به ترامپ داشتیم.


منتقدان بولتون از جمله تاکر کارلسون از وضعیت پیش آمده استفاده کردند تا بار دیگر ترامپ را برای اقدام کردن متقاعد کنند. این منتقدان به ترامپ می گفتند که بولتون حکم یک سوراخ اطلاعاتی را دارد و اخبار از طریق او به بیرون درز می کند. سایر مقامات دولت هم از همین واهمه داشتند. چندین بار پیش آمد که بولتون و رفقایش را به جلسات حساس دعوت نکردند از ترس اینکه او از اطلاعات جلسه به عنوان سلاح به نفع خودش استفاده کند.

در حالی که رویه ی سلف بولتون یعنی مک مستر این بود که به شکل معمول گزینه هایی را در موضوعات مهم به رییس جمهور ارایه دهد و فواید و معایب هر یک از این گزینه ها را نیز یادآور شود، بولتون طور دیگری رفتار می کرد و به جای رویه معمول،در خفا به رییس جمهور می گفت چه بکند و چه نکند. بسیاری می دانند که مک مستر جلسات بسیار زیادی با ترامپ داشت اما در زمان بولتون وضع به گونه ای بود که پمپیو یک بار به شوخی به همکارانش گفته بود که به لطف رفتارهای بولتون فضا دارد برای مشاور امنیت ملی شدن خودش فراهم می شود تا جای خالی بولتون را در آینده پر کند.


بولتون - سومین مشاور امنیت ملی ترامپ - هرگز در قد و قواره کاخ سفید ترامپ نبود. وکیل هفتاد ساله ی فارغ التحصیل دانشگاه یِل متفکر و جدی بود و بلافاصله پس از رسیدن به سمت مشاور امنیت ملی سراغ یک عده از همفکران وفادار به خودش رفت تا با دور هم جمع کردن آنها، توانش برای تحقق اولویت های سیاسی اش را به شدت افزایش دهد، آن هم اولویت هایی که برخی اوقات و نه همیشه با اولویت های ترامپ همپوشانی داشتند.

هر چند که بولتون در دولتهای سابق آمریکا در رده های ارشد و به شکل موثری خدمت کرده بود اما پس از آنکه ترامپ در سال 2016 او را به عنوان مشاور امنیت ملی برگزید، بولتون دریافت که احتمالا این آخرین و عالی ترین سمتی است که در دولت های آمریکا خواهد داشت. این به این معنی بود که او برخلاف سایر همکارانش به خصوص پمپیوی 55 ساله، در دنبال کردن اولویت های سیاسی خودش - از جمله تمرکز بر ایران و جدایی از دادگاه بین المللی جنایات جنگی - و به رغم مخالفت ترامپ، چیز زیادی برای از دست دادن نداشت.


اختلافات جدی و تفاوت در راه و روشهای ترامپ و بولتون، رییس جمهور را به سمت نادیده گرفتن توصیه های بولتون سوق داد کما اینکه پیشتر همین اتفاق برای سایر مقامات سیاست خارجی یعنی مک مستر، رکس تیلرسون و جیمز متیس که به خواست خودش استعفا کرد پیش آمده بود.

دیوید روتکوف که درباره شورای امنیت ملی بسیار مفصل نوشته در این رابطه می گوید «این رشته سر دراز دارد. به یاد دارید که درست زمانی که ترامپ مشغول آخرین دیدار با کیم جونگ اون بود، بولتون را به مغولستان فرستاد و به جای او تاکر کارلسون را با خودش به کره شمالی برد. خوب می دانید که فرستادن بولتون به مغولستان بیشتر به یک شوخی شبیه بود. مگه نه؟

حتی اخراج بولتون هم بلافاصله تبدیل به محل نزاع جدید بین او و ترامپ گردید و دقایقی پس از اعلام رییس جمهور مبنی بر خروج بولتون از کابینه، به فضای رسانه ها کشید شد. بولتون ماند و خبرنگاران و رفقایش. به رفقا و خبرنگارانی که در پی دلیل اختلافاتش با ترامپ بودند در خفا و علن می گفت که ترامپ قضایایی را که منتهی به خروجش از دولت شد را وارونه نشان داده است.

در حالی که ترامپ در توییت اش در دوشنبه شب گفته بود از بولتون خواسته که استعفا کند، اما بولتون به جوناتان کارل مجری ای بی سی نیوز گفت که این ادعای ترامپ کذب محض است.
بولتون گفت ترامپ نه به طور مستقیم و نه غیر مستقیم از من نخواست استعفا کنم. من خودم به فکر استعفا بودم و امروز صبح هم تصمیم ام را عملی کردم.