.svg)
چگونه می توانیم با کمترین هزینه صاحب فرزند دوم شویم
پارسینه: آیا فرزندِ من واقعا به این وسیله یا این لباس نیاز دارد؛ یا من آن را برای دلِ خودم می خواهم؟ با پرسیدن این سوالِ طلایی تکلیفمان روشن می شود. با دقت و عقلانیتِ بیشتری هر کالا را بررسی می کنیم و به این نتیجه می رسیم که خیلی از لباس ها یا اسباب بازی ها، لوازم تزئینی و کالای خواب را برای دلِ خودمان را میخریم، نه برای رفعِ نیازِ کودکمان.
آیا فرزندِ من واقعا به این وسیله یا این لباس نیاز دارد؛ یا من آن را برای دلِ خودم می خواهم؟ با پرسیدن این سوالِ طلایی تکلیفمان روشن می شود. با دقت و عقلانیتِ بیشتری هر کالا را بررسی می کنیم و به این نتیجه می رسیم که خیلی از لباس ها یا اسباب بازی ها، لوازم تزئینی و کالای خواب را برای دلِ خودمان را میخریم، نه برای رفعِ نیازِ کودکمان.
از تمامِ سفارش های دینی و قرآنی درباره ی برکتِ حضورِ فرزند که بگذریم، نیازمند آموزش هایی هستیم که هم ترسمان از هزینه های بچه داری کمتر شود و هم از خرج های اضافی و اسراف در این زمینه جلوگیری کنیم. در مقاله ی پیشرو قصد داریم به ارائه ی راهکارهای عقلانی بپردازیم که به ما کمک می کنند هزینه های بچه داری را بهتر مدیریت کنیم. در ادامه این مطلب را به نقل از تبیان بخوانید.
یک سوالِ طلایی
اولین چیزی که می تواند قبل و بعد از به دنیا آمدِ فرزند به ما کمک کند پرسیدن یک سوال طلایی از خودمان است. بهتر است در مواجهه با انواع و اقسامِ لباس ها و اسباب بازی های ریز و درشت و زیبا و رنگارنگ از خودمان بپرسیم: آیا فرزندِ من واقعا به این وسیله یا این لباس نیاز دارد؛ یا من آن را برای دلِ خودم می خواهم؟
با پرسیدن این سوالِ طلایی تکلیفمان روشن می شود. با دقت و عقلانیتِ بیشتری هر کالا را بررسی می کنیم و به این نتیجه می رسیم که خیلی از لباس ها یا اسباب بازی ها، لوازم تزئینی و کالای خواب را برای دلِ خودمان را میخریم، نه برای رفعِ نیازِ کودکمان. به عنوانِ مثال برای هر نوزاد دو پتو و دو سه دست لباسِ مناسبِ فصل کافی است که همه ی آنها در یکی از کشوهای منزل جا می شود و نیازی به خریدِ کمدها و تختِ بزرگ و بسیار جاگیر نیست، ممکن است فرزندِ ما اصلا نیازی به نی نی لای لای و رورئک نداشته باشد و یا حتی خیلی از لباس ها را نتواند بپوشد چون مناسبِ فصلی که در آن به دنیا می آید نیستند، پس بهتر است چشممان را به رویِ دنیای رنگارنگ و وسوسه انگیزِ لوازم بچه ببندیم و فقط در حد نیازِ او خرید کنیم.
خریدهای به موقع
والدین، راحتی و آسایشِ فرزندانشان را می خواهند و دوست دارند همه ی توانشان را برای آرامش آنها بگذارند. اما خیلی از ما نمی دانیم چگونه این کار را انجام دهیم. با زندگی ماشینی امروز و آپارتمان هایی که جای حیاط های بزرگ و زمین های بازی را گرفته، بهتر است برای خریدِ مفصلِ سیسمون، تخت،کمد، اسباب بازی های بزرگ و گرانقیمت کمی دست نگه داریم و تامل کنیم. بچه ها تا حدود3-2 سالگی بیشتر از کمدی پر از لباس و اسباب بازی، به جایی برای بازی نیاز دارند، و این وسایل عریض و طویل؛ ماشین و موتورهای بزرگ فقط از جای بازی آنها کم می کند. پس بهتر است بسیاری خریدها را صبر کنیم و وقتی بچه ها بزرگتر شدند با توجه به نیاز، سن و علایقشان انجام دهیم، با این کار هم به آنها نشان داده ایم سلیقه و انتخابشان برایمان اهمیت دارد و هم با شریک کردنِ آنها در تجربه ی یک خریدِ عاقلانه، سبکی از زندگی را به آنها نشان داده ایم که می تواند در نوعِ نگاهِ آنها به زندگی و دنیا نقشِ بسزایی داشته باشد.
وقتِ عروسک بازی
خیلی از ما بچه را هم مثلِ شخصیت و رفتار خودمان می بینیم و فکر میکنیم اگر لباس خوبی تنِ بچه نباشد بقیه قضاوت های بدی در مورد ما خواهند داشت. اما لباس خوب برای بچه را چه تعریف می کنیم؟ بچه ها لباسی را دوست دارند که در آن راحت باشند، بتوانند به راحتی رویِ زمین سُر بخورند و چهار دست و پا بروند و بدون مزاحمت حرکت داشته باشند و بازی کنند، نه لباسی که در آن فقط و فقط خوشگل شده باشند. یادمان باشد بچه ها عروسک های ما نیستند که هر وقت دوست داشتیم لباس های زیبایی تنِ آنها کنیم و به دوستان و آشنایان نشان دهیم. درست است که ما تنها کسی هستیم که بیشترین علاقه را به فرزندمان داریم اما بهتر است قبل از انتخاب لباس های گرانقیمت و دست و پا گیر به راحتیِ فرزندمان فکر کنیم. بچه ها معمولا در لباس های ساده ی زیر دکمه دار موجود در بازار احساس راحتی بیشتری دارند.
در فایده‌ی دوست
یکی دیگر از راهکارهایی که به شما کمک می کند هزینه های بچه داری را کاهش دهید، استفاده از وسایل و لباس های دوستانی است که بچه های بزرگتر از بچه های شما دارند. می توانید گروهی تشکیل دهید که همگی از داشته های بلااستفاده ی بقیه ی بچه ها خبر داشته باشند و با توجه به اینکه لباس های بچه ها خیلی زود به آنها کوچک می شود و وسایلی مثل ساک حمل و روروئک و کالسکه و نی نی لای لای بعد از مدت زمانی بدونِ استفاده می شوند، این وسایل را به هم قرض دهید، حتی می توانید از کیف و کفش های بدونِ استفاده یا کاپشن هایی که بخاطرِ اندازه ی کوچکشان فقط یک زمستان مهمانِ تنِ فرزند دوستان شما بوده نیز استفاده کنید. لزومی ندارد به خانواده و اطرافیان در مورد این تصمیم و رویکردِ خود اطلاعاتی بدهید، همین که شما بتوانید با استفاده از این راهکار هزینه های اضافی را مدیریت کنید و فرزندتان را با لباسی راحت و آبرومند در جمع خانواده حاضر کنید کافی ست.
یک سوالِ طلایی
اولین چیزی که می تواند قبل و بعد از به دنیا آمدِ فرزند به ما کمک کند پرسیدن یک سوال طلایی از خودمان است. بهتر است در مواجهه با انواع و اقسامِ لباس ها و اسباب بازی های ریز و درشت و زیبا و رنگارنگ از خودمان بپرسیم: آیا فرزندِ من واقعا به این وسیله یا این لباس نیاز دارد؛ یا من آن را برای دلِ خودم می خواهم؟
با پرسیدن این سوالِ طلایی تکلیفمان روشن می شود. با دقت و عقلانیتِ بیشتری هر کالا را بررسی می کنیم و به این نتیجه می رسیم که خیلی از لباس ها یا اسباب بازی ها، لوازم تزئینی و کالای خواب را برای دلِ خودمان را میخریم، نه برای رفعِ نیازِ کودکمان. به عنوانِ مثال برای هر نوزاد دو پتو و دو سه دست لباسِ مناسبِ فصل کافی است که همه ی آنها در یکی از کشوهای منزل جا می شود و نیازی به خریدِ کمدها و تختِ بزرگ و بسیار جاگیر نیست، ممکن است فرزندِ ما اصلا نیازی به نی نی لای لای و رورئک نداشته باشد و یا حتی خیلی از لباس ها را نتواند بپوشد چون مناسبِ فصلی که در آن به دنیا می آید نیستند، پس بهتر است چشممان را به رویِ دنیای رنگارنگ و وسوسه انگیزِ لوازم بچه ببندیم و فقط در حد نیازِ او خرید کنیم.
خریدهای به موقع
والدین، راحتی و آسایشِ فرزندانشان را می خواهند و دوست دارند همه ی توانشان را برای آرامش آنها بگذارند. اما خیلی از ما نمی دانیم چگونه این کار را انجام دهیم. با زندگی ماشینی امروز و آپارتمان هایی که جای حیاط های بزرگ و زمین های بازی را گرفته، بهتر است برای خریدِ مفصلِ سیسمون، تخت،کمد، اسباب بازی های بزرگ و گرانقیمت کمی دست نگه داریم و تامل کنیم. بچه ها تا حدود3-2 سالگی بیشتر از کمدی پر از لباس و اسباب بازی، به جایی برای بازی نیاز دارند، و این وسایل عریض و طویل؛ ماشین و موتورهای بزرگ فقط از جای بازی آنها کم می کند. پس بهتر است بسیاری خریدها را صبر کنیم و وقتی بچه ها بزرگتر شدند با توجه به نیاز، سن و علایقشان انجام دهیم، با این کار هم به آنها نشان داده ایم سلیقه و انتخابشان برایمان اهمیت دارد و هم با شریک کردنِ آنها در تجربه ی یک خریدِ عاقلانه، سبکی از زندگی را به آنها نشان داده ایم که می تواند در نوعِ نگاهِ آنها به زندگی و دنیا نقشِ بسزایی داشته باشد.
وقتِ عروسک بازی
خیلی از ما بچه را هم مثلِ شخصیت و رفتار خودمان می بینیم و فکر میکنیم اگر لباس خوبی تنِ بچه نباشد بقیه قضاوت های بدی در مورد ما خواهند داشت. اما لباس خوب برای بچه را چه تعریف می کنیم؟ بچه ها لباسی را دوست دارند که در آن راحت باشند، بتوانند به راحتی رویِ زمین سُر بخورند و چهار دست و پا بروند و بدون مزاحمت حرکت داشته باشند و بازی کنند، نه لباسی که در آن فقط و فقط خوشگل شده باشند. یادمان باشد بچه ها عروسک های ما نیستند که هر وقت دوست داشتیم لباس های زیبایی تنِ آنها کنیم و به دوستان و آشنایان نشان دهیم. درست است که ما تنها کسی هستیم که بیشترین علاقه را به فرزندمان داریم اما بهتر است قبل از انتخاب لباس های گرانقیمت و دست و پا گیر به راحتیِ فرزندمان فکر کنیم. بچه ها معمولا در لباس های ساده ی زیر دکمه دار موجود در بازار احساس راحتی بیشتری دارند.
در فایده‌ی دوست
یکی دیگر از راهکارهایی که به شما کمک می کند هزینه های بچه داری را کاهش دهید، استفاده از وسایل و لباس های دوستانی است که بچه های بزرگتر از بچه های شما دارند. می توانید گروهی تشکیل دهید که همگی از داشته های بلااستفاده ی بقیه ی بچه ها خبر داشته باشند و با توجه به اینکه لباس های بچه ها خیلی زود به آنها کوچک می شود و وسایلی مثل ساک حمل و روروئک و کالسکه و نی نی لای لای بعد از مدت زمانی بدونِ استفاده می شوند، این وسایل را به هم قرض دهید، حتی می توانید از کیف و کفش های بدونِ استفاده یا کاپشن هایی که بخاطرِ اندازه ی کوچکشان فقط یک زمستان مهمانِ تنِ فرزند دوستان شما بوده نیز استفاده کنید. لزومی ندارد به خانواده و اطرافیان در مورد این تصمیم و رویکردِ خود اطلاعاتی بدهید، همین که شما بتوانید با استفاده از این راهکار هزینه های اضافی را مدیریت کنید و فرزندتان را با لباسی راحت و آبرومند در جمع خانواده حاضر کنید کافی ست.
منبع:
تبیان
ارسال نظر