خانههایی جالب با سقفی از جلبک
پارسینه: خانههای جلبکی دانمارک قدمتی در حدود بیش از ۳۰۰ سال دارند. تعداد خانههای جلبکی در زمانهای قبل و تا پیش از قرن ۱۸ خیلی زیاد بود.
دانمارک کشوری است در شمال اروپا و پایتخت آن کپنهاگ است. جمعیت این کشور ۵٫۵ میلیون نفر و زبان رسمی آن دانمارکی است. زبانهای فاروئی، گرینلندی و آلمانی هم بعنوان زبانهای محلی در این کشور رسمیت دارند. واحد پول این کشور کرون دانمارک است و با این که این کشور در سال ۱۹۷۳ به اتحادیه اروپا مستمر، ولی به منطقه یورو نپیوسته است. ۸۰٫۴ درصد مردم دانمارک مسیحی لوتری هستند.
دانمارک یکی از جذابترین کشورهای جهان است. چشم اندازهای زیبای طبیعی، تمیزی و امکانات دوست دار محیط زیست، دهکدهها و اثرهای تاریخی قرون وسطایی و مربوط به وایکینگ ها، همه از جذابیتهای دانمارک هستند.
دانمارک کشوری با جزایر زیبا میباشد که جزیره Laso یکی از این جزیرههای زیبا و جالب است که از دیدنیهای آن میتوان به زیباترین خانههای جلبکی اشاره کرد که جنسشان از جلبک دریایی میباشد.
نحوه ایجاد خانههای جلبکی
دانمارک یکی از جذابترین کشورهای جهان است. چشم اندازهای زیبای طبیعی، تمیزی و امکانات دوست دار محیط زیست، دهکدهها و اثرهای تاریخی قرون وسطایی و مربوط به وایکینگ ها، همه از جذابیتهای دانمارک هستند.
دانمارک کشوری با جزایر زیبا میباشد که جزیره Laso یکی از این جزیرههای زیبا و جالب است که از دیدنیهای آن میتوان به زیباترین خانههای جلبکی اشاره کرد که جنسشان از جلبک دریایی میباشد.
نحوه ایجاد خانههای جلبکی
جزیرهی زیبای Laso دارای مساحتی در حدود ۱۱۸ کیلومتر مربع بوده که ماکزیمم طول آن ۲۱ کیلومتر و حداکثر پهنای آن ۱۲ کیلومتر میباشد و در ۲ سپتامبر ۱۹۹۷ در فهرست آثار جهانی یونسکو به ثبت رسیده است. این جزیره بزرگترین جزیره در شمال دریای کاتگاتمیباشد و در ۱۹ کیلومتری شمال شرقی شبه جزیره جاستلند در نزدیکی دانمارک قرار گرفته است.
خانههای جلبکی دانمارک قدمتی در حدود بیش از ۳۰۰ سال دارند به عبارتی این جزیره در زمانهای قبل پر بود از نمک آنقدر که نمک بیرون آورده شده از این جزیره به کشورهای دیگر هم صادر میشده است. در آبهای جزیره Laso دانمارک بیش از ۱۵ درصد نمک وجود داشت و بدین ترتیب برای استخراج نمک موجود در این جزیره معدنهای زیادی در آن ساخته شد برای استخراج نمک احتیاج به سوختی برای دستگاههای استخراج معدن بود که از چوب تأمین میشد. بدین ترتیب مردم جزیره برای این کار درختانی را که در این منطقه بودند را بریدند و استفاده کردند تا اینکه دیگر درختی در این جزیره باقی نماند.
بدین ترتیب رفته رفته صنعت نمک این جزیره رو به افول گذاشت و از بین رفت و به علت نبود درخت توفانها و بادهای شدیدی که دراین جزیره میوزید باعث شد که بسیاری از خانههای روستاییان در زیر شن و خاک دفن شود بدین ترتیب کل منطقه پر از نمک شد به گونهای که اصلاً گیاهی نمیتوانست در خاک این منطقه رشد کند.
ولی تنها چیزی که وجود داشت تختههای چوب شنارو بر روی آب و علفهای دریایی بود که به مردم جزیره Laso امید جدیدای داد آنها خانه هایشان را با تختههایی که بر روی آب شناور بود و به جزیره میآمد ساختند و برای سقف منزل هایشان هم از جلبکهایی که بهمراه موج دریا به ساحل میآمد استفاده کردند این جلبکها که به طرف ساحل میامدند، سبز رنگ و به پهنای یک سانتیمتر بودند و گاهی تا ۲ متر هم طول داشتند، بنابر این مردم جزیره این خزهها و جلبکها را جمع اوری کرده و با خشکاندن آن توانستند این جلبکها را در هم پیچیده و استحکامشان را بیشتر کنند به گونهای که مقاومتشان به میزانی یک طناب بزرگ بود و آنها از این جلبکهای خشکیده برای درست کردن و پوشانده سقف منزلهای خود استفاده نمودند و جالب این است که این سقفها به وسیله زنان این جزیره ساخته شده است.
تعداد خانههای جلبکی در زمانهای قبل و تا پیش از قرن ۱۸ خیلی زیاد بود. ولی تعداد آنها در قرن هیجدهم میلادی به ۲۵۰ خانه جلبکی زیبا رسید که امروزه متأسفانه تنها در حدود ۲۰ عدد از این منازل باقی مانده است.
منبع:بیتوته
ارسال نظر