درمان سخت‌ترین اسهال‌ها با این میوه خوش طعم

انبه common mango, mango tree)) درختی به ارتفاع ۱۵ متر و بدون کرک است. این گیاه در مناطق گرم و مرطوب جهان به فراوانی کشت می‌شود. انبه درختی رایج در سرتاسر هندوستان است. این گیاه در ایران در استان‌های هرمزگان و سیستان و بلوچستان کاشته می‌شود.

مصارف و کاربرد‌ها

ریشه و پوست انبه تند، خنک کننده و قابض است. برگ‌های آن تند، قابض و برای گزیدگی نیش عقرب مفید است. جوشانده برگ ها، پوست، صمغ، گل‌ها و میوه دانه‌های انبه مصرف دارویی دارد. گل‌های آن خنک کننده، قابض، بهبود دهنده مزه و اشتها آور، شفادهنده ترشحات سفید و چرکی مجاری تناسلی زنان، اسهال خونی، برونشیت، زردی، تخلیه ادرار هستند. گل‌های خشک شده آن برای معالجه اسهال، اسهال خونی مزمن، نزله کیسه مثانه و التهاب مزمن و سوزاکی پیشاب راه مفید است. میوه نارس آن تند، ترش، قابض، خوش مزه، مقوی معده و ضد اسکوربوت است. میوه رسیده آن ملین، مغذی، نیروبخش، مدر، قابض، معرق، خنک کننده، مفید در خونریزی‌های داخلی، رحم و شش هاست.

پوست میوه قابض، مقوی محرک در نارسایی هضم است. دانه آن برای آسم و پودر آن نیز برای ضد کرم مفید است. هسته آن قابض و ضد کرم است و برای معالجه اسهال و خونریزی بکار می‌رود. پوست آن قابض است و برای معالجه خونریزی رحم، اسهال، دیفتری و روماتیسم بکار می‌رود. صمغ آن برای معالجه ترک پا و جرب بکار می‌رود و به عنوان ضد سیفلیس نیز کاربرد دارد. جوشانده پوست ساقه آن برای درمان ازدیاد خون قاعدگی بکار می‌رود. بخور برگ‌های آن برای درمان ناراحتی‌های ریوی استفاده می‌شود.

خمیر تهیه شده از جوانه‌های رویای جوان برای درمان یرقان و خمیر تهیه شده از پودر پوست ساقه آن با آب لیمو و روغن زنجبیل برای درمان سیفلیس و سوزاک بکار می‌رود. گل‌های خشک شده آن به عنوان قابض برای درمان اسهال مصرف می‌شود. دم کرده بدست آمده از هسته خشک آن برای درمان زخم‌ها و پودر هسته آن به صورت خمیر برای درمان سوختگی‌ها بکار می‌رود.

منبع:سیناپرس