چرخش سیارات الماسی در کیهان

به گزارش پایگاه اینترنتی سی.ان.ان، زمین منابع زیادی دارد با ارزش ترین آنها به زنده ماندن انسان ها کمک می کند و باعث می شود در وهله اول حیات در این کره خاکی وجود داشته باشد اما برخی منابع دیگر مانند فلزات گرانبها و سنگ های قیمتی در زمین نسبتاً با کمبود مواجه هستند. ممکن است این موضوع در مورد جهان های دیگر صادق نباشد. در حقیقت، ممکن است برخی از سیارات کاملاً مملو از منابعی باشند که ما آنها را نادر می دانیم.

اکنون محققان دانشگاه ایالتی آریزونا و دانشگاه شیکاگو در آمریکا در این مطالعه فرضیه ای را مورد بررسی قرار دادند که سیارات فراخورشیدی غنی از کربن در شرایط مناسب می توانند مقادیر زیادی الماس در زیرسطح خود تولید کنند. سیاره فراخورشیدی یا سیاره غیرخورشیدی به سیاره‌ ای گفته می شود که خارج از منظومه خورشیدی قرار دارد و به دور یک ستاره به غیر از خورشید در حال گردش‌ است.

به گفته محققان، احتمال اینکه یک سیاره چیزی شبیه به یک الماس بزرگ باشد، کاملاً به ترکیب ساختار مواد تشکیل دهنده ستارگانی بستگی دارد که به دور آن می چرخند. سیاره هایی که به دور ستارگان غنی از کربن می چرخند، بیشتر احتمال دارد که خودشان از کربن ساخته شده باشند؛ چراکه ماده تشکیل دهنده یک ستاره معمولاً مسئول تشکیل سیاره هایی است که در نهایت به دور آن می چرخند.

ماده اصلی مهم دیگری که در ایجاد یک «سیاره فراخورشیدی از جنس الماس» دخالت دارد، آب است. آب در زمین زیاد است اما تصور می شود که در کل کیهان نیز بسیار رایج باشد. آب، کربن و فشار که سیارات به لطف جاذبه زیاد از آن بهرمندند، می تواند باعث شود که فضای داخلی این سیارات مملو از الماس باشد.

محققان نظریه خود را با قرار دادن «کاربید سیلیکون» در شرایط فشار بسیار شدید آزمایش کردند. آنها برای این منظور کاربید سیلیکون را در آب قرار دادند و سپس آن را با «سندان» الماس فشرده کردند تا استرس موجود در کربن را افزایش دهند و بعد آن را با استفاده از لیزر گرم کردند تا شرایط داخل یک سیاره غنی از کربن را تقلید کند. فرمول «گرما، فشار، آب و کربن» کار کرد و نتیجه آن الماس و سیلیس بود.

«هریسون آلن ساتر» نویسنده اصلی این مطالعه در بیانیه ای گفت: این مطالعه به ما در درک و توصیف مشاهدات روزافزون از سیارات فراخورشیدی کمک می کند. هرچه بیشتر در رابطه با سیارات فراخورشیدی بیاموزیم، بهتر می توانیم داده های جدید ماموریت های آتی تلسکوپ فضایی «جیمز وب» و تلسکوپ فضایی «رومی نانسی گریس» را برای درک جهان ورای منظومه شمسی خود تفسیر کنیم.

یک موضوع مهم که محققان در مطالعه خود به آن اشاره کردند، این است که این سیارات هرچند فریبنده هستند اما قطعا پذیرای حیات به شکلی که ما می شناسیم، نخواهند بود. غلظت بالای کربن باعث مهار فعالیت های زمین شناسی شده و تصور می شود به ایجاد اتمسفر نامناسبی برای حیات منجر شود. با این وجود، چنین سیاراتی می توانند اهدافی برای اکتشافات انسانی باشند.

مشروح این مطالعه در مجله The Planetary Science Journal منتشر شده است.