.svg)
پرورش ماهی در کره ماه
پارسینه: دانشمندان ادعا می‌کنند که فضانوردان می‌توانند با استفاده از تخم‌های منتقل شده از زمین و آبی که در سطح ماه قرار دارد، ماهی در ماه پرورش دهند.
به عنوان بخشی از پروژه "Lunar Hatch"، متخصصان در حال شبیه‌سازی تأثیر ارتعاشات ناشی از پرتاب موشک بر باروری تخم‌های ماهی هستند.
محققان پس از انجام آزمایشات دریافتند که تخم‌های دو گونه ماهی به نام‌های "ماهی خاردار اروپایی" و "سایه‌ماهی"در برابر عوامل استرس‌زا زنده می‌مانند. تخم‌های ماهی را می‌توان به ماه منتقل کرد تا در آینده بتوان یک مجموعه پرورش ماهی برای کمک به تغذیه فضانوردان در ماه طی دو دهه آینده ایجاد کرد.
پرورش ماهی و استفاده از آن در ماه، اسید‌های آمینه ضروری، اسید‌های چرب اشباع نشده امگا ۳ و ویتامین B ۱۲ مورد نیاز بدن فضانوردان را تامین خواهد کرد.
ناسا اعلام کرده که قصد دارد تا سال ۲۰۲۴ یک زن و مرد را به ماه بفرستد و این در حالی است که آژانس فضایی اروپا (ESA) قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ یک دهکده در ماه ایجاد کند.
موسسه اقیانوس شناسی "IFREMER" قصد دارد پیش از این ماموریت‌ها با کمک آکادمی ماریتایم کالیفرنیا یک نانو ماهواره حاوی تخم‌های بارور شده ماهی را مستقیماً به ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) پرتاب کند.
"سیریل پرزبیلا " (Cyrille Przybyla) از موسسه اقیانوس شناسی (IFREMER) گفت: من ایده ارسال تخم ماهی (نه خود ماهی) را ارائه کردم، زیرا تخم و جنین بسیار قوی هستند.
ناسا اکتبر گذشته تأیید کرد که در سطح روشن ماه آب وجود دارد. پرزبیلا معتقد است که یک مجموعه پرورش ماهی که از منابع آب ماه استفاده می‌کند می‌تواند به ساکنان دهکده ماه هنگام تهیه غذا کمک کند.
تخم‌های ماهی در ابتدا روی زمین تخم ریزی می‌شوند و سپس به ماه منتقل می‌شوند و در صورت آسیب ندیدن و شرایط مناسب در آنجا به اولین ماهی در ماه تبدیل خواهند شد. اما رساندن تخم‌ها بدون هیچ گونه آسیب به ماه یکی از بزرگترین چالش‌ها است. علاوه بر آن ارتعاشات ناشی از پرتاب یک فضاپیما برای تخم‌های ماهی وضعیت غیرمعمولی است و ممکن است تأثیر منفی روی آن‌ها داشته باشد.
به همین منظور محققان برای آزمایشات خود دو گونه ماهی را انتخاب و تاثیر عوامل مختلف (از جمله اکسیژن مورد نیاز کم، خروجی کم دی اکسید کربن و زمان کوتاه تخم گذاری) را بر روی آن‌ها آزمایش کردند.
ماهی خاردار اروپایی و سایه ماهی در معرض تنش‌های مکانیکی قرار گرفتند. سپس تخم‌های تکان داده شده با یک گروه از تخم‌های تکان نخورده مقایسه شدند. پس از لرزش، ۹۵ درصد تخم‌های سایه ماهی تخم ریزی داشتند و این مقدار در گروه کنترل شده ۹۲ درصد بود. نتایج تخم ریزی تخم‌های ماهی خاردار اروپایی نیز تقریباً امیدوارکننده بود چرا که ۷۶ درصد آن‌ها بعد این عملیات تخم ریزی کردند که این میزان در گروه کنترل شده ۸۲ درصد بود.
این امکان وجود دارد که هر دو گونه ماهی برای مقاومت در برابر جریان‌های شدید، امواج و برخورد با سطوح سخت تکامل یافته باشند و تخم‌های آن‌ها به طور طبیعی برای ارسال به فضا آماده باشند.
پرزبیلا اعتراف کرد که قرار گرفتن در معرض تابش کیهانی در سفر به ماه می‌تواند آسیب فیزیولوژیکی ایجاد کند. با این وجود، قبلاً موادی برای کاهش این تأثیر بر سلول‌های انسانی و دی. ان.ای تولید شده است و ماهی‌ها نیز باید از استفاده از این مواد بهره‌مند شوند. آب همچنین می‌تواند اثرات ذرات باردار (خطرناکترین عنصر تابش کیهانی) را کاهش دهد.
طبق گفته آژانس فضایی اروپا، فضانوردان احتمالاً در چند سال اول مأموریت‌های سفر به ماه در زیستگاه‌های متحرک تحت فشار زندگی خواهند کرد. یک پایگاه دائمی‌تر در نزدیکی دهانه شاکلتون ایجاد خواهد شد که پنل‌های خورشیدی می‌توانند انرژی را از آنجا تأمین کنند. این دهانه همچنین حاوی یخ است که می‌تواند برای تأمین آب یا هیدروژن و اکسیژن مورد نیاز برای تنفس و سوخت مورد استخراج قرار گیرد. "جان وارنر" (Jan Wörner)، مدیر کل آژانس فضایی اروپا سال گذشته گفت: هدف من ایجاد ایستگاه پایه دائمی در ماه است.
محققان پس از انجام آزمایشات دریافتند که تخم‌های دو گونه ماهی به نام‌های "ماهی خاردار اروپایی" و "سایه‌ماهی"در برابر عوامل استرس‌زا زنده می‌مانند. تخم‌های ماهی را می‌توان به ماه منتقل کرد تا در آینده بتوان یک مجموعه پرورش ماهی برای کمک به تغذیه فضانوردان در ماه طی دو دهه آینده ایجاد کرد.
پرورش ماهی و استفاده از آن در ماه، اسید‌های آمینه ضروری، اسید‌های چرب اشباع نشده امگا ۳ و ویتامین B ۱۲ مورد نیاز بدن فضانوردان را تامین خواهد کرد.
ناسا اعلام کرده که قصد دارد تا سال ۲۰۲۴ یک زن و مرد را به ماه بفرستد و این در حالی است که آژانس فضایی اروپا (ESA) قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ یک دهکده در ماه ایجاد کند.
موسسه اقیانوس شناسی "IFREMER" قصد دارد پیش از این ماموریت‌ها با کمک آکادمی ماریتایم کالیفرنیا یک نانو ماهواره حاوی تخم‌های بارور شده ماهی را مستقیماً به ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) پرتاب کند.
"سیریل پرزبیلا " (Cyrille Przybyla) از موسسه اقیانوس شناسی (IFREMER) گفت: من ایده ارسال تخم ماهی (نه خود ماهی) را ارائه کردم، زیرا تخم و جنین بسیار قوی هستند.
ناسا اکتبر گذشته تأیید کرد که در سطح روشن ماه آب وجود دارد. پرزبیلا معتقد است که یک مجموعه پرورش ماهی که از منابع آب ماه استفاده می‌کند می‌تواند به ساکنان دهکده ماه هنگام تهیه غذا کمک کند.
تخم‌های ماهی در ابتدا روی زمین تخم ریزی می‌شوند و سپس به ماه منتقل می‌شوند و در صورت آسیب ندیدن و شرایط مناسب در آنجا به اولین ماهی در ماه تبدیل خواهند شد. اما رساندن تخم‌ها بدون هیچ گونه آسیب به ماه یکی از بزرگترین چالش‌ها است. علاوه بر آن ارتعاشات ناشی از پرتاب یک فضاپیما برای تخم‌های ماهی وضعیت غیرمعمولی است و ممکن است تأثیر منفی روی آن‌ها داشته باشد.
به همین منظور محققان برای آزمایشات خود دو گونه ماهی را انتخاب و تاثیر عوامل مختلف (از جمله اکسیژن مورد نیاز کم، خروجی کم دی اکسید کربن و زمان کوتاه تخم گذاری) را بر روی آن‌ها آزمایش کردند.
ماهی خاردار اروپایی و سایه ماهی در معرض تنش‌های مکانیکی قرار گرفتند. سپس تخم‌های تکان داده شده با یک گروه از تخم‌های تکان نخورده مقایسه شدند. پس از لرزش، ۹۵ درصد تخم‌های سایه ماهی تخم ریزی داشتند و این مقدار در گروه کنترل شده ۹۲ درصد بود. نتایج تخم ریزی تخم‌های ماهی خاردار اروپایی نیز تقریباً امیدوارکننده بود چرا که ۷۶ درصد آن‌ها بعد این عملیات تخم ریزی کردند که این میزان در گروه کنترل شده ۸۲ درصد بود.
این امکان وجود دارد که هر دو گونه ماهی برای مقاومت در برابر جریان‌های شدید، امواج و برخورد با سطوح سخت تکامل یافته باشند و تخم‌های آن‌ها به طور طبیعی برای ارسال به فضا آماده باشند.
پرزبیلا اعتراف کرد که قرار گرفتن در معرض تابش کیهانی در سفر به ماه می‌تواند آسیب فیزیولوژیکی ایجاد کند. با این وجود، قبلاً موادی برای کاهش این تأثیر بر سلول‌های انسانی و دی. ان.ای تولید شده است و ماهی‌ها نیز باید از استفاده از این مواد بهره‌مند شوند. آب همچنین می‌تواند اثرات ذرات باردار (خطرناکترین عنصر تابش کیهانی) را کاهش دهد.
طبق گفته آژانس فضایی اروپا، فضانوردان احتمالاً در چند سال اول مأموریت‌های سفر به ماه در زیستگاه‌های متحرک تحت فشار زندگی خواهند کرد. یک پایگاه دائمی‌تر در نزدیکی دهانه شاکلتون ایجاد خواهد شد که پنل‌های خورشیدی می‌توانند انرژی را از آنجا تأمین کنند. این دهانه همچنین حاوی یخ است که می‌تواند برای تأمین آب یا هیدروژن و اکسیژن مورد نیاز برای تنفس و سوخت مورد استخراج قرار گیرد. "جان وارنر" (Jan Wörner)، مدیر کل آژانس فضایی اروپا سال گذشته گفت: هدف من ایجاد ایستگاه پایه دائمی در ماه است.
منبع: برنا
ارسال نظر