درمان شبادراري کودک
پارسینه: تا 10 درصد بچهها در سن 7 سالگي دچار شبادراري هستند و احتمال بهبود خودبهخود اين حالت حدود 15 درصد طي يک سال است. بايد دقت شود آيا در طول روز هم علايمي نظير تکرر ادرار يا ريزش ادرار مختصر در کودک وجود دارد يا نه. وجود اين علايم به نفع اشکالهاي عملکردي در مثانه است...
داشتن اطلاعات کافي در مورد اين عارضه، به والدين کمک ميکند در درمان فرزند خود موثر باشند و به جاي تنبيه که هيچ اثري در بهبود ندارد، با روشهاي تشويقي در او انگيزه ايجاد کنند. جلب همکاري خود کودک براي علامتگذاري شبهاي خشک و خيس روي يک کاغذ کمککننده است. کاهش مصرف مايعات در ساعتهاي پاياني روز و مصرف نكردن غذاهاي محرک نظير نوشابههاي گازدار، چاي و قهوه و رنگهاي مصنوعي غذايي نيز ميتواند موثر باشد. کنترل يبوست و بهبود آن هم اغلب مفيد خواهد بود.
استفاده از زنگهاي مخصوص شبادراري که در لباس زير قرار داده ميشوند و درمانهاي دارويي مانند مصرف هورمون ضدادراري در راس درمانهاي شبادراري هستند. قرصهاي زيرزباني هورمون ضدادرار هم بهنام تجارتي «مينيرين» در بازار دارويي ايران موجود هستند، معمولا يک دوره درمان 3 تا 6 ماهه با اين دارو توصيه ميشود و درصورت پاسخدهي مناسب، مصرف آن را بهتر است بهتدريج طي چند هفته قطع کرد تا احتمال عود کاهش يابد. استفاده از قطره بيني اين دارو براي درمان شبادراري توصيه نميشود. در بچههايي که به زنگ شبادراري يا قرص هورمون ضدادراري پاسخ ندهند، ميتوان اين دو را با هم تجويز كرد. گاهي در بچههايي که حجم مثانه آنها کوچک است، داروهاي شلکننده مثانه هم بهعنوان داروهاي کمکي کاربرد پيدا ميکنند. استفاده از داروي «ايميپرامين» که در گذشته براي شبادراري مصرف ميشد با توجه به خطرات بالقوه اين دارو در کودکان، توصيه نميشود.
در آخر بايد بدانيم فقط در تعداد کمي از کودکان شبادراري بعد از بلوغ باقي ميماند و صبر و حوصله والدين معمولا ثمربخش است.
ارسال نظر