۸ نشانه کمبود منیزیم در بدن انسان

همانند بسیاری دیگر از مواد مغذی، بدن انسان برای حفظ سلامت خود به منیزیم نیاز دارد. این ماده مغذی به طور طبیعی در بسیاری از مواد غذایی یافت می شود، اما بسیاری از مردم مقدار توصیه شده روزانه را دریافت نمی کنند. کمبود منیزیم همواره با نشانه هایی روشن همراه نیست و نشانه ها می توانند مبهم و مشابه با نشانه های بسیاری از اختلالات دیگر باشند.

تهوع و استفراغ

نشانه های اولیه کمبود منیزیم می توانند شامل اختلالات گوارشی باشند. این می تواند از بی اشتهایی تا تهوع و استفراغ را در بر بگیرد.

فشار خون

مطالعات بسیاری پیوند بین سطوح منیزیم و فشار خون را نشان داده اند. در آن مطالعات، شرکت کنندگانی که از سطوح پاییین منیزیم برخوردار بوده اند، احتمال بیشتری داشته است به فشار خون بالا مبتلا باشند.

مشکلات خواب

بی خوابی مزمن و دیگر اختلالات خواب ممکن است با کمبود منیزیم پیوند خورده باشند. چندین مطالعه نشان داده اند که مکمل های منیزیم ممکن است نقشی کلیدی در تنظیم خواب داشته باشند.

اضطراب و افسردگی

برخی مطالعات ارتباط بین منیزیم و سیستم عصبی را نشان داده اند. در برخی موارد، این ماده معدنی به نظر می رسد اثر مثبتی بر استرس، اضطراب و برخی نشانه های افسردگی داشته است.

مشکلات قلبی

اگرچه سطوح پایین منیزیم می تواند تقریبا هر بخشی از بدن انسان را تحت تاثیر قرار دهد، اما تاثیر آن بر قلب می تواند چشمگیر باشد. افرادی که با کمبود منیزیم مواجه هستند، مستعد ابتلا به آریتمی یا ریتم غیر طبیعی قلب هستند. همچنین، برخی مطالعات نشان داده اند که افراد مبتلا به بیماری عروق کرونر در مقایسه با افراد سالم احتمال بیشتری دارد کمبود منیزیم داشته باشند.

سندرم پای بی قرار

دلیل سندرم پای بی قرار مشخص نیست، اما گاهی اوقات می تواند با یک بیماری زمینه ای مانند کمبود یک ویتامین یا ماده معدنی پیوند خورده باشد. سطوح پایین منیزیم ممکن است به اختلالات خواب دیگر نیز منجر شود و برخی مطالعات نشان داده اند که مکمل های منیزیم می توانند به بهبودی سندرم پای بی قرار کمک کنند.

سطوح پایین انرژی

چندین مطالعه نشان داده اند که سطوح پایین منیزیم می تواند به سخت‌تر کار کردن بدن منجر شود. مردم باید به میزان کافی منیزیم مصرف کنند تا از سلامت قلب و عضلات برای پاسخگویی به نیازهای زندگی روزانه اطمینان حاصل شود.

اسپاسم ها و ضعف عضلانی

منیزیم در تثبیت آکسون های عصبی نقش دارد. زمانی که سطوح منیزیم کاهش می یابد به فعالیت عصبی عضلانی فراواکنشی منجر می شود که می تواند به معنای لرزش ها، اسپاسم ها و در نهایت ضعف عضلانی باشد.

از کجا منیزیم دریافت کنم؟

بانوان و آقایان باید به ترتیب حدود ۳۱۰ میلی گرم و ۴۰۰ میلی گرم منیزیم در روز دریافت کنند. پس از ۳۰ سالگی، این مقادیر به ۳۲۰ میلی گرم و ۴۲۰ میلی گرم افزایش می یابند.

سبزیجات سبز برگ، حبوبات، مغزهای خوراکی، و غلات کامل منابع خوبی برای منیزیم هستند. به طور کلی، مواد غذایی سرشار از فیبر غذایی سرشار از منیزیم هستند. این ماده معدنی در برخی غذاهای غنی شده مانند غلات صبحانه نیز یافت می شود.

یک اونس (۲۸ گرم) بادام بو داده: ۸۰ میلی گرم

نصف فنجان اسفناج پخته: ۷۸ میلی گرم

یک اونس (۲۸ گرم) بادام هندی بو داده: ۷۴ میلی گرم

یک چهارم فنجان بادام زمینی بو داده: ۶۳ میلی گرم

یک فنجان شیر سویا: ۶۱ میلی گرم

نصف فنجان لوبیا سیاه پخته: ۶۰ میلی گرم

دو قاشق غذاخوری کره بادام زمینی: ۴۹ میلی گرم

دو برش نان تهیه شده از گندم سبوس دار: ۴۶ گرم

یک اونس (۲۸ گرم) گردو: ۴۵ میلی گرم

یک فنجان آووکادو نگینی خرد شده: ۴۴ میلی گرم

۳.۵ اونس (۹۹ گرم) سیب زمینی پخته با پوست: ۴۳ میلی گرم

نصف فنجان برنج قهوه ای پخته: ۴۲ میلی گرم

۸ اونس (۲۲۷ گرم) ماست ساده کم چرب: ۴۲ میلی گرم