.svg)
خطر ابتلا به آسم با قرارگیری کودکان در معرض ازون
پارسینه: یک پژوهش طولانی‌مدت روی سلامت کودکان کانادایی نشان داده است که قرار گرفتن کودکان در زمان تولد در معرض ازون (O۳)، که یک آلاینده رایج هوا است، با افزایش ۸۲ درصدی ریسک ابتلا به آسم در سه سالگی ارتباط دارد. نتایج این پژوهش، که یک پیگیری ۱۰ ساله در شهر تورنتو (T-CHEQ) بوده، اخیرا در یک کنفرانس ارائه شده است.
کنفرانس بین‌المللی انجمن قفسه سینه آمریکا ۲۰۱۸، ترسا تو، دانشمند ارشد خدمات ارزیابی سلامت کودک در بیمارستان کودکان تورنتو می‌گوید: «یافته‌های ما نشان می‌دهند که نسبت‌های خطرناک ازون در زمان تولد، از نظر آماری ریسک بالاتر ابتلا به آسم، رینیت آلرژیک و اگزما را به دنبال دارند. نتایج پژوهش ما بسیار مهم است، چرا که این پژوهش، اثر آلودگی را روی پیامد‌های سلامتی در اوایل کودکی بررسی می‌کند و طولانی‌ترین پیگیری طولی یک گروه از کودکان سن مدرسه در کانادا است».
برای این بخش از پژوهش T-CHEQ، ۱.۸۸۱ کودک، به‌طور متوسط، از تولد تا ۱۷ سالگی پیگیری شدند. در میان این کودکان، ۳۱ درصد به آسم مبتلا شدند، ۴۲ درصد رینیت آلرژیک و ۷۶ درصد نیز اگزما داشتند. بر این اساس، ۸۲ درصد ریسک بالاتر ابتلا به آسم با قرار گرفتن در معرض هر ۱۰ بخش در یک میلیارد، یا ppb ازون در زمان تولد، مرتبط است.
تیم پژوهشی میانگین تراکم آلاینده‌ها را از ایستگاه‌های ثابت مانیتورینگ در سراسر اونتاریو به دست آورد. آن‌ها این اندازه‌ها را بر اساس کد پستی شرکت‌کنندگان در زمان تولد، ثبت کردند. ابتلا به آسم، رینیت آلرژیک و اگزما بر اساس هرگونه سابقه استفاده از خدمات بهداشتی برای این بیماری‌ها تعیین شد. پژوهشگران متغیر‌هایی همچون سابقه آسم والدینی و قرار گرفتن زودهنگام در معرض آلاینده‌های خانگی را نیز بررسی کردند.
برخی از پژوهش‌ها نشان داده‌اند که ازون فعالیت آنتی‌اکسیدانی را تخریب کرده و نشانه‌های التهاب را در پوشش مایع دستگاه تنفسی را افزایش داده و روی رشد ریه‌ها اثر می‌گذارد.
دکتر تو، که استاد دانشکده بهداشت عمومی در دانشگاه تورنتو نیز هست، می‌گوید: «ما علاوه بر O۳ و NO۲، ذرات جامد PM۲.۵ و ذرات بسیار ریز (UFP) را نیز آزمایش کردیم، چرا که این‌ها آلاینده‌های اصلی هستند که در مرور پژوهش‌های مختلف، به‌عنوان تشدیدکننده‌ی آسم، دیابت، فشارخون، و بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) پیشنهاد شده‌اند. بر اساس نتایج پژوهش‌ها از این‌که قرار گرفتن کوتاه‌مدت و طولانی‌مدت در معرض NO۲ و ذرات جامد می‌تواند باعث تشدید آسم، علائم تنفسی، بستری در بیمارستان و حتی مرگ‌ومیر شود، به‌خوبی حمایت شده است. به‌طور مشابه، قرار گرفتن کوتاه‌مدت در معرض O۳ می‌تواند عملکرد ریوی را کاهش داده و خطر عفونت‌های تنفسی را در کودکان افزایش دهد.»
کودکان در این رابطه، در معرض خطر بیشتری هستند، چرا که ریه‌های آن‌ها و دیگر ارگان‌های تنفسی‌شان کوچک‌تر بوده و آن‌ها زمان بیشتری را صرف فعالیت‌های فیزیکی خارج از منزل می‌کنند. این موضوع باعث می‌شود که آن‌ها سریع‌تر و عمیق‌تر تنفس کنند؛ لذا کیفیت پایین هوا می‌تواند تأثیر بیشتری روی آن‌ها داشته باشد.
برای این بخش از پژوهش T-CHEQ، ۱.۸۸۱ کودک، به‌طور متوسط، از تولد تا ۱۷ سالگی پیگیری شدند. در میان این کودکان، ۳۱ درصد به آسم مبتلا شدند، ۴۲ درصد رینیت آلرژیک و ۷۶ درصد نیز اگزما داشتند. بر این اساس، ۸۲ درصد ریسک بالاتر ابتلا به آسم با قرار گرفتن در معرض هر ۱۰ بخش در یک میلیارد، یا ppb ازون در زمان تولد، مرتبط است.
تیم پژوهشی میانگین تراکم آلاینده‌ها را از ایستگاه‌های ثابت مانیتورینگ در سراسر اونتاریو به دست آورد. آن‌ها این اندازه‌ها را بر اساس کد پستی شرکت‌کنندگان در زمان تولد، ثبت کردند. ابتلا به آسم، رینیت آلرژیک و اگزما بر اساس هرگونه سابقه استفاده از خدمات بهداشتی برای این بیماری‌ها تعیین شد. پژوهشگران متغیر‌هایی همچون سابقه آسم والدینی و قرار گرفتن زودهنگام در معرض آلاینده‌های خانگی را نیز بررسی کردند.
برخی از پژوهش‌ها نشان داده‌اند که ازون فعالیت آنتی‌اکسیدانی را تخریب کرده و نشانه‌های التهاب را در پوشش مایع دستگاه تنفسی را افزایش داده و روی رشد ریه‌ها اثر می‌گذارد.
دکتر تو، که استاد دانشکده بهداشت عمومی در دانشگاه تورنتو نیز هست، می‌گوید: «ما علاوه بر O۳ و NO۲، ذرات جامد PM۲.۵ و ذرات بسیار ریز (UFP) را نیز آزمایش کردیم، چرا که این‌ها آلاینده‌های اصلی هستند که در مرور پژوهش‌های مختلف، به‌عنوان تشدیدکننده‌ی آسم، دیابت، فشارخون، و بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD) پیشنهاد شده‌اند. بر اساس نتایج پژوهش‌ها از این‌که قرار گرفتن کوتاه‌مدت و طولانی‌مدت در معرض NO۲ و ذرات جامد می‌تواند باعث تشدید آسم، علائم تنفسی، بستری در بیمارستان و حتی مرگ‌ومیر شود، به‌خوبی حمایت شده است. به‌طور مشابه، قرار گرفتن کوتاه‌مدت در معرض O۳ می‌تواند عملکرد ریوی را کاهش داده و خطر عفونت‌های تنفسی را در کودکان افزایش دهد.»
کودکان در این رابطه، در معرض خطر بیشتری هستند، چرا که ریه‌های آن‌ها و دیگر ارگان‌های تنفسی‌شان کوچک‌تر بوده و آن‌ها زمان بیشتری را صرف فعالیت‌های فیزیکی خارج از منزل می‌کنند. این موضوع باعث می‌شود که آن‌ها سریع‌تر و عمیق‌تر تنفس کنند؛ لذا کیفیت پایین هوا می‌تواند تأثیر بیشتری روی آن‌ها داشته باشد.
منبع:
خبرگزاری ایسنا
ارسال نظر