تأثیر روابط پدران بر سرنوشت فرزندان پسر

به گزارش پارسینه، روابط پدران با فرزندان پسر نقش بسیار مهمی در شکل‌گیری شخصیت، رفتار و موفقیت‌های آینده آن‌ها دارد. این رابطه می‌تواند تاثیرات عمیق و ماندگاری بر جنبه‌های مختلف زندگی فرزندان بگذارد و علاوه بر آن سازنده پایگاه اجتماعی فرزندان است. پسران از پدران‌شان می‌آموزند که در زندگی چگونه روابط‌شان را هدایت و مرزهای اجتماعی را رعایت کنند. اینجا به بررسی تأثیرات روابط پدران بر سرنوشت فرزندان پسر، شامل ابعاد عاطفی، اجتماعی و تحصیلی خواهیم پرداخت. قسمت عمده رشد روانشناختی فرزندان پسر به ارتباط نزدیک عاطفی‌شان با پدر بستگی دارد، به عنوان مثال رشد در مراحل ذیل را فرزندان پسر از پدران‌شان می‌آموزند:

ساخت پایگاه اجتماعی

تحقیقات نشان داده‌اند فرزندانی که والدین مخصوصا پدران قدرتمند از لحاظ پایگاه اجتماعی دارند، عزت نفس بیشتری نسبت به بقیه دارند و قدرتمندی بیشتری را در خانواده تجربه می‌کنند.

 ارتباط با همسالان

نقش موثر پدر در مراودات با همسالان فرزند پسر بسیار تعیین‌کننده میزان اعتماد به نفس و رضایتمندی فرزندشان است. اینکه فرزندان احساس رضایت داشته باشند از وجهه اجتماعی پدر سبب می‌شود در زندگی شخصی خود نیز جهت حفظ این عزت‌نفس تلاش کنند و تحقیقات نشان داده‌اند والدینی که عزت‌نفس ندارند و در مراودات با همسالان فرزندان پسر خود اهمال‌کاری و یا بداخلاقی می‌کنند، ضربات روحی سنگینی بر پیکره روانی فرزند خود وارد می‌کنند و احساس شرم و بی‌ارزشی را درون پسران خود نهادینه می‌کنند.

شکل‌گیری الگوهای رفتاری

پدران به عنوان الگوهای رفتاری برای پسران خود عمل می‌کنند. رفتارها، نگرش‌ها و ارزش‌های آن‌ها می‌تواند به شکل‌گیری شخصیت و هویت پسران کمک کند. پسرانی که با پدران خود ارتباط نزدیک دارند، معمولا توانایی بیشتری در برقراری ارتباط با دیگران دارند و روابط اجتماعی بهتری برقرار می‌کنند.

 درونی شدن مهارت‌های زندگی

پدران با آموزش مهارت‌های مختلف، از جمله مهارت‌های اجتماعی، ورزشی و فنی، به رشد همه‌جانبه فرزندان خود کمک می‌کنند. نحوه واکنش نشان دادن پدران با محرک‌های بیرونی همانند اتفاقات و رخ‌دادها و انعطاف‌پذیری آنها سبب می‌شود ساختار شخصیت کودک شکل بگیرد و از طریق یادگیری مشاهده‌ای ظرفیت کودک برای تحمل وقایع و رخدادهای غیر منتظره افزایش یابد و هر رفتار تکانشی و پرخاشگرانه به صورت یک الگوی رفتاری درون کودک نهادینه خواهد شد. در واقع دیدگاه پدر از دنیای بیرون به فرزندش منتقل می‌گردد. چنانچه از نظر پدر دنیای بیرون نا امن باشد، این نا امنی را به فرزندان خود هم منتقل خواهد کرد.

 مدیریت احساسات

همانطور که ذکر شد مدیریت کردن و تنظیم احساسات یکی از مواردی است که فرزندان از طریق الگوبرداری و مشاهده والدین درون خود نهادینه می‌کنند. پدری که احساسات خود را به خوبی و در جای مناسب ابراز می‌کند، الگوی موفقی برای فرزندانش است. پدرانی که به فرزندان‌شان یاد می‌دهند ابراز محبت نشانه ضعف نیست و از قدرت سرچشمه می‌گیرد، فرزندان سالم‌تری را پرورش می‌دهند

 ارتقای قدرت تصمیم‌گیری، رهبری و مدیریت زندگی

پدران می‌توانند با ایجاد فرصت‌هایی برای رهبری و تصمیم‌گیری، به توسعه مهارت‌های رهبری در فرزندان خود کمک کنند. مشغله‌های شغلی پدر و دوری پدر از فضای خانه در این میان ممکن است سبب فاصله عاطفی و ایجاد چالش در روابط‌شان شود و فضای گفتگو و فعالیت‌های مشترک را از آنان بگیرد که در نهایت به متوقع شدن و انتظارت غیر منطقی ختم خواهد شد. پدری که شناخت کاملی از فرزند خود ندارد، ممکن است از وی انتظاراتی داشته باشد که کودک به تنهایی از عهده یادگیری و درونی کردن آن بر نمی‌آید و همین انتظارات سبب به وجود آمدن یک ارتباط ناکافی بین والدین و فرزندان می‌شود.

در نهایت با توجه به اینکه روابط پدران با فرزندان پسر تأثیر عمیق و ماندگاری بر سرنوشت آن‌ها دارد، از طریق حمایت عاطفی، آموزش مهارت‌ها و ایجاد فضایی امن برای ابراز احساسات، پدران می‌توانند به شکل‌گیری شخصیت قوی و موفقیت‌های آینده فرزندان خود کمک کنند. توجه به این روابط نه تنها برای رشد فردی فرزندان، بلکه برای سلامت اجتماعی جامعه نیز ضروری است.