.svg)
گام بلند روحانی چه بود؟
او برنامه دیدار با مقامات عالیرتبه جهان از جمله رئیس‌جمهور فرانسه را نیز در برنامه کاری خود دارد و با چند رسانه بین‌المللی نیز سخن خواهد گفت اما فراتر و بیشتر و پیش‌تر از این برنامه رسمی و کنداکتور تعریف شده یک حاشیه کوچک اما حساس و استراتژیک تمامی این سفر و اخبار پیرامونی آن را تحت‌الشعاع خود قرار داده است؛ «دیدار روحانی با اوباما». هر دو طرف می‌گویند که هیچ برنامه رسمی و تنظیم شده‌ای در این خصوص ندارند اما هر دو طرف نیز اذعان دارند که امکان یک اتفاق غیرمنتظره دور از ذهن نیست. دو رئیس‌جمهور در یک‌روز پشت تریبون مجمع عمومی می‌روند و قرار است هر دو طرف نیز پای سخن طرف مقابل بنشیند، پس با این اوصاف و با رعایت این آداب دیپلماتیک مقدمه لازم فراهم شده است. البته رئیس‌جمهور آمریکا موضوع ایران را به عنوان یکی از اصلی‌ترین بخش‌های سخنرانی خود قرار داده و بی‌گمان نحوه سخنوری وی پیرامون ایران می‌تواند چند ده متر آنطرف‌تر در راهروی ساختمان مجمع عمومی منجر به یک رویارویی ساده و مختصر اما راهگشا و کلیدی شود.
ملاقاتی که براساس قواعد دیپلماتیک رسمی شاید متعارف و متداول نباشد اما نفس این اتفاق یک رویداد سیاسی است که پس از 35 سال می‌تواند به شکلی مبنایی روند معادلات ژئوپلتیکی میان ایران و آمریکا را دچار دگرگونی کند و نقطه عزیمتی برای پایان بخشی به یکی از دیرپاترین منازعات دیپلماتیک دوران معاصر باشد.
سفری با پرنسیب برازنده
چیزهای کوچک شاید به چشم نیایند اما همین نکات ریز و موشکافانه است که قطعات پازل رویدادها را کنار هم می‌چینند و به آن قوام و استحکام می‌بخشند. شیخ دیپلمات نیز از همین ابتدای کار برای آنکه تفاوت و تمایز خود را به رخ بکشد و نشان بدهد که قرار است همه چیز روندی معقولانه‌تر بیابد، متفاوت‌تر از سفرهای پیشین عمل کرده است. مراسم بدرقه رسمی حسن روحانی با حضور نماینده رهبر معظم انقلاب و شماری از ژنرال‌های کابینه دولت یازدهم در طرازی قاعده‌مند و به‌دور از هیاهو به شکلی سامان‌مند برگزار شد و خبری از حضور افراد غیرمرتبط و مستقبلانی که کریدور را مملو از هیاهو کرده و به عنوان دوستداران رئیس‌جمهور در چند سال اخیر در چنین مراسمی حضور می‌یافتند، نبود.
از طرف دیگر روحانی پس از ورود به هواپیما شخصا به کابین خلبان رفته و از وی تشکر می‌کند، اقدامی که شاید چندان به چشم نیاید اما نشان می‌دهد او به این نکات ریز نیز توجه دارد و به جای حاشیه‌‌پردازی‌های جنجالی سعی در بهره‌گیری از همه ظرفیت‌ها و نشان دادن چهره‌ای معقول و متین از خود دارد اما جدای از این نکات چینش همراهان روحانی نیز بسیار حساب شده و معقول است. او تنها تعداد انگشت‌شماری از معاونین و مشاورین خود یعنی نجفی رئیس میراث فرهنگی، مشاورش حسام‌الدین آشنا، رئیس دفترش محمد نهاوندیان و بالاخره محمدرضا صادق چهره رسانه‌ای همیشه همراهش را به سفر نیویورک برده و بقیه همراهان وی فعالان اقتصادی بخش خصوصی هستند افرادی که حضورشان آن هم در این بحبوحه لازم و حیاتی است. این چینش نشان می‌دهد که او هدفمندانه دست به گزینش زده و افراد نامرتبط را راهی نیویورک نکرده است.
سفری با اهمیت ویژه
هنوز هواپیمای روحانی بر باند فرودگاه جان اف کندی نیویورک ننشسته بود که اخبار امیدوارکننده و اطمینان‌بخش روی خروجی خبرگزاری‌ها و صفحات اجتماعی قرار گرفت. نکته‌ای که می‌تواند خوشامدگویی خوبی برای آقای رئیس‌جمهور باشد.
محمدجواد ظریف در صفحه فیس‌بوکش طبق روال مالوف اخیرش گزارش سفر داده و با عذرخواهی از رئیس‌جمهور عنوان کرد: آنقدر ملاقات‌ها فشرده است که حتی نمی‌توانم برای استقبال از ریاست محترم جمهوری به فرودگاه بروم. ملاقات‌هایی که چند ساعت بعد اخبار خوشی از آن رسید و اعلام شد که کاترین اشتون دیدار با ظریف را بسیار مثبت و سازنده ارزیابی کرده است. همچنین خبر توافق درخصوص دیدار نمایندگان ایران و 1+5 در نیویورک، پیرامون مذاکرات هسته‌ای نیز با فاصله‌ای اندک روی خروجی خبرگزاری‌های بین‌المللی قرار گرفت.
ظریف البته در استاتوس فیس‌بوکی‌اش به این دیدارها اشاره کرده و گفته بود: از باب گزارش به عرضتان برسانم که دیدارهای شنبه و یکشنبه بسیار خوب بود و زمینه‌ساز ملاقات‌های مهم امروز و این هفته انشاءا... . وی البته در ادامه نیز تصریح داشته که برای رسیدن به راه‌حل‌های موفق و پایدار هر دو طرف باید آماده تعامل سازنده بر مبنای موضع برابر، احترام متقابل و منافع مشترک باشند و اشاره کرده که طرف‌های خارجی هم با درایت‌ورزی مقامات ایرانی ناگزیر از برخورد مناسب هستند.
نکته‌ای که رئیس دفتر رئیس‌جمهور نیز پیش از سفر به نیویورک به نحوی دیگر درخصوص آن سخن گفته و اعلام داشت: فرصت جدیدی پیش‌روی ایران قرار دارد که وظیفه ما را سنگین‌تر می‌کند تا بتوانیم از این فرصت، بهترین بهره را ببریم. وی همچنین با اشاره به تحریم‌ها گفته است: آزاد کردن اقتصاد از قید و بند‌های سال‌های گذشته، زمینه‌ساز یک حماسه و پیروزی بزرگ خواهد بود. حال باید دید این اتفاقات شگرف و تاثیرات مهم با حضور رئیس‌جمهور در نیویورک چگونه رقم خواهد خورد؟
هر چه هست هیچ گاه تاکنون چنین زمینه مساعدی برای پیشبرد سیاست‌های دیپلماتیک جمهوری اسلامی در عرصه جهانی فراهم نبوده و سفر روحانی به نیویورک هنوز وی به این کشور پا نگذاشته بار روانی مثبتی را در سطوح داخلی و خارجی طنین‌انداز کرده است؛ گویی این شیخ کلیدی دارد که همه قفل‌ها را بازشدنی می‌کند.
ارسال نظر