هجمه ی جبهه ی پایداری به رئیس مجلس
پارسینه: چند روزی است که فرجی، صدر وزارت دانایی و فرهیختگی ایرانیان را ترک کرده است، ولی رئیس همچنان در معرض پایداریچیهایی است که گام به گام جلوتر می آیند
به گزارش پارسینه به نقل از تابناک،این روزها حال و هوای بهارستاننشینان خوش نیست و صداهای ناهمخوانی از خانه مخروطی شکل مشروطیت ایرانی به گوش میرسد؛ آنکه در رأس این نماد قدیمی دموکراسی ایرانی نشسته، سیبل حملات نمایندگانی قرار گرفته است که هفته گذشته، آن را که آماج گرفته بودند، درست نشانه رفتند تا وزیر علوم دولت روحانی از صدر صدارت به گوشه عزلت نشیند. اینک اما علی لاریجانی، صدر مجلس، در مرکز این سیبل است!
به هر روی، چند روزی است که فرجی، صدر وزارت دانایی و فرهیختگی ایرانیان را ترک کرده است، ولی رئیس همچنان در معرض پایداریچیهایی است که گام به گام جلوتر آمده و اینک دیگر رئیس را مستبد و شیوه اداره مجلسش را مستبدانه میخوانند. اصولا رئیس مجلس، لقمه چربی برای تبلیغات پایداریهاست؛ چه آن زمان که در سخنرانی 22 بهمنش، اغتشاش کردند و چه هنگامی که یکی از آنان پس از عزل فرجی دانا از وزارت علوم، با لبخندی پیروزمندانه، رو به عکاسان و خبرنگاران، برگهای کاغذ را نشان داد که بر آن نوشته بود، دوپینگ لاریجانی هم اثر نکرد!
نزاع رهروانی ـ پایداری با چاشنی بیاخلاقی
پایداریها در بزنگاه استیضاح وزارت علوم، معرکهای برای رهروانیها به پا دادند که آنان نه راه پیش داشته باشند و نه پس. همراهی آنان با وزیر اصلاحطلبی که فیلمها علیه او پخش کردند، برای همه رهروانیها ممکن نبود، چه آنکه در بحث بورسیههای غیر قانونی، برخی از رهروانیها از وزیر مکدر بودند و رفتار دولتیها در قبال مجلس در چند روز منتهی به استیضاح، دل مکدر آنان را مردد نمود.
اما در این سو هم برای رهروانیها چندان نسیم خوشایندی نمیوزید که اگر با دل مکدر و مردد میخواستند به استیضاح وزیر رأی بدهند در دام پایداریها گرفتار میشدند و این گونه بود که نه از مقابل راه عبوری بیخطر داشتند و نه از پشت سر و این گونه بود که سرانجام برخی از رهروانیها در رأی مثبت به برکناری وزیر با پایداریچیها همقسم شدند و وزیر را انداختند.
این عده اما نمیدانستند که خواب فردای پایداریها برای آنان چیست، زیرا پایداریها تازه گام نخست را برداشته بودند.
فردای استیضاح به رهروانیها از دو سو حمله شد؛ از یک سو برخی اعضای رهروانی طرفدار دولت در مجلس، به دلیل همراهی برخی از رهروانیها با استیضاح، بانگ جدایی سر داده و آهسته آهسته از ایجاد فراکسیون اعتدال خبر دادند و از سوی دیگر، با پایداریهایی روبهرو شدند که به دلیل نزاع در مورد حضور اعضای این جبهه در هیأت نظارت بر مطبوعات، با رئیس لاریجانی درگیر شدند و او را مستبد خواندند.
ناخوشیهای این روزهای بهارستان اصالتا نشانیهای بدی ندارد. همچون تزریق میکروب یک بیماری به تن یک بیمار است تا بدن را به تولید پادزهرهایی برای کنترل بیماری تشویق کند.
عقلای اصولگرایی عقلایی، معتدل و البته در خط امام و رهبری، باید آن واکنش مناسب را نشان دهند. واکنش اما نه در سطح درگیری و دعوای حیدری ـ نعمتی در کف مجلس. آنان باید اصولگرایی معتدل و عقلایی انقلابی را از افراطگرایی و عوامزدگی پاک کنند. این فرصت اکنون در اختیار اصولیون معقول مجلس است، وگرنه فردا باید به قاعده رفتار کنند، که نه راه پسی دارند و نه راهی در پیش!
امروز رئیس خانه مشروطیت در سیبل قرار گرفته و فردا جریان معتدل و عقلایی اصولگرایی است که به سویش شلیک خواهد شد؛ البته نباید وزن پایداریها را بیش از آنچه هستند، نشان داد یا بالا برد. بیشتر اصولگرایانی که در زمین بازی پایداریها بازی میکنند، تمایلی به پایداریها ندارند، ولی پایداریها آنان را در مقابل تعارضات درونی رهروانیها قرار داده و موقتا همداستان خود میکنند. اصولگرایان معقول مجلس، باید تعارضات خود را برطرف کنند تا در برنگاهها اسیر پایداریها نشوند.
به گزارش پارسینه به نقل از تابناک،این روزها حال و هوای بهارستاننشینان خوش نیست و صداهای ناهمخوانی از خانه مخروطی شکل مشروطیت ایرانی به گوش میرسد؛ آنکه در رأس این نماد قدیمی دموکراسی ایرانی نشسته، سیبل حملات نمایندگانی قرار گرفته است که هفته گذشته، آن را که آماج گرفته بودند، درست نشانه رفتند تا وزیر علوم دولت روحانی از صدر صدارت به گوشه عزلت نشیند. اینک اما علی لاریجانی، صدر مجلس، در مرکز این سیبل است!
به هر روی، چند روزی است که فرجی، صدر وزارت دانایی و فرهیختگی ایرانیان را ترک کرده است، ولی رئیس همچنان در معرض پایداریچیهایی است که گام به گام جلوتر آمده و اینک دیگر رئیس را مستبد و شیوه اداره مجلسش را مستبدانه میخوانند. اصولا رئیس مجلس، لقمه چربی برای تبلیغات پایداریهاست؛ چه آن زمان که در سخنرانی 22 بهمنش، اغتشاش کردند و چه هنگامی که یکی از آنان پس از عزل فرجی دانا از وزارت علوم، با لبخندی پیروزمندانه، رو به عکاسان و خبرنگاران، برگهای کاغذ را نشان داد که بر آن نوشته بود، دوپینگ لاریجانی هم اثر نکرد!
نزاع رهروانی ـ پایداری با چاشنی بیاخلاقی
پایداریها در بزنگاه استیضاح وزارت علوم، معرکهای برای رهروانیها به پا دادند که آنان نه راه پیش داشته باشند و نه پس. همراهی آنان با وزیر اصلاحطلبی که فیلمها علیه او پخش کردند، برای همه رهروانیها ممکن نبود، چه آنکه در بحث بورسیههای غیر قانونی، برخی از رهروانیها از وزیر مکدر بودند و رفتار دولتیها در قبال مجلس در چند روز منتهی به استیضاح، دل مکدر آنان را مردد نمود.
اما در این سو هم برای رهروانیها چندان نسیم خوشایندی نمیوزید که اگر با دل مکدر و مردد میخواستند به استیضاح وزیر رأی بدهند در دام پایداریها گرفتار میشدند و این گونه بود که نه از مقابل راه عبوری بیخطر داشتند و نه از پشت سر و این گونه بود که سرانجام برخی از رهروانیها در رأی مثبت به برکناری وزیر با پایداریچیها همقسم شدند و وزیر را انداختند.
این عده اما نمیدانستند که خواب فردای پایداریها برای آنان چیست، زیرا پایداریها تازه گام نخست را برداشته بودند.
فردای استیضاح به رهروانیها از دو سو حمله شد؛ از یک سو برخی اعضای رهروانی طرفدار دولت در مجلس، به دلیل همراهی برخی از رهروانیها با استیضاح، بانگ جدایی سر داده و آهسته آهسته از ایجاد فراکسیون اعتدال خبر دادند و از سوی دیگر، با پایداریهایی روبهرو شدند که به دلیل نزاع در مورد حضور اعضای این جبهه در هیأت نظارت بر مطبوعات، با رئیس لاریجانی درگیر شدند و او را مستبد خواندند.
ناخوشیهای این روزهای بهارستان اصالتا نشانیهای بدی ندارد. همچون تزریق میکروب یک بیماری به تن یک بیمار است تا بدن را به تولید پادزهرهایی برای کنترل بیماری تشویق کند.
عقلای اصولگرایی عقلایی، معتدل و البته در خط امام و رهبری، باید آن واکنش مناسب را نشان دهند. واکنش اما نه در سطح درگیری و دعوای حیدری ـ نعمتی در کف مجلس. آنان باید اصولگرایی معتدل و عقلایی انقلابی را از افراطگرایی و عوامزدگی پاک کنند. این فرصت اکنون در اختیار اصولیون معقول مجلس است، وگرنه فردا باید به قاعده رفتار کنند، که نه راه پسی دارند و نه راهی در پیش!
امروز رئیس خانه مشروطیت در سیبل قرار گرفته و فردا جریان معتدل و عقلایی اصولگرایی است که به سویش شلیک خواهد شد؛ البته نباید وزن پایداریها را بیش از آنچه هستند، نشان داد یا بالا برد. بیشتر اصولگرایانی که در زمین بازی پایداریها بازی میکنند، تمایلی به پایداریها ندارند، ولی پایداریها آنان را در مقابل تعارضات درونی رهروانیها قرار داده و موقتا همداستان خود میکنند. اصولگرایان معقول مجلس، باید تعارضات خود را برطرف کنند تا در برنگاهها اسیر پایداریها نشوند.
شما اعتراض به دیکتاتوری رو اسمشو میذاری هجمه؟ آقای رییس رای گیری رو زیر پا گذاشت و نظر خودشو تحمیل کرد بعد میگی هجمه؟؟ عجب..!!
معنی هجمه رو هم فهمیدیم..
نکنه شما طرفدار رئیس مجلسید؟