حجاب وزیر امور خاجه استرالیا منکر است یا فرار مغزها؟!

شاهدی نه از عالم غیب که این بار از استرالیا سر رسید، ماجرا از این قرار است که وزیر امور خارجه استرالیا پس از حدود یک دهه راهی ایران شد تا در باب وضعیت بحرانی پناهندگان ایرانی در این کشور رایزنی کند اما غافل از آنکه برخی از مدعیان به اصطلاح ارزش مداری بی توجه به وضعیت اسفناک این پناهجویان در غربت و در کل تاسف از رشد آمار فرار مغزها به سوی ناکجا آباد خوشبختی، بار دیگر خودجوش فریاد اعتراض خود را بلند کردند که وامصیبتا چند تار موی وزیر امورخارجه استرالیا بیرون از حجاب افتاده در خاک این مملکت و ایضا شلوار نامتعارفی هم به تن کرده این خانم در دیدار با مسولین کشورمان و بی گمان الان است که اعتقاداتمان به خطر بیفتد!

اما در این بین کسی از آنان به علت سفر این مقام استرالیایی به ایران اشاره نکرد و نگفت که دلیل استقبال رو به گسترش جوانان ایرانی به مهاجرت آن هم به شکل غیر قانونی و خطرناک چیست؟ آنهم جوانانی که اکثرا جزو نخبه های این مملکت به حساب می آیند چرا که طبق آمار سطح تحصیلات ایرانیان مقیم در استرالیا به مراتب بالاتر از مردم عادی خود آن کشور است!

آیا براستی تلاش برای برآورده ساختن نیازهای اولیه یک جامعه جوان و تحول خواه امر به معروف حقیقی نیست و بازخواست مسوولین جهت جذب متخصصان داخلی به بازار کار بجای مهاجرت نهی از منکر واقعی معنا نمی شود؟ که هم خدا راضی باشد و هم خلق خدا! و نه چشم پوشی از حق الناس به بهانه حق الله که در حقیقت چنین برداشت های سطحی از حق الله چه بسا جفاست در حق دین و ایمان! به راستی آیا بهتر نبود طی این سالها بجای برداشت های سلیقه ای از امر به معروف و نهی از منکر با توسل به این فریضه دینی به اصلاح پستی و پلشتی های مدیریتی در کشور می پرداختیم تا شهروندان این ملک در رویای یک زندگی بهتر راهی ناکجا آبادها نشوند؟

رویایی که به بهای آن برخی از مردمان همین دیار حاضرند از خاک و خانواده خود بگذرند و با صرف پولهای کلان خطر قاچاقچیان انسان و زندگی طاقت فرسا در کمپ های مستقر در شهرهای متروک و همچنین رفتار نژاد پرستانه بیگانگان را به جان بخرند اما پناهنده کشوری غیر از ایران شوند! چرا؟ آیا تمام کسانی که طی این سال ها مهاجرت کردند یا همین حالا سودای رفتن در سر می پرورانند بی رگ و ریشه هستند و تحت تاثیر تهاجم فرهنگی قرار گرفته اند؟ یا آنکه تنگ نظری ها و برداشت های سلیقه ای و بعضا شخصی از شرع و قانون و عرف مسوولین امر آنان را به سوی مهاجرت سوق داده است؟

حال آیا بهتر نیست بجای اعتراض به چند تار موی وزیر امورخارجه استرالیا و امثالهوم علت سفر او به کشورمان را در دستور کار قرار دهیم و با امر به معروف هایی چون ظرفیت های معطل مانده قانون اساسی و همچنین نهی از منکرهایی نظیر فساد اقتصادی فارغ از منافع جناحی و محفلی بستر را برای رشد و ترقی جوانان در میهن مهیا کنیم؟