بلیط رایگان «سفر به اسراییل» در کیف نامزدهای جایزه اسکار: چرا حالا؟

شفقنا- «ریوکا برنارد» از فعالان جنبش «بایکوت و تحریم اسراییل» در یادداشتی که وبسایت «میدل ایست آی» منتشر کرده است به چرایی اقدام اخیر رژیم اسراییل جهت اعطای تور رایگان به نامزدهای جایزه اسکار پرداخته است.

به گزارش سرویس ترجمه شفقنا در این یادداشت آمده است:

امسال فقط تعدادی از نامزدهای جایزه اسکار هستند که با نشان طلا به خانه بر می گردند. اما طبق گزارشی که «دیلی بیست» منتشر کرده است تمام نامزدها، چه برنده چه بازنده، کیف هدیه ای به ارزش ۲۰۰هزار دلار دریافت می کنند. این هدایای گران قیمت و بی خاصیت از جمله عبارتند از کرم های زیبایی پوست، اتوموبیل های کرایه ای «آئودی»، تمرینات بدن سازی، عمل جراحی زیبایی، و یک سفر ۱۰ روزه ی درجه یک به اسراییل به ارزش ۵۵ هزار دلار و به میزبانی دولت اسراییل.

از دل همین یک خبر چند ماجرا می توان باز گفت. می توان در زمانه ای که شاهد نابرابری جهانی فزاینده است از اسراف کاری های عجیب و غریب در زندگی افراد ثروتمند و مشهور حرف زد. می توان از مشغولیت ذهنی مشمئزکننده ی افراد با استانداردهای زیبایی غیر قابل دسترس سخن گفت که تنها از طریق خرید افزون تر محصولات زیبایی و از جمله جراحی های پر خرج قابل دستیابی است.

اما سفر به اسراییل در این بسته چه می کند؟

این اولین بار نیست که اسراییل فرصت سفرهای رایگان و افتخاری را به ستاره ها پیشکش می کند. هم اکنون این مسئله چنان به یک امر متعارف تبدیل شده است که وزارت توریسم اسراییل صفحه ای ویژه ی سفر سلبریتی ها روی وبسایت رسمی خود دارد. اما حواستان باشد، این اقدامات صرفا تکاپویی برای گسترش صنعت توریسم اسراییل نیست.

این ها همگی مربوط به پروژه ای به نام «برند اسراییل» است، که یک راهبرد دیپلماتیک برای جلب نظر ستاره ها و سرازیر کردن سفرهای مجانی، محصولات و تبلیغات به سمت آنهاست تا دیگر وسوسه نشوند در ملأ عام درباره نقض حقوق فلسطینیان توسط اسراییل حرفی بزنند. «برند اسراییل» در سال ۲۰۰۶ آغاز به کار کرد و هدف از آن ایجاد ذهنیتی جدید درباره اسراییل در سطح بین المللی بود؛ ذهنیتی که کمتر به خشونت و اشغال نظامی بپردازد و بیشتر از علم، فناوری، سرگرمی و حمام آفتاب بگوید.

دولت اسراییل میلیون ها دلار خرج این پروژه کرده است،‌ و ستاره های هالیوود، شخصیت های دولتی و تجاری و حتی نمایندگان اقلیت های دینی و فرهنگی را دعوت کرده است تا سفرهای کاملا برنامه ریزی شده ای به اسراییل داشته باشند و ببینند دولت اسراییل چه کارهای شگفت انگیزی صورت داده است، و همیشه هم یک کنفرانس خبری و مراسم عکس یادگاری با مقامات دولتی اسراییل همراه خود دارد.

این عزیزکرده ها در این سفرهای اسراف کارانه ی رایگان چه چیزی را نمی بینند؟

برج های مراقبت و ایست های بازرسی در امتداد دیوار آپارتاید که تک تیراندازان اسراییلی از فراز آن می توانند به معترضان فلسطینی شلیک کنند؛ اتاق های بازجویی در بازداشتگاه ها که محل شکنجه ی دائمی زندانیان سیاسی فلسطینی و از جمله کودکان است و فاقد مراقبت پزشکی است؛ کشاورزان فلسطینی که شهرک نشینان زمین و زندگی شان را به تاراج برده اند و حالا از پاسگاه هایشان برای حمله به روستاهای فلسطینیان با بمب های آتش زا استفاده می کنند؛ محله هایی از نوار غزه که بمباران شده است و کودکانش ضایعات فلزی را جمع می کنند تا جایگزین مصالح ساختمانی ممنوعه کنند و با فلاکت چیزی برای معاش خانواده های بینوای خود دست و پا کنند.

این توریست های سلبریتی فرصتی هم برای مشاهده ی مقاومت مردمی فلسطین علیه ظلم نمی یابند، که در اعتراضات علیه دیوار آپارتاید، علیه غصب زمین و تخریب خانه ها در روستاهای ناشناخته ی «نقب» متبلور می شود. این توریست ها فرصت دیدار با جوانان اسراییلی را نمی یابند که بخاطر امتناع از خدمت در ارتش اشغالگر به زندان محکوم شده اند. این واقعیت ها احساس برانگیز است و افراد را در سراسر جهان به عمل وا می دارد؛ تعجبی ندارد که دولت اسراییل به دنبال سرپوش گذاشتن بر آن است.

هیچ تصادفی نیست که این استراتژی جدید برندسازی همان زمانی آغاز به کار کرد که بیش از ۱۷۰ سازمان جامعه مدنی فلسطینی از مردم سراسر جهان درخواست کردند در همبستگی با مبارزه فلسطینیان برای عدالت قدم پیش بگذارند، و پویش هایی برای بایکوت و تحریم اسراییل به راه اندازند که افشاکننده و بازدارنده ی مشارکت های دولتی و تجاری با رژیم آپارتاید اسراییل شود.

جنبش تحریم و بایکوت اسراییل توحش واقعی استعمار اسراییلی را افشا می کند، یعنی درست همان واقعیتی که پروژه ی «برند اسراییل» قصد پنهان کردنش را دارد. رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی در دورانی که با بیشترین مخالفت های بین المللی روبرو بود تقریبا عین همین تاکتیک ها را استفاده می کرد.

هنرمندان و آوازه خوانان فراوانی هستند که از پذیرش باج سبیل دولت اسراییل امتناع کرده اند و نخواسته اند در تطهیر واقعیت وحشیانه ی آپارتاید اسراییل شریک باشند. راجر واترز، براین انو، لارن هیل و بیش از ۱ هزار هنرمند بریتانیایی قسم خورده اند تفریح و تفرجی در فضای آپارتایدی اسراییل به پا نکنند.

اینها همگی نمونه ای است از اینکه هنرمندان و دانشگاهیان نمی خواهند دستشان آلوده به جنایات اسراییل باشد. اما فقط این نیست. این اقدامات مبارزه ای است در مقابل تلاش های سیستماتیک اسراییل برای سرپوش گذاشتن بر واقعیت آپارتاید. آن واقعیت را فقط در صورتی می توان پنهان نگه داشت که همه بپذیرند چیزی درباره اش نگویند و خود را به ندیدن بزنند. و اسراییل هم شدیدا برای چنین چیزی خرج می کند. اما واقعا فایده ندارد.

نامزدهای جایزه اسکار به این دلیل بلیط رایگان سفر به اسراییل دریافت می کنند که هم اکنون بیش از هر زمان دیگر دولت اسراییل فشار جنبش بایکوت و تحریم را حس می کند، جنبشی دائما در حال گسترش که هدفش پایان دادن به همدستی جهان بین الملل در نقض حقوق فلسطینیان است.

فرقی ندارد چه کسی در پایان مراسم اهدای جوایز با دست پر به خانه بر می گردد، مهم این است که موفقیت فزاینده ی جنبش بایکوت و تحریم نشان می دهد برنده های واقعی همان فلسطینیانی هستند که برای آزادی مبارزه می کنند و همه ی کسانی هستند که بخاطر عدالت در کنارشان ایستاده اند.

منبع: MEE / Ryvka Barnard

ترجمه: شفقنا

انتهای پیام