فرمول و فرمون دست کیه ؟
ميدوني؟ دنيا هم براي خودش يک فرمولي دارد، اما فرمول دنيا را فقط خود خدا بلد است، اين فرمول دنيا که ميگويم شايد اسم دينياش، همان «علم غيب» باشد که دست خود خود خداست فقط، يک وقتهايي خوبي، اما اوضاع بد است، يك وقتهايي بدي، اما اوضاع خوب است! يک وقتهايي هست که چرخ مراد و دور گردون ميافتد دنده چهار، هي گاز ميخورد و سرعت ميگيرد، کاملا منطبق بر وفق مراد،اين نوع وقتها، ناخودآگاه يک نگراني مخصوص هم ميآيد سراغت.
چون شايد صاحب خانه-اوس کريم- ميخواهد از شر گدايي که دوستش ندارد، خلاص شود، لقمه نان و حلوا يا آن آرزو را مياندازد جلوي گدا که او راهش را بکشد و «برود»، شايد شبيه مثل آخرين درخواست يک اعدامي! که ميرغضبها تقريبا هرچيز معقولي که باشد، براي اعدامي انجامش ميدهند، از آن طرف گاهي هم برعکس، چون اوس کريم، گدايي را دوست دارد، آنقدر کشش ميدهد و دير ميدهد، تا طرف خوب حرف بزند و شيرين زباني کند وحتي هوس نان و حلوا را هم فراموش کند، برآورده شدن سريع آرزوها ميتواند به اين معني باشد که يا خيلي محبوبي يا خيلي منفور، و اين يک نوع ابهام خيلي ترسناک دارد با خودش، اين جور وقتهاست که مجبور ميشوي دوباره به خودت مراجعه کني، شک کني، يک بار ديگر بشناسي خودت را.
البته بگذريم از اينکه تجربه بشري(!) هم ثابت کرده است که بعد از چند خبر خوب يا برآورده شدن چند آرزوي ناب، ناگهان زندگي دنده معکوس ميکشد و موتور زندگي ميافتد به روغن سوزي و تمام آن خوشيها را از دماغ آدم درمي آورد... «مي آيد، ميفريبد و ميرود»، «دنيا» را اميرالمومنين(ع) اينجور توصيف کرده است.
نیوفولدر/ تهران امروز
ارسال نظر