.svg)
مهدی مطهرنیا: عدم انتقال قدرت در سوریه به نفع هیچ‌کس نیست
سایت قانون / سعیده سادات فهری، گروه جهان- کشورهای اسلامی منطقه بر آن شدهاند که برای بحران سوریه به نوعی چاره‌اندیشی کنند نشست مشورتی تهران و سپس نیز اجلاس مکه بیانگر این موضوع است. اما اکنون سوال اینجاست که نشست مشورتی تهران برای بحران سوریه تا چه اندازه تاثیرگذار بود و چه نتایجی داشت. در این رابطه گفت‌وگویی با "مهدی مطهرنیا"، کارشناس مسائل بینالملل، انجام دادیم. به باور وی نشست تهران اقدامی مناسب اما دیرهنگام بود. وی معتقد است واقعیت سوریه برتاباننده یک بحران بزرگ سیاسی در ابعاد داخلی، منطقهای و بینالمللی است و از این جهت باید به این محیط امنیتی به گونهای نگریست که امنیت محیطی ایران حفظ شود. لذا باید این واقعیت را قبول کرد که امروز سوریه درست یا نادرست در منطق گذار از بشار اسد قرار گرفته و باید به سناریوها یا فرپندارهای آینده سوریه اندیشید.
|
باید قبول کرد که سوریه درست یا نادرست در منطق گذار از بشار اسد قرار گرفته و باید به سناریوهای آینده سوریه اندیشید. اجلاس تهران از این جهت واقعبینانه بود اما از جهت پویش و پایش اطلاعات موجود در محیط عملیاتی دیرهنگام انجام گرفت
|
هفته گذشته تهران میزبان نشست مشورتی درباره بحران سوریه بود. با توجه به گذشت بیش از یک سال از آغاز بحران در این کشور نشست اخیر را چطور ارزیابی می‌کنید؟
نشست تهران یک اقدام مناسب ولی دیرهنگام نسبت به واقعیتهای موجود در جغرافیای عملیاتی سوریه بود. ایران باید در هر منطق عملیاتی به اصول و ارزشهای ناشی از واقعبینی آرمانگرایانه متعهد باشد. پویش محیط عملیات و جمعآوری اطلاعات دقیق از آن گامی بسیار مهم در پایش و پیمایش منافع و اهداف ملی هر کشور در محیط عملیاتی هدف است. از این رو در پویش، پایش و پیمایش اطلاعات موجود از هر هدف عملیاتی، باید واقعبینانه به موضوع نگاه کرد. واقعیت سوریه برتاباننده یک بحران بزرگ سیاسی در ابعاد داخلی، منطقهای و بین المللی است؛ از این جهت باید به این محیط امنیتی به گونهای نگریست که امنیت محیطی ایران حفظ شود. لذا باید این واقعیت را قبول کرد که امروز سوریه درست یا نادرست در منطق گذار از بشار اسد قرار گرفته و باید به سناریوهای آینده سوریه اندیشید. اجلاس تهران از این جهت واقعبینانه بود اما از جهت پویش و پایش اطلاعات موجود در محیط عملیاتی دیرهنگام انجام گرفت.
محمود احمدینژاد، رییس جمهوری ایران در نشست تهران سخنرانی نکرد اما ظاهرا قرار است در نشست مکه برخی پیشنهادات را مطرح کند. چرا وی نشست تهران را برای ارائه پیشنهاداتش انتخاب نکرد؟
همانطور که گفتم از آن جهت که در اجلاس تهران، پویش و پایش اطلاعات موجود در محیط عملیاتی دیر انجام گرفت رییس دولت دهم نیز پیامهای اصلی خود را در این اجلاس مطرح نکرد و آن را به عربستان و اجلاسی که قرار است در این کشور پیرامون سوریه تشکیل شود موکول کرد.
به نظر شما عدم حضور برخی کشورهای تاثیرگذار در بحران سوریه مانند عربستان، ترکیه و قطر در این اجلاس، اهمیت آن را کاهش نداد؟
در واقع می‌توان گفت به واسطه حضور تنها 29 کشور در اجلاس تهران، این اجلاس از منظر کمی و سطح حضور بازیگران و بازیگران موثر در معادلات سوریه با پرسشهای جدی روبه‌رو شد و شاید برای برخی این پرسش مطرح شد که چرا کشورهای تاثیرگذار در این اجلاس حضور نداشتند.
مهمترین پیام و دستاوردی که اجلاس تهران داشت چه بود؟
آنچه که در تهران مطرح شد این پیام را به نظام بینالملل داد که ایران در منطق رفتاری خود حاضر به پذیرش واقعیتهای موجود است اما در منطق اقدامی خود به هیچ وجه از مواضع اصولی خود عدول نخواهد کرد. به بیان ساده‌تر ایران خواست مردم سوریه را پاس میدارد ولی در برابر خواست قدرتهای بزرگ حاضر به ایستادگی است.
عربستان اعلام داشته که در نشست مکه بحث خروج امن اسد در مقابل کناره‌گیری از قدرت را مطرح خواهد کرد. آیا چنین سناریوهایی در سوریه قابل اجرا هستند؟
آنچه که در سوریه امروز می‌گذرد نشان‌دهنده یک منطق خشونت‌محور کور است. دنیای امروز رهبران مادامالعمر را نمیپذیرد بنابراین منطق انتقال قانونمند قدرت باید در حوزه سیاست در جهان حاکم شود در غیر این صورت با توجه به صف‌آرایی ملتها در برابر قدرت دولتها، منطق قدرت دائمی، پیامدهای امنیتی برای کشورها به بار میآورد و از این جهت بحرانزا خواهد بود. عدم سریع انتقال قدرت در سوریه تنها دستاوردی که خواهد داشت فضای خشونتبار بیشتر، تخریب فزونتر و سرزمین سوختهتری است که به نفع هیچ کس نخواهد بود به جز غربی‌ها که خواهان سرزمینی سوخته و کمرشکن شدن مقاومت در سوریه هستند. بر این باورم که عدم انتقال قدرت از بشار اسد به جانشینانی که انعکاس دهنده خواست ملی اکثریت مردم سوریه است تنها به نفع غربی‌ها تمام می‌شود که بیش از هرچیز با سرمایه سوریها، اکنون این کشور را به نابودی کشانده‌اند.
سایت قانون / سعیده سادات فهری، گروه جهان- کشورهای اسلامی منطقه بر آن شدهاند که برای بحران سوریه به نوعی چاره‌اندیشی کنند نشست مشورتی تهران و سپس نیز اجلاس مکه بیانگر این موضوع است. اما اکنون سوال اینجاست که نشست مشورتی تهران برای بحران سوریه تا چه اندازه تاثیرگذار بود و چه نتایجی داشت. در این رابطه گفت‌وگویی با "مهدی مطهرنیا"، کارشناس مسائل بینالملل، انجام دادیم. به باور وی نشست تهران اقدامی مناسب اما دیرهنگام بود. وی معتقد است واقعیت سوریه برتاباننده یک بحران بزرگ سیاسی در ابعاد داخلی، منطقهای و بینالمللی است و از این جهت باید به این محیط امنیتی به گونهای نگریست که امنیت محیطی ایران حفظ شود. لذا باید این واقعیت را قبول کرد که امروز سوریه درست یا نادرست در منطق گذار از بشار اسد قرار گرفته و باید به سناریوها یا فرپندارهای آینده سوریه اندیشید.
|
باید قبول کرد که سوریه درست یا نادرست در منطق گذار از بشار اسد قرار گرفته و باید به سناریوهای آینده سوریه اندیشید. اجلاس تهران از این جهت واقعبینانه بود اما از جهت پویش و پایش اطلاعات موجود در محیط عملیاتی دیرهنگام انجام گرفت
|
هفته گذشته تهران میزبان نشست مشورتی درباره بحران سوریه بود. با توجه به گذشت بیش از یک سال از آغاز بحران در این کشور نشست اخیر را چطور ارزیابی می‌کنید؟
نشست تهران یک اقدام مناسب ولی دیرهنگام نسبت به واقعیتهای موجود در جغرافیای عملیاتی سوریه بود. ایران باید در هر منطق عملیاتی به اصول و ارزشهای ناشی از واقعبینی آرمانگرایانه متعهد باشد. پویش محیط عملیات و جمعآوری اطلاعات دقیق از آن گامی بسیار مهم در پایش و پیمایش منافع و اهداف ملی هر کشور در محیط عملیاتی هدف است. از این رو در پویش، پایش و پیمایش اطلاعات موجود از هر هدف عملیاتی، باید واقعبینانه به موضوع نگاه کرد. واقعیت سوریه برتاباننده یک بحران بزرگ سیاسی در ابعاد داخلی، منطقهای و بین المللی است؛ از این جهت باید به این محیط امنیتی به گونهای نگریست که امنیت محیطی ایران حفظ شود. لذا باید این واقعیت را قبول کرد که امروز سوریه درست یا نادرست در منطق گذار از بشار اسد قرار گرفته و باید به سناریوهای آینده سوریه اندیشید. اجلاس تهران از این جهت واقعبینانه بود اما از جهت پویش و پایش اطلاعات موجود در محیط عملیاتی دیرهنگام انجام گرفت.
محمود احمدینژاد، رییس جمهوری ایران در نشست تهران سخنرانی نکرد اما ظاهرا قرار است در نشست مکه برخی پیشنهادات را مطرح کند. چرا وی نشست تهران را برای ارائه پیشنهاداتش انتخاب نکرد؟
همانطور که گفتم از آن جهت که در اجلاس تهران، پویش و پایش اطلاعات موجود در محیط عملیاتی دیر انجام گرفت رییس دولت دهم نیز پیامهای اصلی خود را در این اجلاس مطرح نکرد و آن را به عربستان و اجلاسی که قرار است در این کشور پیرامون سوریه تشکیل شود موکول کرد.
به نظر شما عدم حضور برخی کشورهای تاثیرگذار در بحران سوریه مانند عربستان، ترکیه و قطر در این اجلاس، اهمیت آن را کاهش نداد؟
در واقع می‌توان گفت به واسطه حضور تنها 29 کشور در اجلاس تهران، این اجلاس از منظر کمی و سطح حضور بازیگران و بازیگران موثر در معادلات سوریه با پرسشهای جدی روبه‌رو شد و شاید برای برخی این پرسش مطرح شد که چرا کشورهای تاثیرگذار در این اجلاس حضور نداشتند.
مهمترین پیام و دستاوردی که اجلاس تهران داشت چه بود؟
آنچه که در تهران مطرح شد این پیام را به نظام بینالملل داد که ایران در منطق رفتاری خود حاضر به پذیرش واقعیتهای موجود است اما در منطق اقدامی خود به هیچ وجه از مواضع اصولی خود عدول نخواهد کرد. به بیان ساده‌تر ایران خواست مردم سوریه را پاس میدارد ولی در برابر خواست قدرتهای بزرگ حاضر به ایستادگی است.
عربستان اعلام داشته که در نشست مکه بحث خروج امن اسد در مقابل کناره‌گیری از قدرت را مطرح خواهد کرد. آیا چنین سناریوهایی در سوریه قابل اجرا هستند؟
آنچه که در سوریه امروز می‌گذرد نشان‌دهنده یک منطق خشونت‌محور کور است. دنیای امروز رهبران مادامالعمر را نمیپذیرد بنابراین منطق انتقال قانونمند قدرت باید در حوزه سیاست در جهان حاکم شود در غیر این صورت با توجه به صف‌آرایی ملتها در برابر قدرت دولتها، منطق قدرت دائمی، پیامدهای امنیتی برای کشورها به بار میآورد و از این جهت بحرانزا خواهد بود. عدم سریع انتقال قدرت در سوریه تنها دستاوردی که خواهد داشت فضای خشونتبار بیشتر، تخریب فزونتر و سرزمین سوختهتری است که به نفع هیچ کس نخواهد بود به جز غربی‌ها که خواهان سرزمینی سوخته و کمرشکن شدن مقاومت در سوریه هستند. بر این باورم که عدم انتقال قدرت از بشار اسد به جانشینانی که انعکاس دهنده خواست ملی اکثریت مردم سوریه است تنها به نفع غربی‌ها تمام می‌شود که بیش از هرچیز با سرمایه سوریها، اکنون این کشور را به نابودی کشانده‌اند.
ارسال نظر