مردمی که روز به روز بيشتر فقر مي شوند

گوینده کانال دوم تلویزیون دولتی آلمان، «سِت.دِ.اف» گفت: این روزها وقتی از بحران مالی اروپا سخن می گوییم تقریبا ذهن همه ما به سمت کشورهای جنوب اروپا یعنی یونان، اسپانیا و پرتغال می رود. اما چنین به نظر می رسد که شمال اروپا یعنی به طور مثال انگلیس نیز عاری از بحران اقتصادی نیست و در واقع آنجا نیز اوضاع ملتهبی دارد. سِت.دِ.اف با بیان اینکه شهروندان انگلیسی نیز به شدت در بحران یورو گرفتار شده اند، ادامه داد: دولت انگلیس برای حل این معضل هنوز فکری نکرده است. مردم این کشور چنان روز به روز به سمت سرازیری فقر می لغزند که تا به حال هرگز سابقه نداشته است. سوزانه گلهارد، خبرنگار استودیوی لندن این شبکه تلویزیونی در ادامه این گزارش به سراغ خانواده ای که در بخش شمالی انگلیس زندگی می کنند، رفت و در این زمستان سرد تلاش کرد در باره وضع آنها گزارشی تهیه کند. ناتالی، مادر یکی از کودکان انگلیسی با اشاره به اینکه دیگر پولی برای تامین هزینه ها از جمله مسئله گرمایش خانه ندارد، گفت: هوا سرد است و ما به علت افزایش آبونمان گاز توان گرم کردن شوفاژ خانه را نداریم. ناتالی که تنها ماهی پانصد و پنجاه یورو به عنوان یارانه اجتماعی دریافت می کند، همچنان بیکار است. وی با این مبلغ نمی تواند از عهده مخارج خود و کودکش برآید. از این بدتر آنکه قرار است مقرری اش از این هم کمتر شود.
چریس ولینگز از سازمان حمایت از حقوق کودکان در این باره گفت: برنامه های ریاضتی و صرفه جویی دولت انگلیس، کودکان انگلیسی را بیشتر در فقر و محرومیت قرار می دهد. با این شرایط، بسیاری از خانواده ها مشکلات زیادی پیدا کرده اند؛ ضمن آنکه بیکاری فزاینده، دستمزدها را کاهش و از سوی دیگر، مخارج زندگی را افزایش داده است.
این در حالی است که وزیر دارایی انگلیس بتازگی با حضور در پارلمان این کشور، خواستار صرفه جویی بیشتر دولت شده است. چون دولت بر آن است که با بحران مالی مبارزه کند. انگلیس به لحاظ رتبه بندی، آخرین کشور در میان مهمترین ممالک صنعتی جهان است. جرج آزبورن، وزیر دارایی انگلیس در پارلمان ابراز داشت: این شرایط سخت و دشوار اقتصادی از این واقعیت حکایت دارند که بدهی های ما ‌‍ظرف سه چهار سال کاهش نمی یابد.
خبرنگار سِت.دِ.اف افزود: اینها همه خبرهای بد و ناخوشایندی برای شهروندانی است که تاکنون از برنامه های ریاضتی دولتی به تنگ آمده اند. قرار است در آینده، انگلیسی های بیشتری مشمول سیاستهای صرفه جویی دولت شوند.
یودی مکنث، زن میانسال انگلیسی گفت: همین تازگی باخبر شدم که دخترخاله ام به علت ناتوانی در بازپرداخت وام خانه اش، آن را از دست داده است.
جیسون برنهام، جوان انگلیسی هم گفت: من هم کار می کنم و هم یارانه حمایتی می گیرم. چون درآمدم برای تامین مخارج زندگی کافی نیست و تازه با سیاستهای صرفه جویی دولتی، اینجا روز به روز، کار کمتر گیر می آید. جاناتان دیکسون، دیگر شهروند انگلیسی هم اظهار داشت: برادرم، دانشجو است و بنابراین باید (سالی) سه بار شهریه پرداخت کند. این شرایط موجب شده است که حسابی به قرض بیفتم و بدهکار شوم.

برغم آنکه هنوز معلوم نیست سیاستهای صرفه جویانه بیشتر چگونه به مورد اجرا گذارده شوند و پیش روند تا همین جا هم نارضایتی بسیاری از شهروندان انگلیسی بویژه آنهایی که به تازگی فقیر و تنگدست شده اند، قابل ملاحظه است.