شهرداری درختان خشکیده را قطع نکند
پارسینه: یک استاد پیکر تراش با اشاره به اینکه هنرمندان بهترین آثار را روی تنه خشکیده درختان شهری پیاده سازی میکنند، از شهرداری خواست در روند بازیافت محیط زیستی، از هنر و تفکر هنرمندان تجسمی بهره گیرد.
جمشید مرادیان هنرمند پیکرتراش مجسمه سازی را هنری افزودنی و پیکر تراشی را هنر کاستن تعریف کرد و اظهار داشت: هنرمند مجسمه ساز کار پیکر تراشی را بر تنه چوب یا سنگ انجام میدهد و از حجم میکاهد تا بدان چه مد نظر دارد، دست یابد.
مرادیان یادآور شد: سالها ذهن خود را به هنر دو سویه منعطف کردم. هنرمند در گالری با استفاده از تنهایی و تمرکز اثری زیبا خلق میکند و آن را به نمایش میگذارد؛ شخصا معتقدم دیدن این آثار در گالریها هراس آور است؛ چراکه به این یقین میرسد که شاید توان ورود به این عرصه را ندارد و چنین آثاری تنها از دست خلاق یک هنرمند ساخته است!
وی با بیان این مطلب افزود: کار کردن در حضور مردم در کنار خیابان یا سمپوزیومها را ۱۸ بار در کشورهای مختلف و ۵ بار در ایران تجربه کرده ام. در این موقعیت کاری است که هنرمند فاصله را با مخاطب به حداقل میرساند و مردم شاهد کار هستند. میبینند هنرمند فردی عجیب نیست و حین بروز خلاقیت از سر و گوش او بخار و دود برمی خیزد. او نیز فردی معمولی است و روی یک ماده خام -چوب- کار میکند.
مرادیان تصریح کرد: مردم روزهای نخست چند دقیقه وقت خود را صرف دیدن کارهای هنرمندان در فضای باز -خیابان- میکنند. روزهای بعد این زمان افزایش مییابد و در نهایت میایستند و نظاره میکنند تا لذت نهایی را از اثر ببرند.
این هنرمند حوزه تجسمی خاطرنشان کرد: این بده بستان هنری فقط در حضور مردم شکل میگیرد؛ لذا مدت هاست در آتلیه شخصی ام کار نمیکنم. شهرداری باید همچون سیر کشورها این امکانات را فراهم سازد و اساسا پشتیبانی از هنرمندان جز وظیف سازمان زیباسازی است.
مرادیان افزود: شهرداری امکاناتی را به نام درختستان فراهم آورده و دو مرتبه هم از بنده دعوت کرده اند. در این بار نرسیده به میدان تجریش مقابل قنادی لادن دو کار ساختم. دو کار نیز به ارتفاع ۴ متر در دانشگاه امیرکبیر ساخته شده است.
وی ادامه داد: این نظریه را از طریق تریبون تد، جهانی کردم که درختان خشکیده را قطع نکنید؛ حال هر کجا که هست. هنرمندان را باید مطلع کنند تا ضمن اقدامی هنری با این درختان، به بازیافت فوق العاده محیط زیستی بپردازند.
مرادیان تصریح کرد: درختان خشکیده ماده خامی هستند که بریدن و دور انداختن آن، ضرری حتمی است، در صورتی که میتوان آنها را به مجسمه تبدیل کرد. همچنین پتروشیمی کشور موادی را در اختیار بنده گذاشته که قادر به ایزوله کردن این آثار هستم و برخی آثار تا ۱۵ سال به همین روش سرپا هستند.
مرادیان یادآور شد: سالها ذهن خود را به هنر دو سویه منعطف کردم. هنرمند در گالری با استفاده از تنهایی و تمرکز اثری زیبا خلق میکند و آن را به نمایش میگذارد؛ شخصا معتقدم دیدن این آثار در گالریها هراس آور است؛ چراکه به این یقین میرسد که شاید توان ورود به این عرصه را ندارد و چنین آثاری تنها از دست خلاق یک هنرمند ساخته است!
وی با بیان این مطلب افزود: کار کردن در حضور مردم در کنار خیابان یا سمپوزیومها را ۱۸ بار در کشورهای مختلف و ۵ بار در ایران تجربه کرده ام. در این موقعیت کاری است که هنرمند فاصله را با مخاطب به حداقل میرساند و مردم شاهد کار هستند. میبینند هنرمند فردی عجیب نیست و حین بروز خلاقیت از سر و گوش او بخار و دود برمی خیزد. او نیز فردی معمولی است و روی یک ماده خام -چوب- کار میکند.
مرادیان تصریح کرد: مردم روزهای نخست چند دقیقه وقت خود را صرف دیدن کارهای هنرمندان در فضای باز -خیابان- میکنند. روزهای بعد این زمان افزایش مییابد و در نهایت میایستند و نظاره میکنند تا لذت نهایی را از اثر ببرند.
این هنرمند حوزه تجسمی خاطرنشان کرد: این بده بستان هنری فقط در حضور مردم شکل میگیرد؛ لذا مدت هاست در آتلیه شخصی ام کار نمیکنم. شهرداری باید همچون سیر کشورها این امکانات را فراهم سازد و اساسا پشتیبانی از هنرمندان جز وظیف سازمان زیباسازی است.
مرادیان افزود: شهرداری امکاناتی را به نام درختستان فراهم آورده و دو مرتبه هم از بنده دعوت کرده اند. در این بار نرسیده به میدان تجریش مقابل قنادی لادن دو کار ساختم. دو کار نیز به ارتفاع ۴ متر در دانشگاه امیرکبیر ساخته شده است.
وی ادامه داد: این نظریه را از طریق تریبون تد، جهانی کردم که درختان خشکیده را قطع نکنید؛ حال هر کجا که هست. هنرمندان را باید مطلع کنند تا ضمن اقدامی هنری با این درختان، به بازیافت فوق العاده محیط زیستی بپردازند.
مرادیان تصریح کرد: درختان خشکیده ماده خامی هستند که بریدن و دور انداختن آن، ضرری حتمی است، در صورتی که میتوان آنها را به مجسمه تبدیل کرد. همچنین پتروشیمی کشور موادی را در اختیار بنده گذاشته که قادر به ایزوله کردن این آثار هستم و برخی آثار تا ۱۵ سال به همین روش سرپا هستند.
منبع:
میزان
ارسال نظر