"ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺩﯾﺪﯼ ﺗﺎﺧﯿﺮ ﺍﻓﺘﺎﺩ، ﭘﺸﺖ ﺩﺭ ﺑﺎﯾﺴﺖ"

ﺗﻨﻬﺎ، ﻧﺸﺴﺘﻦ ﻭ مؤﺩﺏ ﺑﻮﺩﻥ ﮐﺎﺭ ﺷﻤﺎﺳﺖ...
ﺍﻣﺎ ﺑﺎﺯ ﮐﺮﺩﻥ ﯾﺎ ﺑﺎﺯ ﻧﮑﺮﺩنِ ﺩﺭ، ﺑﺎ ﺍﻭﺳﺖ، ﺍﺧﺘﯿﺎﺭﯼ نیست...
ﮔﻔﺖ: ﻣﻦ ﺩَﻡ ﺩﺭ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺑﻮﺩﻡ ﻧﻪ ﺩﺭ ﻣﯿﺰﺩﻡ ﻧﻪ ﻣﯿﺮﻓﺘﻢ. ﮔﻔﺖ ﺧﻮﺏ ﮐﺎﺭﯼ ﮐﺮﺩﯼ. ﺭﺍﻩ همینه
ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﺩﯾﺪﯼ ﺗﺎﺧﯿﺮ ﺍﻓﺘﺎﺩ، ﭘﺸﺖ ﺩﺭ ﺑﺎﯾﺴﺖ...
ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺩﺭ ﺑﺰﻧﯽ. ﺩﺭ ﻧﺰﻧﯿﺪ ﻭ ﺩﻭﺭ ﻫﻢ ﻧﺮﻭﯾﺪ...
ﻣﺒﺎﺩﺍ ﺑﺮﻭﯼ ﻭ ﺑﮕﻮﯾﯽ ﭼﯿﺰﯼ ﻧﻤﯿﺪﻫﻨﺪ...
ﺑﺎ ﻫﻨﺮ ﻭ ﻓﻬﻤﺖ ﺗﺎ ﭘﺸﺖ ﺩﺭ ﺑﺮﻭ...
ﺩﺭ ﺭﺍ ﻣﺤﮑﻢ ﻧﺰﻧﯽ...
ﯾﺎ ﺍﺻﻼ ﺩﺭ ﻧﺰﻥ...
ﺻﺎﺣﺒﺨﺎﻧﻪ ﺧﻮﺩﺵ ﻣﯿﺪﺍﻧﺪ...
آﻧﺠﺎ (در عین اطمینان و آرامش و انتظار) ﺑﻨﺸﯿﻦ...

حاج آقا دولابی (رحمة الله عليه)