هنوز گرفتار زندان غم و اندوهم...هنوز اسیر خوشی و لذتم
پارسینه: دردنیا به چیزهای کوچکی خوشحال می شوم که ارزشی ندارندو از چیزهایی رنج می برم که بی اساسند.این خوشحالی ها وناراحتی ها دلیل کم ظرفیتی من است.
هنوزگرفتار زندان غم واندوهم.هنوزاسیرخوشی ولذتم...کمند درازآمال وآرزو بال وپرم رابسته ،اسیروگرفتارم کرده وبا آزادی،آری آزادی ِواقعی خیلی فاصله دارم.
ولی ای خدای بزرگ ،
درهمین مرحله ای که هستم احساس می کنم که تومانند راهبری خردمندمرا پندواندرز می دهی ،آیات مقدس خود را به من می نمایی ومراعبرت می دهی!
من هرگاه مفتون هرچیزشده ام،دراعماق دل خود به توعشق ورزیده ام ،بنابراین ای خدای بزرگ،توازاین نظرمراسرزنش مکن.فقط ظرفیت وشایستگی عطاکن تاهرچه بیشتربه تونزدیک شوم ودرراه درازی که به سوی بوستان بی انتها وابدی تودارم،این سبزه هاوخزه های ناچیزنظرمرا جلب نکندوازراه اصلی بازندارند.
مصطفی چمران/ می1960-آمریکا
آمین