پایان جشنواره فیلم فجر با نگاهی ویترینی

این جشنواره آن گونه که شایسته بود در مشهد برگزار نشد و در طی ۱۰ روز برگزاری سینما هویزه خالی تری از همیشه تنها محلی برای اکران فیلم های بدون مشتری بود.

دورنمای این جشنواره چنگی به دل نزد همان طور که بیرون و ظاهر آن چندان دل چسب نبود، جای بسی تاسف است که جشنوار فیلم فجر در شهرستان ها به دلیل نگاه از بالا به پایین مدیران فرهنگی پایتخت، هیچ گاه مکانی برای امیدواری به سینما نیست.

بسیاری از استعدادها در دل شهرستان ها ظهور می یابند

انگار کسانی که در پایتخت در عرصه سینما و فرهنگ و هنر این مرز و بوم فعالیت می کنند پاک فراموش کرده اند که بسیاری از استعدادها در دل شهرستان ها بروز و ظهور می یابند.

این جشنواره از ابتدا تا آخرین روز سوت و کور و بدون حمایت تماشاگران در سالن سینما به آرامی برگزار شد و حال باید منتظر بود و دید مسئولان فرهنگی در قبال این بی برنامگی چه پاسخی دارند.

یکی از منتقدین به این جشنواره می گوید: همه فیلم های خوب این دوره از جشنواره سهم پایتخت نشینان بود و اهالی شهرستان باید تماشاگری فیلم هایی بی کیفیت و درجه سوم می بودند.

علیرضا می افزاید: هرسال رسم جشنواره فیلم فجر اکران فیلم های خوب برای مردم تهران است و در مقابل نمایش فیلم های معمولی برای شهرستان ها است و این امر اصلا منصفانه نیست.

جشنواره امسال بی وفاتر از هرسال برگزار شد

وی معتتقد است: جشنواره امسال بی وفاتر از هر سال حق تماشاگران شهرستانی را ادا نکرد و این گونه بود که در طی روزهای برگزاری جشنواره کسی به تماشای فیلم ها نیامد.

وی ادامه می دهد: بازار این جشنواره ۹۱ نه تماشاگری را جذب خود کرد و نه سینماگری را به سمت وسوی فجر مشهد کشاند و فقط توانست در آخرین روزها سیل عظیم تماشاگران را به هوای فیلم پوران درخشنده و علی غفاری به سمت و سوی سینما سوق دهد.

وی بیان می کند: این جشنواره باید در طی روزهای برگزاری بازاری برای تعامل سازنده هنرمندان سینما با هنرمندان شهرستانی باشد اما امروز در طی ۱۰ دوره از برگزاری این جشنواره در مشهد شاهد چنین امری نبوده ایم.

بی برنامگی در جدول پخش فیلم های جشنواره

یکی از معدود تماشاگرانی هم که به تماشای برخی از فیلم های جشنواره نشسته می گوید: بسیاری از روزها من به هوای تماشای یک فیلم خاص می آمدم اما در آخر متوجه می شدم که آن فیلم اکران نمی شود و با سردرگمی مجبور بودم به تماشای فیلم نادلخواه خود بنشینم.

شیدا امینی با اشاره به بی برنامگی در جدول پخش فیلم های جشنواره، ادامه می دهد: بی برنامگی و بی انضباطی مهمترین خصلت و ویژگی جشنواره فیلم فجر ۹۱ بود و در سال های آینده این موضوع تماشاگران را از این میزان که هست بیشتر کاهش می دهد.

وی با تاکید بر اینکه جشنواره فیلم فجر ویترین و نماد سینما است، می افزاید: این ویترین امسال تنها برای فیلم پوران درخشنده و علی غفاری توانست تعدادی از تماشاگران را راهی سینما کند چرا که در مجموعه در این دوره خبری از شور و هیجان نبود.

یکی دیگر از تماشاگران نیز معتقد است، فقدان  فیلمنامه منسجم و نوع ساخت فیلم مهمترین مسئله ای بود که در این دوره بیش از همه چیز به چشم می‌آمد و میزان مخاطبان را کاهش می داد.

هزار راه نرفته

محمد قانعی می افزاید: این جشنواره در مشهد مثال هزار راه نرفته و کار نکرده است بنابراین باید برای جشنوارهای بعد در این شهر فکری برای فیلم های اکران شده و بازار گرمی فیلم فجر انجام داد.

وی بیان می کند: امسال که شاهد حرکت و جنبشی نبودیم اما برای سال های آتی باید با دفاع از سهم مشهد در این جشنواره مخاطب را به سینما بکشانیم و نشان دهیم که جشنواره ای به نام فیلم فجر در حال برگزاری است.

دهمین جشنواره فیلم فجر مشهد با همه بیم و امیدها و بی انضباطی در پخش فیلم ها به سر رسید و پاسخی از سوی مسئولین فرهنگی برای این مشکلات نیامد، حال باید به جشنواره یازدهم نیم نگاهی انداخت و منتظر دستاوردهای دوره بعد بود.

منبع: افکار