دلیل غیبت رضاییان در تمرینات پرسپولیس فاش شد
پارسینه: برای شروع داستان جداییطلبی رامین رضاییان، اعتصاب فصل پیش میتواند دستمایه خوبی باشد. همانی که بعد از پرداختی باشگاه به بازیکنان اتفاق افتاد و باعث و بانیاش همین مدافع ملیپوش بود.
خبر - تحریریه پارسینه | برای شروع داستان جداییطلبی رامین رضاییان، اعتصاب فصل پیش میتواند دستمایه خوبی باشد. همانی که بعد از پرداختی باشگاه به بازیکنان اتفاق افتاد و باعث و بانیاش همین مدافع ملیپوش بود.
پرسپولیسیها تازه پول گرفته بودند که اعتصاب کردند؛ به این بهانه که پرداختی 7 تا 10 درصدی - که سهم رضاییان چیزی نزدیک به صد میلیون تومان بود - دردی از آنها دوا نمیکند.
آقای ملیپوش که بر خلاف همیشه با لباس شخصی در درفشیفر حاضر شده بود، آنقدر غر زد تا بالاخره با همراه کردن همتیمیهایش در اعتصاب، تمرین را تعطیل کرد. آنهم در حالی که با آن پرداختی آخر، پرسپولیسیها 70 درصد از پول قراردادشان را گرفته بودند.
جالب اما وقتی بود که علی اکبر طاهری بازیکنان معترض را به خاطر همین اعتصاب فراخواند و از بین آن همه بازیکن ریز و درشت، تنها رضاییان به باشگاه نرفت؛ با این توجیه که «باید پدرم را به دندانپزشکی ببرم.»
از آن اعتصاب، به اندازه چهار ماه فاصله گرفتهایم و پرسپولیس همچنان درگیر است با رضاییان. او نه تنها در روزهای گذشته سری به تمرین پرسپولیس نزده، بلکه تماسهای برانکو ایوانکوویچ و مدیران باشگاه را هم بیپاسخ گذاشته.
رضاییان نه امروز، بلکه روزی از پرسپولیس دور شد که جداییاش را نپذیرفتند. همان موقع که میخواست به تنها پیشنهاد خارجیاش - که از ترکیه رسیده بود - بله بگوید و باشگاه یک سال باقی مانده از قرارداد این بازیکن را به عنوان یک مانع گذاشت پیش پای او. قراردادی که البته خود رضاییان آن را بیاعتبار میداند.
مدافع ملیپوش پرسپولیس بر این باور است که طبق یکی از بندهای قراردادش بازیکن آزاد محسوب میشود. بندی که در آن قید شده اگر باشگاه تا اواسط خرداد با رضاییان تسویه حساب نکند، او بازیکن آزاد محسوب شده و قرارداد سال دومش که توافقی بوده دیگر اعتباری نخواهد داشت.
داستان اما وقتی جالبتر میشود که میبینیم مدیر برنامههای رضاییان هم مثل باشگاهنشینهای پرسپولیس تاکید دارد که چنین بندی در قرارداد او نیست و این بازیکن بدون رضایتنامه رسمی پرسپولیس آزاد نخواهد شد.
از طرفی فدراسیون هم قانون فسخ یک طرفه قراردادها به دلیل پرداختی کمتر از 50 درصد باشگاهها به بازیکنان را ملغی اعلام کرده و رضاییان حتی به این مورد هم نمیتواند تکیه کند؛ اگر چه او نزدیک به 80 درصد از رقم قرارداد فصل گذشتهاش را دریافت کرده.
حالا پرسش این است که رضاییان با کدام پشتوانه تماسهای برانکو و باشگاه را بیپاسخ گذاشته و حتی تهدیدهای سرمربی کروات هم نگرانش نمیکند؟ آیا او واقعا منتظر پایان خرداد ماه نشسته بود؟
راست و دروغش گردن راوی اما شنیدیم رضاییان حتی مدیر برنامهاش را هم مثل پرسپولیسیها قال گذاشته و با رایزنی یک ایرانی فعال در ترکیه، به مذاکره با تیم گنجلربیرلیگی مشغول است و امیدوار که این مذاکرهها به توافق و امضای قرارداد ختم شود. حال آنکه او به خاطر قرارداد یک سالهاش همچنان بازیکن پرسپولیس به حساب میآید و حتی اگر با تیم ترکیهای به توافق برسد، باز محتاج رضایتنامه باشگاه است.
خودش البته هیچ حرفی از پیشنهاد ترکها به زبان نیاورده و دیروز هم در مصاحبهای کوتاه گفته بود که دلیل شرکت نکردنش در تمرینهای پرسپولیس این است که برای ادامه همکاری هنوز به توافق نرسیدهاند: «آرزوی هر بازیکنی است که با پیراهن پرسپولیس برای موفقیت این تیم توپ بزند و من هم از این قاعده مستثنی نیستم اما هنوز با پرسپولیس به توافق نرسیدهام که بروم سر تمرین. اگر توافق کنیم، دوباره در تمرینات پرسپولیس شرکت میکنم و در خدمت هواداران پرشمار این تیم و کادر فنی خواهم بود.»
پرسپولیسیها تازه پول گرفته بودند که اعتصاب کردند؛ به این بهانه که پرداختی 7 تا 10 درصدی - که سهم رضاییان چیزی نزدیک به صد میلیون تومان بود - دردی از آنها دوا نمیکند.
آقای ملیپوش که بر خلاف همیشه با لباس شخصی در درفشیفر حاضر شده بود، آنقدر غر زد تا بالاخره با همراه کردن همتیمیهایش در اعتصاب، تمرین را تعطیل کرد. آنهم در حالی که با آن پرداختی آخر، پرسپولیسیها 70 درصد از پول قراردادشان را گرفته بودند.
جالب اما وقتی بود که علی اکبر طاهری بازیکنان معترض را به خاطر همین اعتصاب فراخواند و از بین آن همه بازیکن ریز و درشت، تنها رضاییان به باشگاه نرفت؛ با این توجیه که «باید پدرم را به دندانپزشکی ببرم.»
از آن اعتصاب، به اندازه چهار ماه فاصله گرفتهایم و پرسپولیس همچنان درگیر است با رضاییان. او نه تنها در روزهای گذشته سری به تمرین پرسپولیس نزده، بلکه تماسهای برانکو ایوانکوویچ و مدیران باشگاه را هم بیپاسخ گذاشته.
رضاییان نه امروز، بلکه روزی از پرسپولیس دور شد که جداییاش را نپذیرفتند. همان موقع که میخواست به تنها پیشنهاد خارجیاش - که از ترکیه رسیده بود - بله بگوید و باشگاه یک سال باقی مانده از قرارداد این بازیکن را به عنوان یک مانع گذاشت پیش پای او. قراردادی که البته خود رضاییان آن را بیاعتبار میداند.
مدافع ملیپوش پرسپولیس بر این باور است که طبق یکی از بندهای قراردادش بازیکن آزاد محسوب میشود. بندی که در آن قید شده اگر باشگاه تا اواسط خرداد با رضاییان تسویه حساب نکند، او بازیکن آزاد محسوب شده و قرارداد سال دومش که توافقی بوده دیگر اعتباری نخواهد داشت.
داستان اما وقتی جالبتر میشود که میبینیم مدیر برنامههای رضاییان هم مثل باشگاهنشینهای پرسپولیس تاکید دارد که چنین بندی در قرارداد او نیست و این بازیکن بدون رضایتنامه رسمی پرسپولیس آزاد نخواهد شد.
از طرفی فدراسیون هم قانون فسخ یک طرفه قراردادها به دلیل پرداختی کمتر از 50 درصد باشگاهها به بازیکنان را ملغی اعلام کرده و رضاییان حتی به این مورد هم نمیتواند تکیه کند؛ اگر چه او نزدیک به 80 درصد از رقم قرارداد فصل گذشتهاش را دریافت کرده.
حالا پرسش این است که رضاییان با کدام پشتوانه تماسهای برانکو و باشگاه را بیپاسخ گذاشته و حتی تهدیدهای سرمربی کروات هم نگرانش نمیکند؟ آیا او واقعا منتظر پایان خرداد ماه نشسته بود؟
راست و دروغش گردن راوی اما شنیدیم رضاییان حتی مدیر برنامهاش را هم مثل پرسپولیسیها قال گذاشته و با رایزنی یک ایرانی فعال در ترکیه، به مذاکره با تیم گنجلربیرلیگی مشغول است و امیدوار که این مذاکرهها به توافق و امضای قرارداد ختم شود. حال آنکه او به خاطر قرارداد یک سالهاش همچنان بازیکن پرسپولیس به حساب میآید و حتی اگر با تیم ترکیهای به توافق برسد، باز محتاج رضایتنامه باشگاه است.
خودش البته هیچ حرفی از پیشنهاد ترکها به زبان نیاورده و دیروز هم در مصاحبهای کوتاه گفته بود که دلیل شرکت نکردنش در تمرینهای پرسپولیس این است که برای ادامه همکاری هنوز به توافق نرسیدهاند: «آرزوی هر بازیکنی است که با پیراهن پرسپولیس برای موفقیت این تیم توپ بزند و من هم از این قاعده مستثنی نیستم اما هنوز با پرسپولیس به توافق نرسیدهام که بروم سر تمرین. اگر توافق کنیم، دوباره در تمرینات پرسپولیس شرکت میکنم و در خدمت هواداران پرشمار این تیم و کادر فنی خواهم بود.»
ارسال نظر