عاملی که باعث ریزش گناهان از نامۀ اعمال می‌شود

«هر کس حق ما را شناخته و ما را دوست بدارد در حقیقت خداوند تبارک و تعالی را دوست داشته است». این فرمایش امام صادق (ع) نشان‌دهندۀ این است که محبت و عشق به اهل‌بیت (علیهم السلام) زمینه‌ساز عشق به خداست و دوستی با ایشان، مهر ورزیدن به ارزش‌های والای الهی است. مودّت و محبت اهل‌بیت یکی از موهبت‌های بزرگ الهی است که خداوند متعال آن را به ما ارزانی داشته است و باید شکرگزار آن بود. وقتی محبت اهل‌بیت (ع) در دل‌ها قرار گیرد، به‌تبع آن، به‌تدریج قُرب بیشتری نسبت به آن انوار قدسی و در نتیجه به خداوند پیدا خواهیم کرد.

این موضوع در قرآن کریم نیز مورد تأکید قرار گرفته است، طوری که خداوند در آیۀ ۲۳ سورۀ شوری می‌فرماید: ﴿... قُلْ لاأَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبى‏... ﴾؛ بگو: «به‌ازای آن [رسالت‏]پاداشی از شما خواستار نیستم‏، مگر دوستی درباره خویشاوندان». این امر به‌قدری نزد اهل بیت (ع) از اهمیت بالایی برخوردار است که پیامبر اکرم صلّی الله و آله و سلّم آن را پایه و اساس اسلام نامیده‌اند «لِکُلِّ شَیْءٍ أَسَاسٌ وَ أَسَاسُ الْإِسْلامِ حُبُّنَا أَهْلَ اَلْبَیْتِ» (اصول کافی، ج. ۲، ص. ۴۶).

اینک به حدیثی از مولایمان امام حسن مجتبی علیه السلام در این زمینه اشاره می‌کنیم:

قالَ الإمامُ الْحَسَنُ الْمُجتبی عَلَیْهِ السَّلام: «وَ إنّ حُبَّنا لَیُساقِطُ الذُّنُوبَ مِنْ بَنی‌آدَم کَما یُساقِطُ الرّیحُ الْوَرَقَ مِنَ الشَّجَر».

همانا محبت و دوستی با ما اهل‌بیت رسول‌الله (ص)، سبب ریزش گناهان از نامه اعمال می‌شود؛ همان طوری که وزش باد، برگ درختان را می‌ریزد.

منبع: الاختصاص، ص. ۸۲