استارت قراردادهای جدید نفتی و دلخوری وزیر
پارسینه: پس از توتال فرانسه حالا شرکتهای مختلفی پا به عرصه سرمایه گذاری نفتی با ایران گذاشتهاند. طی روزهای گذشته پتروبراس برزیل قراردادی در جهت سرمایهگذاری و همکاری بیشتر امضا کرد و اکنون نیز لوک اویل روسیه برای همکاری با ایران اعلام آمادگی کرده است.
تحریریه پارسینه: پس از توتال فرانسه حالا شرکتهای مختلفی پا به عرصه سرمایه گذاری نفتی با ایران گذاشتهاند، طی روزهای گذشته پتروبراس برزیل نیز قراردادی در جهت سرمایهگذاری و همکاری امضا کرد و اکنون نیز لوک اویل روسیه برای همکاری با ایران اعلام آمادگی کرده است. مدیرعامل لوک اویل واگیت الکپروف روز گذشته اعلام کرد که این شرکت روسی قصد دارد با سرمایهگذاری در پروژههای خارج از روسیه، در سالهای ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۷ میلادی تولید خود را در سطح ۱۰۰ میلیون تن در سال (معادل ۲ میلیون بشکه در روز) حفظ کند. او با اشاره به مذاکره لوک اویل با شرکت ملی نفت ایران برای همکاری در توسعه میدانهای آب تیمور و منصوری، گفت: ما بسیار نزدیک هستیم؛ در زمینه حجم تولید و روند رسیدن به برخی سطوح تولید اختلافهایی داریم، اما مهم نیستند.
همکاری با روسیه و برزیل
لوک اویل با وجود تولید کمتر از انتظار نفت از میدانهای خود در منطقه سیبری غربی در روسیه توانسته است با تمرکز بر رشد تولید در مناطق جدید، از جمله دریای خزر و عراق، سطح تولید خود را حفظ کند و اکنون به تولید نفت در مکزیک و ایران نیز توجه دارد. به گفته مدیر عامل لوک اویل، بودجه سالهای ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۰ این شرکت بر اساس قیمت نفت ۵۰ دلار خواهد بود. این شرکت در ماه آینده با زنگنه وزیر نفت کشورمان دیدار خواهد داشت.
از سوی دیگر چند روز پیش رودریگودی آذردوسانتوس سفیر برزیل با حضور در شرکت نفت خزر، ازعلاقهمندی شرکت دولتی نفت برزیل (پتروبراس) برای همکاری با شرکت ملی نفت ایران در پروژههای صنعت نفت در خزر خبر داد. یوسف اعتمادی، قائم مقام مدیرعامل شرکت نفت خزر نيز در ديداري كه با سفير برزيل داشت، ضمن تشریح حوزه فعالیتهای این شرکت و دستاوردهای حاصل شده در چند سال گذشته، توسعه و تولید در دریای خزر را مستلزم بهرهگیری از تجربیات و دانش فنی شرکتهای صاحب نام در این عرصه برشمرد.
گلایههای وزیر
اما در حالي طی ماههاي گذشته پاي خارجيها به حوزه نفت كشور باز شده و شركتهاي بزرگي در ايران سرمايهگذاري كردهاند كه عدهاي همچنان انتقاداتي را به قراردادهاي جديد نفتي مطرح ميكنند. انتقاداتي كه اين روزها وزير نفت را دلخور کرده است. بيژن زنگنه چندی پیش در واكنش به انتقادات گفت: ما بهدليل قراردادهای جدید نفتی، توهینهای بسیاری شنیدیم. عدهای در مورد مدیریت جهادی حرف میزنند که در زندگی یک روز جهاد نکردهاند، اینها از پدیدههای جمهوری اسلامی هستند که مدعی میراث خود از جبهههایی هستند که در آنها شرکت نداشتند.
زنگنه همچنین گفت: تولید ما بهدليل نبود سرمایه در حال کاهش است و صادرات نفت در سال ٩٢ به زیر یک میلیون بشکه رسید که با برداشته شدن تحریمها افزایش یافت و به میزان پیش از تحریم رسید، تولید را با زحمت زیاد افزایش دادیم اما قیمت نفت پایین آمد و همه من را مقصر میدانستند. در حالی که اگر حرف عربستان را قبول میکردم، منافع کشور به خطر میافتاد. اكنون به فناوری و مدیریت خارجی و سرمایه ۵٠ میلیارد دلاری برای توسعه فاز اول نیاز داریم. یک میدان نفتی ما، سالهاي بسياري است که ۵٠ هزار بشکه نفت تولید می کند، در حالی که با تکنولوژی جدید میتواند تا ۴٠٠ هزار بشکه تولید داشته باشد و این امر با قراردادهای نفتی که ما بستهایم، میسر میشود.
افزایش اشتغال در حوزه انرژي
در حالی برخی همچنان به انتقادات خود ادامه میدهند که در این سوی میدان عدهای به دفاع از وزارت نفت میپردازند و همچون دلگرمی برای آن ظاهر میشوند. آنها از اولین قرارداد نفتی در پسابرجام نام میبرند که امید را به حوزه نفت بازگرداند. گفتنی است در اولین قرارداد به روش IPC و حجم نزدیک به پنج میلیارد دلار با کنسرسیومی به رهبری شرکت مطرحی همچون توتال، نه تنها ثبات اقتصادی، سیاسی و اشتغالزایی را در برخواهد داشت بلکه عاملی برای جلوگیری از طرح تحریمهای بیشتر در شورای امنیت ميشود.
امید به قراردادهای بیشتر
به دنبال آن نيز بايد منتظر ورود سایر شرکتها به بخشهاي مختلف اقتصادی به ویژه نفت، گاز و پتروشیمی باشیم. اين اتفاق موجب انتقال دانش فنی و فناوری روز دیده شده در قراردادهای IPC و تربیت مهندسان کارآمدتر در آينده این صنعت خواهد شد. همچنين ظرفیت شغلی نزدیک به پنج میلیون نفر را در وضعیت کنونی نظام بانکی و مشکلات گریبانگیر آن به وجود ميآورد. به اين ترتيب، فعالان حوزه نفت اميدوارند كه به زودی شاهد ورود سایر شرکتهای و پذیرش جدیتر آنان از فرصت برجام باشیم تا ظرفیتهای بالقوه کشور با ورود منابع جدید در فضای پس از برجام، به عرصه بالفعل برسد.
ارسال نظر