کادیلاک؛ نماد خودروی لوکس در ایران

به گزارش پارسینه و به نقل از اقتصاد ایران؛ شرکت خودروسازی کادیلاک برای ایرانی ها یادآور خودروهای غول و قدرتمند و درباری است. خودروهایی مانند سویل که در برهه ای که زیبایی و اقتدارش جای هیچ حرفی برای منتقدین نمی گذاشت.

کادیلاک شرکت خودروسازی آمریکایی است که در واقع نشان تجاری خودروهای لوکسی است که توسط جنرال موتورز تولید می‌شوند. خودروهای کادیلاک به‌طور رسمی در بیش از ۵۰ کشور جهان فروخته می‌شوند و عمده فروش آن نیز در ایالات متحده و کانادا است. در سال ۲۰۱۰ فروش کادیلاک شاهد رشدی ۳۵٪ نسبت به سال پیش از آن بود و شمار کل خودروهای تولید شده کادیلاک در آن سال به ۱۴۶٬۹۲۵ دستگاه رسید. پس از ایالات متحده آمریکا، چین دومین بازار بزرگ فروش خودروهای کادیلاک است. در میانه قرن بیستم نام کادیلاک در محدوده ایالات متحده به نامی مترادف با کیفیت بالا تبدیل شد. عبارت‌هایی نظیر کادیلاک ساعت‌ها اشاره به برند رولکس دارد. شعار کنونی کادیلاک این است: زندگی، آزادی و کار. این شعار به حقوقی اشاره دارد که در بیانیه استقلال ایالات متحده شرح داده شده‌است.

کادیلاک فراتر از یک خودروساز

کادیلاک  هم‌اکنون تحت مالکیت جنرال موتورز است. هنری ام. لیلند اسلحه ساز پیشین، و مهندس شرکت‌های فورد و اولدز موبیل، در سال ۱۹۰۲ شرکت «کادیلاک» را به افتخار بنیان‌گذار شهر دیترویت (قطب خودروسازی کشور آمریکا) «آنتونی لامت کادیلاک» بنیان نهاد. با اختصاص قیمت‌ها برای تولید دستی و به‌کارگیری قطعات استاندارد، لیلند «کادیلاک»۳۰ چهار سیلندر را در ۱۹۰۹ ساخت که شرکت او را چنان موفق کرد که پس از چندی توسط GM خریداری شد. در ۱۹۱۵ موتورهای قدرتمند، بی‌صدا، و قابل اطمینان هشت سیلندر کادیلاک، استانداردِ خودروهای بزرگ فوق لوکس را بدست آورد. چند دهه بعد موتورهای گران‌قیمت V12 و V16 معرفی شد اما طی سال‌هایی که بحران اقتصادی به‌وجود آمده بود فروش ناچیزی داشت. البته مدل‌های V8 همچنان به عنوان خودرویی عامه پسند در بازار باقی ماندند. با وجود برخی دوره‌های تغییر و بی‌ثباتی در مشی کادیلاک، نمونه‌های اصلاح‌شده و ابتکارات تکنیکی و فنی، اعتبار و محبوبیت کادیلاک به عنوان یک مارک لوکس سفارشی را در طول سال‌ها تا به اکنون حفظ کرده‌اند.

فتح ایران توسط کادیلاک

کادیلاک سویل (Cadillac Seville) خودرویی سدان است که در سال‌های ۱۹۷۶ تا ۲۰۰۴ در آمریکا تولید شده‌است. این خودرو میان سال‌های ۱۳۵۶ تا ۱۳۵۷ توسط شرکت جنرال موتورز ایران (پارس‌خودروی کنونی) نیز تولید شد. اما تولید آن پس از انقلاب سال ۱۳۵۷ ایران متوقف شد.

این مدل از کادیلاک در ایران بسیار پرطرفدار بود و امکاناتی نظیر موتور هشت سیلندر مجهز به سیستم سوخت‌رسانی انژکتوری (که پیشرو در زمان خود بود)، تنظیم صندلی‌های جلو به‌صورت برقی، کمک‌فنرهای هیدرولیکی با قابلیت تنظیم خودکار ارتفاع، ترمزهای دیسکی در هر چهارچرخ، شیشه‌بالابرهای برقی، آنتن برقی، جعبه‌دندهٔ خودکار، قفل مرکزی، سیستم عیب‌یابی از طریق فیبر نوری و… بود. کادیلاک سویل در زمان خود جز اولین خودروهایی در جهان بود که از سیستم مدیریت موتور کامپیوتری (ECU) بهره می‌برد.

سویل اولین و تنها نسخه کادیلاک بود که برای اولین بار در خارج از خاک ایالات متحده آمریکا و در ایران به تولید رسید. شرکت جنرال موتورز ایران کمی فراتر از ۲۶۰۰ دستگاه کادیلاک سویل را در ایران مونتاژ کرد و به تولید رساند. این در حالی است که دومین تولید یک محصول از کادیلاک در خارج از خاک آمریکا تا سال ۱۹۸۹ با مدل کادیلاک کِی‌تِرا (Catera/بر اساس پلتفرم اپل اومگا) در آلمان محقق نشد. از این رو کادیلاک سویل هم برای صنعت خودرو ایران و هم فرهنگ ایرانیان یک برگ برنده و یک افتخار محصوب می‌شود، مخصوصا آن که این خودرو ایران با نام انحصاری پارسی «کادیلاک ایران» به تولید رسید.

نمای خارجی یک باکس مکعب مستطیل کامل با عرض بیشتر و ارتفاع کمتر بود، که بعدها سیاست طراحی محصولات کادیلاک را در دهه ۱۹۸۰ رقم زد. ساختار طراحی سنتی آمریکایی کاپوت بلند/صندوق کوتاه (Long Nose/Short Tail) همچنان حفظ شد و بخش انتهایی بسیار کوتاه این خودرو در نهایت با شکست ناگهانی ستون C و تنها با دو چراغ مربع (چیزی شبیه به سبک طراحی اولدزمبیل‌های دوران) تکمیل شد. استفاده از قطعات کرومی فراوان از جلوپنجره و سپرها گرفته تا تزئینات پیرامونی چراغ‌ها، قالپاق‌ها، تزئینات بدنه، آینه‌ها و قاب درها به همراه روکش چرم مصنوعی (واینیل/Vinyl) رنگ متضاد سقف از دیگر ویژگی‌های رایج و سنتی یک محصول لوکس از صنعت خودرو آمریکا بود که در مدل سویل نیز حفظ شد.

کادیلاک اگرچه در ایران دیگر نتوانست نامی برای خود دست و پا کند اما با سویل افسانه ای خود همیشه یادآور آن اقتدار و صلابت است. یادآور فیلم های اول انقلاب و حضور سناتورهای عصا قورت داده دربار و ساواکی های ظالم.