.svg)
هدایای درخور شاه برای آمریکایی‌ها
پارسینه: شاه دستور داد که باید به نیکسون و همراهانش به خصوص کیسینجر هدایایی داده شود که واقعا در خور آن‌ها باشد.
مقام معظم رهبری در دیدار اخیر خود با کارگزاران نظام اسلامی به بدعهدی آمریکا در رژیم پهلوی اشاره کرده است و تاکید کردند آمریکا قابل اعتماد نیست. ایشان در این دیدار فرمودند: «محمّدرضای پهلوی از سال ۳۲ تا سال ۵۷ یعنی ۲۵ سال، مطیع محض این‌ها بود. بارهاوبار‌ها رفتاری با او کردند که شما خاطرات عَلَم را که ملاحظه کنید، [می‌بینید]شاه در ملاقات با رفیق نزدیکش عَلَم -البتّه جرئت نمیکند در بیرون و علنی این حرف را بزند یا به خود آمریکایی‌ها بگوید- بنا میکند از آمریکایی‌ها شکایت کردن که این کار را کردند، آن کار را کردند؛ لکن در نهایت، تسلیم آن‌ها است. بعد از آنکه سرنوشت آن بدبخت و روسیاه این‌جوری شد که از ایران گریخت و رفت، به آمریکا راهش ندادند؛ یعنی اوّل رفت و یک مدّتی در آمریکا بود، بیرونش کردند. یعنی با یک نفر نوکرِ صمیمیِ ۲۵ ساله‌ی خودشان هم این‌جوری رفتار کردند» در کتاب «آخرین شاه آخرین دربار سال‌های پایانی رژیم پهلوی به روایت اسد‌الله علم» به کوشش موس فقیه حقانی به بخش‌های از کتاب هفت جلدی یادداشت‌های اسد‌الله علم اشاره شده است که نشان دهنده نوع رفتار آمریکا با پهلوی‌ها است که مطیع آمریکا بوده است.
سه‌شنبه، ۲۰ اسفند ۱۳۴۷
تقاضای حمایت بیشتر با ترساندن آمریکا از رفتن ایران به سوی روس‌ها
شرفیابی، مذاکرات شب گذشته خود را با سفیر امریکا به تفصیل گزارش دادم. او می‌گوید مادام که افزایش تولید نفت در خاورمیانه ۶.۵ درصد تعیین شده است ایران نمی‌تواند انتظار دریافت مبلغی بیش از ۹۰۰ میلیون دلار را داشته باشد.
به سفیر گفتم این وضع ما را به رویارویی می‌کشاند. او نگرانی‌اش را ابراز داشت و توصیه کرد خویشتن‌داری بیشتری نشان بدهیم. اما بیم از آن دارم که با وضع مالی فعلی، سخنان من بلوف جلوه کند.
تکرار کردم که هر حرکتی از جانب ایران از سوی همسایگان ما تقلید خواهد شد، اما این حرف نتوانست او را قانع کند. با این حال شاه امروز گفت، «او هر چه می‌خواهد فکر کند، ولی روس‌ها به کمکمان خواهند آمد و آنگاه تمامی منطقه دچار آشوب بزرگ‌تری خواهد شد.» اگر واقعا زورآزمایی صورت بگیرد، خدا ما را حفظ کند...
در حین مذاکره زنگ تلفن به صدا درآمد. دکتر اقبال بود که خبر می‌داد کنسرسیوم بر اعلام تصمیم خود وقت اضافی می‌خواهد. این درست همان نظری است که به سفیر آمریکا ابراز داشته بودم: به مصلحت آن‌ها است که دست به دست بکنند تا اینکه یکباره پاسخ منفی بدهند. ظاهرا در نظر دارند یک درآمد ۹۵۰ میلیون دلاری برای ما تضیمن کنند با یک وام ۵۰ میلیون دلاری بدون بهره تا ما به هدف یک میلیارد دلاری خود برسیم.
تا به حال من دستورات شاه را اجرا کرده و کلیه تماس‌های نمایندگان کنسرسیوم را با سردی و بی‌اعتنایی برگزار کرده‌ام. در عین حال شاه اکنون از من می‌خواهد که از طریق سفرای انگلیس و آمریکا به کنسرسیوم فشار بیاورم.
یکشنبه، ۲۱ دی ۱۳۴۸
نامه‌ای از نیسکون خطاب به شاه دریافت کردم که در آن از بابت خاویای که به روال هر سال برای سال نو فرستاده بودیم تشکر کرده بود.
دوشنبه، ۱۰ فروردین ۱۳۴۹
سفیر آمریکا امروز صبح زود به ملاقاتم آمد. در میان مطالب مختلف ... مسئله تهیه وسایل نظامی ایران از کشور خودش را پیش کشید، که شاه اعلام کرده است تا پنج سال آینده تا ۸۰۰ میلیون دلار خواهد بود.
سفیر می‌گفت: این عملی نیست، چون در سال ۱۳۴۷ ما به توافق رسیدیم که امریکا اعتباری معادل ۱۰۰ میلیون دلار در سال را تضمین کند، یعنی حداکثر ۵۰۰ میلیون دلار تا پنج‌سال آینده. این مکالمه را به شاه گزارش کردم که پاسخ داد، «توضیح سفر برایم قابل قبول نیست. به او بگویید که باید ۸۰۰ میلیون پیشنهاد کنند و نه ۵۰۰ میلیون.»
برای حفظ منابع آمریکا باید رژیم شاه تقویت شود!
شرفیابی ... شاه دستور داد تا سفیر آمریکا را احضار کنم و نگرانی ایران از بابت موقعیت فعلی خاورمیانه را به او ابراز کنم. «آمدیم و رژیم اردن سقوط کرد و کمونیست‌ها جایش نشستند؟ در این صورت چه بر سر عربستان خواهد آمد؟ موقعیت آنجا همین الان هم بسیار مغشوش است. وقتی ملک فیصل و دربارش برای تابستان به طایف می‌روند، ارتباطات آن‌ها با جهان خارج عملا قطع می‌شود. با وجود بالفعل یا خطر پیدایش رژیم‌های کمونیستی در اردن، یمن شمالی و جنوبی، سعودی‌ها محاصره می‌شوند. آن‌ها چگونه می‌خواهند از خودشان دفاع کنند و بر سر خلیج فارس چه می‌آید روز به روز مسئولیت ایران در منطقه دشوارتر می‌شود. این نکات را به سفیر بگو به او بگو تولید ما با باید تا ۸۰۰۰۰۰ بشکه در روز افزایش بیابد تا جبران کمبود تولید لیبی و عربستان سعودی را بکند.»
در مورد مساله دیگری شاه از دریافت نامه از پرزیدنت نیکسون بسیار خوشحال بود که در جواب بیانیه مشترک ۱۷ اردیبهشت، که توسط شاه و جودت سونای رئیس جمهور ترکیه و یحیی خان رئیس جمهور پاکستان، سه رهبر کشور‌های RCD سازمان عمران منطقه‌ای، پس از ملاقاتشان در ازمیر امضا شده بود، ارسال داشته است. شاه ادامه داد، به سفیر بگو که رئیس جمهورش شما شعور این را دارد که خطر دخالت شوروی‌ها را در خاورمیانه حس کند. اما به او یادآوری کن که من پیش از انتشار نامه نیکسون تامل خواهم کرد. درست در میان مذاکرات آمریکا و شوروی درباره منطقه، نزاکت حاکم میکند که محتوای نامه فعلا آشکار نشود.
شنبه، ۶ خرداد ۱۳۵۱
هدایای درخور برای آمریکایی‌های
در ادامه صحبت‌مان درباره سفر نیکسون، شاه دستور داد که باید به نیکسون و همراهانش به خصوص کیسینجر هدایایی داده شود که واقعا در خور آن‌ها باشد.
سه‌شنبه، ۲۰ اسفند ۱۳۴۷
تقاضای حمایت بیشتر با ترساندن آمریکا از رفتن ایران به سوی روس‌ها
شرفیابی، مذاکرات شب گذشته خود را با سفیر امریکا به تفصیل گزارش دادم. او می‌گوید مادام که افزایش تولید نفت در خاورمیانه ۶.۵ درصد تعیین شده است ایران نمی‌تواند انتظار دریافت مبلغی بیش از ۹۰۰ میلیون دلار را داشته باشد.
به سفیر گفتم این وضع ما را به رویارویی می‌کشاند. او نگرانی‌اش را ابراز داشت و توصیه کرد خویشتن‌داری بیشتری نشان بدهیم. اما بیم از آن دارم که با وضع مالی فعلی، سخنان من بلوف جلوه کند.
تکرار کردم که هر حرکتی از جانب ایران از سوی همسایگان ما تقلید خواهد شد، اما این حرف نتوانست او را قانع کند. با این حال شاه امروز گفت، «او هر چه می‌خواهد فکر کند، ولی روس‌ها به کمکمان خواهند آمد و آنگاه تمامی منطقه دچار آشوب بزرگ‌تری خواهد شد.» اگر واقعا زورآزمایی صورت بگیرد، خدا ما را حفظ کند...
در حین مذاکره زنگ تلفن به صدا درآمد. دکتر اقبال بود که خبر می‌داد کنسرسیوم بر اعلام تصمیم خود وقت اضافی می‌خواهد. این درست همان نظری است که به سفیر آمریکا ابراز داشته بودم: به مصلحت آن‌ها است که دست به دست بکنند تا اینکه یکباره پاسخ منفی بدهند. ظاهرا در نظر دارند یک درآمد ۹۵۰ میلیون دلاری برای ما تضیمن کنند با یک وام ۵۰ میلیون دلاری بدون بهره تا ما به هدف یک میلیارد دلاری خود برسیم.
تا به حال من دستورات شاه را اجرا کرده و کلیه تماس‌های نمایندگان کنسرسیوم را با سردی و بی‌اعتنایی برگزار کرده‌ام. در عین حال شاه اکنون از من می‌خواهد که از طریق سفرای انگلیس و آمریکا به کنسرسیوم فشار بیاورم.
یکشنبه، ۲۱ دی ۱۳۴۸
نامه‌ای از نیسکون خطاب به شاه دریافت کردم که در آن از بابت خاویای که به روال هر سال برای سال نو فرستاده بودیم تشکر کرده بود.
دوشنبه، ۱۰ فروردین ۱۳۴۹
سفیر آمریکا امروز صبح زود به ملاقاتم آمد. در میان مطالب مختلف ... مسئله تهیه وسایل نظامی ایران از کشور خودش را پیش کشید، که شاه اعلام کرده است تا پنج سال آینده تا ۸۰۰ میلیون دلار خواهد بود.
سفیر می‌گفت: این عملی نیست، چون در سال ۱۳۴۷ ما به توافق رسیدیم که امریکا اعتباری معادل ۱۰۰ میلیون دلار در سال را تضمین کند، یعنی حداکثر ۵۰۰ میلیون دلار تا پنج‌سال آینده. این مکالمه را به شاه گزارش کردم که پاسخ داد، «توضیح سفر برایم قابل قبول نیست. به او بگویید که باید ۸۰۰ میلیون پیشنهاد کنند و نه ۵۰۰ میلیون.»
برای حفظ منابع آمریکا باید رژیم شاه تقویت شود!
شرفیابی ... شاه دستور داد تا سفیر آمریکا را احضار کنم و نگرانی ایران از بابت موقعیت فعلی خاورمیانه را به او ابراز کنم. «آمدیم و رژیم اردن سقوط کرد و کمونیست‌ها جایش نشستند؟ در این صورت چه بر سر عربستان خواهد آمد؟ موقعیت آنجا همین الان هم بسیار مغشوش است. وقتی ملک فیصل و دربارش برای تابستان به طایف می‌روند، ارتباطات آن‌ها با جهان خارج عملا قطع می‌شود. با وجود بالفعل یا خطر پیدایش رژیم‌های کمونیستی در اردن، یمن شمالی و جنوبی، سعودی‌ها محاصره می‌شوند. آن‌ها چگونه می‌خواهند از خودشان دفاع کنند و بر سر خلیج فارس چه می‌آید روز به روز مسئولیت ایران در منطقه دشوارتر می‌شود. این نکات را به سفیر بگو به او بگو تولید ما با باید تا ۸۰۰۰۰۰ بشکه در روز افزایش بیابد تا جبران کمبود تولید لیبی و عربستان سعودی را بکند.»
در مورد مساله دیگری شاه از دریافت نامه از پرزیدنت نیکسون بسیار خوشحال بود که در جواب بیانیه مشترک ۱۷ اردیبهشت، که توسط شاه و جودت سونای رئیس جمهور ترکیه و یحیی خان رئیس جمهور پاکستان، سه رهبر کشور‌های RCD سازمان عمران منطقه‌ای، پس از ملاقاتشان در ازمیر امضا شده بود، ارسال داشته است. شاه ادامه داد، به سفیر بگو که رئیس جمهورش شما شعور این را دارد که خطر دخالت شوروی‌ها را در خاورمیانه حس کند. اما به او یادآوری کن که من پیش از انتشار نامه نیکسون تامل خواهم کرد. درست در میان مذاکرات آمریکا و شوروی درباره منطقه، نزاکت حاکم میکند که محتوای نامه فعلا آشکار نشود.
شنبه، ۶ خرداد ۱۳۵۱
هدایای درخور برای آمریکایی‌های
در ادامه صحبت‌مان درباره سفر نیکسون، شاه دستور داد که باید به نیکسون و همراهانش به خصوص کیسینجر هدایایی داده شود که واقعا در خور آن‌ها باشد.
منبع:
خبرگزاری فارس
ارسال نظر