آيا اسلام در برابر تخريب طبيعت ساكت است؟

اما من با خودم با همان لهجه نقي معمولي در سريال پايتخت با چشماني گرد شده مي گويم: مگه ميشه، مگه داريم!

، این اولین اقدام شهرداری تهران در سال جديد برای قطع درختان بوده است. هیچ بهانه اي پذیرفتنی نیست. درست همين ديشب و درست در شب تولد حضرت كوثر در مناطق جنوبي كشور يك جواني نوكيسه مي خواست فقط به فقط براي نماي حياط تفرجگاهش تنه قطور درخت كهور چند ده ساله اي را نابود و ريشه كن كند. درختي كه به گفته پيامبر رحمت قطع كردنش باعث ورود در دوزخ با سر خواهد شد.

دقت كرده ايد هيچ كدام از اين روايات صحيح و اخلاقي پيامبر را اصلا نمي شنويد و در عوض خريد و فروش بهشت با فلان زيارت و نذر و پياده روي و خواندن ذكر را در هر محفل ديني تا دلتان بخواهد مي شنويد.

و ذهن من هنوز در پي پاسخ پرسش است كه آيا اسلام و فقه هيچ توجهي به محيط زيست دارد يا نه؟! و آيا ارزش و اهميتش به اندازه حكم ورود زنان به ورزشگاه و حرمت شكاف پس و پيش مانتو دختران هست يا كمتر؟!

جالب تر اين است كه درخت تنها عامل رهايي و فرشته نجات از همه فجايع زيست محيطي است. عاملي مهم در دفع ريزگرد و نزول باران و رفع آلودگي و ... و با اين حال درختان و فرشتگان سبز طبيعت نابود مي شوند.

سال ها پيش رهبر معظم انقلاب با ديدن درختان قطع شده گفته بودند: جلوي اينها را با شدت بگيريد. وقتي اين ها را قطع مي كنند انگار اعضا و جوارح مرا قطع مي كنند!

به راستي در سالی که در كشور اسلامي ايران به عنوان سال اقدام و عمل نامیده شده چنين عملي را در برابر سكوت كامل و بي تفاوتي اهل مذهب و تدين چه بايد ناميد!؟

به راستي مفسده تخريب طبيعت كمتر از ورود زنان به ورزشگاه هاست؟!

حسن طاهري