تسلیت وزیر فرهنگ به مناسبت درگذشت علی باقرزاده

متن پیام صالحی امیری به شرح زیر است:
عاشقان بار سفر بربسته‌اند / رشتة جان از جهان بگسسته‌اند
خبر ضایعة درگذشت شاعر آیینی و خیّرِ نیک‌اندیش، استاد علی باقرزاده موجب تأثر و تألم شد.
مرحوم باقرزاده از تباری ارجمند و رشدیافتة خانواده‌ای شریف بود و نبوغ و حافظه خویش را از همین تبار به یادگار داشت. طبعِ شیرین او، به ویژه قطعات پرمایه و ژرف‌اندیشانه‌اش، به گونه‌ای بود که حلاوت را در جانِ مخاطب می‌ریخت و او را مجذوبِ خویش می‌کرد.

او از شیفتگان فرهنگ رضوی بود و در جوار بارگاه ملکوتی حضرت ثامن‌الحجج(ع) با سرفرازی می‌زیست و زبان گویا و طبع روان را جز به راه نیکی و راستی به کار نگرفت تا شعر فاخر آیینی بقا یابد و در مسیر نورانی خویش به جریانی سازنده تبدیل شود. این بزرگمرد عمری را با فروتنی در راه بذل دانش و شعر و خیراندیشی گام برداشت و اینک در ماه پربرکت ربیع با روحی شاد و نفسی مطمئن به سوی ملکوت اعلی پر کشید.

رسول خدا که در آستانة ولادت با سعادتش قرار داریم فرمود:«إذا ماتَ الإنسانُ انقَطعَ عَمَلُهُ إلّا مِن ثَلاث: إلّا من صَدقةٍ جاریةٍ أو عِلمٍ یُنتَفَعُ بِهِ أو وَلَدٍ صالِحٍ یَدعُو لَهُ؛ با مرگ انسان، رشته عملش قطع مى‏‌شود، مگر از سه چیز: صدقه جارى و ماندگار، دانشى که مردم از آن بهره ‌مند شوند، و فرزند نیکوکارى که برایش دعا کند» و این شاعر بزرگوار واجد هر سه ویژگی است.

فقدان این نیکمرد برای جامعة ادبی کشور ضایعه ای است جبران ناپذیر و غمی گران، اما شعر پرمایة او و خیراندیشی و اهتمامش به تعلیم و تربیت همواره به یادگار خواهد ماند و نامش را در تاریخ فرهنگ و ادب ایران‌زمین زنده و جاوید نگاه خواهد داشت. اینجانب ضمن همدردی با خانواده، دوستان و آشنایان آن زنده یاد، این ضایعه را به ایشان، اهل فرهنگ و فضیلت و دوستداران شعر و ادبیات تسلیت می گویم. خدایش او را در جوار رحمت خویش قرینِ نعمتی ابدی سازد که بایستة چنین رفعتی است.