همایش «توسعه نقش پرستار: گامی به سوی ارتقاء سلامت»

این همایش به همت گروه بهداشت روان و مدیریت دانشکده پرستاری و مامایی و از تاریخ 17 لغایت 19 بهمن ماه سال 91 برگزار گردید.

تغییرات مداوم در مفهوم سلامت و پیشرفتهای علمی در رشته پرستاری و تغییر الگوی بیماریها، انتظارات مردم، محدودیت‌های بودجه در نظام سلامت، در شرایط کنونی بازتعریف نقش و جایگاه پرستار و پرستاری را در نظام سلامت ا امری اجتناب ناپذیر نموده است.

هدف از برگزاری این همایش تشکیل یک گرد‌هم‌آیی از پژوهشگران، اندیشمندان، کارشناسان و سیاستگذاران پرستاری بود تا ضمن ارایه نتایج آخرین پژوهش‌ها در این خصوص، به هم‌اندیشی در مورد تهدیدها و فرصتهای پیش روی گسترش کمی و کیفی ارایه مراقبتهای پرستاری در سطوح مختلف نظام سلامت بپردازند.

بر اساس نظرات و نتایج تحقیقات ارئه شده و بحث و تبادل نظرهای تخصصی انجام شده در این همایش راهکارهایی جهت توسعه نقش پرستار و فراهم سازی الزامات آن پیشنهاد و تدوین گردید که در قالب بندهای این قطعنامه ارائه می گردد.

1- تعامل موثر بین ساختارهای سیاستگذاری و تصمیم گیری در پرستاری شامل هیئت ممتحنه و ارزشیابی پرستاری (بورد) پرستاری، قائم مقام وزیر در امور پرستاری و سازمان نظام پرستاری در ارائه تعریف مشخص از حیطه عملکرد پرستاری در نظام سلامت و اعتبار بخشی این حیطه عملکرد از طریق مصوب کردن آن در مراجع ذیصلاح از ضروریات و نقطه شروع فرایند توسعه نقش پرستار است.

2- از مراکز آموزشی و تحقیقاتی پرستاری انتظار می رود که با رویکردی مبتنی بر شواهد و جامعه محور، نسبت به شناسایی نیازها و اولویت های مرتبط با سلامت جامعه در سطوح سه گانه پیشگیری که حرفه پرستاری باید نسبت به برآورده سازی این نیازها پاسخگو باشد اهتمام ورزند.

3- توسعه متوازن کمی وکیفی مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری در پرستاری فرصتی ارزشمند برای ارتقای جایگاه حرفه‌ای پرستاری است که چنانچه از این فرصت به شکل موثر در جهت ارتقاء سطح سلامت و پاسخگویی به نیازهای بهداشتی جامعه استفاده نگردد، جامعه پرستاری را با تهدید های بسیاری مواجه خواهد نمود. این رسالت مدیریت آموزشی، اساتید و دانشجویان پرستاری در مقطع تحصیلات تکمیلی است که با تمرکز بیشتر بر رویکرد واقع بینانه به مسائل و مشکلات و نیازهای بهداشتی جامعه و استفاده روش های متنوع علمی، مجدانه به تولید دانش کاربردی در جهت هدایت عملکرد پرستاری بپردازند.

4- بکارگیری دانش برای ارتقای سلامت یک فرآیند خاص و مستلزم بستر مناسب و اقتضائاتی منطقی و علمی مثل تعریف استانداردهای پرستاری در ارایه خدمات سلامت متناسب با شرایط ملی، آماده سازی کاربران دانش یا همان ارایه کنندگان خدمات سلامت، از طریق توجه و تامین نیازهای آنها بعنوان یک ارایه کننده خدمت و شهروند و بازنگری و سازماندهی مجدد سیستم ارایه کننده خدمات متناسب با استانداردهای ملی تعریف شده می باشد. بطوریکه ارایه کنندگان خدمات در عرصه بالین بتوانند انتظارات و استاندارد تعریف شده را پاسخ دهند. براین اساس شایسته است نهادهای پرستاری بعنوان نمایندگان برخاسته از جامعه پرستاری و مدیران و سیاست گذاری نظام سلامت بعنوان متولیان ارتقای سلامت جامعه نسبت به تامین این الزامات اهتمام خاص و ویژه مبذول نمایند.

5- ایجاد جایگاه¬های شغلی تخصصی برای فارغ التحصیلان پرستاری در هریک از گرایش های تخصصی، تدوین و اجرای فرایند اعطای مجوز کار و تمدید آن، از ضروریات حرفه‌ای شدن پرستاری است که با هماهنگی بین مراکز سیاستگذاری پرستاری در وزارت بهداشت و سازمان نظام پرستاری امکان پذیر می گردد.

6- توسعه نقش پرستار در سطوح مختلف نظام سلامت مستلزم بازنگری منظم برنامه درسی این رشته در تمامی مقاطع و سازماندهی برنامه های آموزشی مدون ضمن خدمت با تاکید بر همکاری بین رشته ای است.