.svg)
چینی‌ها برای اس۳۰۰ رقیب رو کردند
پارسینه: چین در سال های اخیر به پیشرفت چشمگیری در توسعه موشک های سطح به هوا دست یافته است و احتمال صادر کردن این موشک ها و تبدیل شدن به رقیبی برای روسیه که از صادر کنندگان این نوع موشک هاست وجود دارد، اما بی تفاوتی روسیه می تواند قابلیت موشک های چین را زیر سوال ببرد.
به گزارش نشریه نشنال اینترست، اچ کیو-۹ اولین موشک دوربرد داخلی سطح به هوا چین محسوب می‌شود. در مقایسه با موشک‌های دیگر کشورها، به نظر می‌رسد که این موشک شبیه به اس۳۰۰ است، اما از زمان شکاف چین- شوروی در دهه ۱۹۵۰، اتحادیه جماهیر شوروی در توسعه موشک‌های سطح به هوای چین کمک چندانی نکرده است.
شکاف چین- شوروی تیره شدن روابط سیاسی و ایدئولوژیک جمهوری خلق چین و اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی در جریان جنگ سرد بود.
به نوشته محققان نشنال اینترست، در زمان شکاف چین و شوروی، تنها موشک سطح به هوا دوربرد چین اس-۷۵ (اس ای-۲) بود با این حال کار بر روی موشک‌های میان برد و کوتاه برد سطح به هوا ادامه داشت؛ اگرچه چین در دهه ۱۹۹۰ میلادی به طور کامل شروع به مدرنیزه کردن تجهیزات نظامی خود کرد، اما کمبود موشک‌های دوربرد سطح به هوا در محدوده سیار واقعی همچون «پاتریوت» و «اس-۳۰۰» کاملا حس می‌شد. این درحالی بود که چنین موشک‌هایی در دهه ۸۰ میلادی وارد سرویس نظامی روسیه و آمریکا شدند.
این نشریه نوشت، مجتمع تحقیق و توسعه چین دو رویکرد به این موضوع داشت. در دهه ۸۰ میلادی توسعه نمونه‌های اولیه داخلی اچ کیو-۹ را آغاز کرد و سپس این توسعه را با روندی آهسته تا دهه ۹۰ میلادی ادامه داد. در همین دهه چین احتمالا فرصت خرید موشک‌های پیشرفته «اس-۳۰۰پی ام یو-۱» را دید و از این فرصت استفاده کرد و در سال ۱۹۹۳ چند ست از این موشک‌ها را خریداری کرد.
بر اساس منابع روسی، این موشک‌ها تحت تاثیر مهندسی معکوس قرارگرفته بودن و راه حل به دست آمده در موشک‌های داخلی «اچ کیو-۹» مورد استفاده قرار گرفت. از آنجایی که منابع غربی تمایل دارند از دیدگاه روسیه حمایت کنند، خانواده موشک‌های «اچ کیو-۹» به وضوح از موشک‌های «اس-۳۰۰پی ام یو» نشات گرفته است.
بر اساس گزارش نشنال اینترست، چین، اما فرصت خرید موشک‌های روسی را در دهه ۹۰ میلادی پیدا کرد و پس از آن شروع به تولید داخلی این سیستم کرد. به تدریج نسخه پیشرفته تری نسبت به روسیه تولید کرد تا همیشه به روز باقی بماند. چین همچنین تلاش کرده است تا تکنولوژی‌های پیشرفتهای همچون رادار جستجو گر فعال و سیستم کنترل انتشار داخلی را با «اچ کیو-۹» ادغام کند. با این حال وضعیت این توسعه‌های پیشرفته نامعلوم است.
توانایی عملیاتی موشک اچ کیو-۹ بعد‌ها افزایش یافت و به مرور مدرن شده و توسعه یافت؛ در نتیجه تعداد زیادی از انواع این موشک تولید شد. برای مثال «اچ کیو-۹ ای» اولین ارتقا بزرگ انجام شده بر روی این موشک بود که قابلیت ضد بالیستیک را با ارتقا الکترونیکی انجام داد. گفته می‌شود این موشک در دریای چین جنوبی مستقر شده است. مسئله نگران کننده این است که چین تمایل دارد تا این موشک‌ها را صادر کند که موشک‌های قابل قبولی نیز می‌باشند. تخمین زده شده است که قیمت این موشک‌ها ارزانتر از اس-۳۰۰ روسیه باشد و با وجود روابط خوب چین و پاکستان نتیجه می‌تواند جالب باشد، زیرا پاکستان موشک اچ کیو-۹ چین و هند نیز موشک اس-۴۰۰ روسیه را خریداری می‌کنند.
مسئله عجیب این است که با وجود پیشرفتهای چین و احتمال صادرات نسخه به روز شده اچ کیو-۹ با ساختاری مشابه در چند سال آینده و شریک شدن در سهام صادرات روسیه، مسکو هنوز هم به صادرات آخرین نسخه موشک‌های «اس-۴۰۰» خود به چین ادامه می‌دهد. هرچند بی تفاوتی روسیه ممکن است این را به مخاطب القا کند که «اچ کیو-۹» چین در مقایسه با «اس-۴۰۰» یا «اس-۳۰۰پی ام یو-۱» روسیه قابلیت چندانی نداشته و این موشک‌ها رقیبی برای خود نمی‌بیند.
شکاف چین- شوروی تیره شدن روابط سیاسی و ایدئولوژیک جمهوری خلق چین و اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی در جریان جنگ سرد بود.
به نوشته محققان نشنال اینترست، در زمان شکاف چین و شوروی، تنها موشک سطح به هوا دوربرد چین اس-۷۵ (اس ای-۲) بود با این حال کار بر روی موشک‌های میان برد و کوتاه برد سطح به هوا ادامه داشت؛ اگرچه چین در دهه ۱۹۹۰ میلادی به طور کامل شروع به مدرنیزه کردن تجهیزات نظامی خود کرد، اما کمبود موشک‌های دوربرد سطح به هوا در محدوده سیار واقعی همچون «پاتریوت» و «اس-۳۰۰» کاملا حس می‌شد. این درحالی بود که چنین موشک‌هایی در دهه ۸۰ میلادی وارد سرویس نظامی روسیه و آمریکا شدند.
این نشریه نوشت، مجتمع تحقیق و توسعه چین دو رویکرد به این موضوع داشت. در دهه ۸۰ میلادی توسعه نمونه‌های اولیه داخلی اچ کیو-۹ را آغاز کرد و سپس این توسعه را با روندی آهسته تا دهه ۹۰ میلادی ادامه داد. در همین دهه چین احتمالا فرصت خرید موشک‌های پیشرفته «اس-۳۰۰پی ام یو-۱» را دید و از این فرصت استفاده کرد و در سال ۱۹۹۳ چند ست از این موشک‌ها را خریداری کرد.
بر اساس منابع روسی، این موشک‌ها تحت تاثیر مهندسی معکوس قرارگرفته بودن و راه حل به دست آمده در موشک‌های داخلی «اچ کیو-۹» مورد استفاده قرار گرفت. از آنجایی که منابع غربی تمایل دارند از دیدگاه روسیه حمایت کنند، خانواده موشک‌های «اچ کیو-۹» به وضوح از موشک‌های «اس-۳۰۰پی ام یو» نشات گرفته است.
بر اساس گزارش نشنال اینترست، چین، اما فرصت خرید موشک‌های روسی را در دهه ۹۰ میلادی پیدا کرد و پس از آن شروع به تولید داخلی این سیستم کرد. به تدریج نسخه پیشرفته تری نسبت به روسیه تولید کرد تا همیشه به روز باقی بماند. چین همچنین تلاش کرده است تا تکنولوژی‌های پیشرفتهای همچون رادار جستجو گر فعال و سیستم کنترل انتشار داخلی را با «اچ کیو-۹» ادغام کند. با این حال وضعیت این توسعه‌های پیشرفته نامعلوم است.
توانایی عملیاتی موشک اچ کیو-۹ بعد‌ها افزایش یافت و به مرور مدرن شده و توسعه یافت؛ در نتیجه تعداد زیادی از انواع این موشک تولید شد. برای مثال «اچ کیو-۹ ای» اولین ارتقا بزرگ انجام شده بر روی این موشک بود که قابلیت ضد بالیستیک را با ارتقا الکترونیکی انجام داد. گفته می‌شود این موشک در دریای چین جنوبی مستقر شده است. مسئله نگران کننده این است که چین تمایل دارد تا این موشک‌ها را صادر کند که موشک‌های قابل قبولی نیز می‌باشند. تخمین زده شده است که قیمت این موشک‌ها ارزانتر از اس-۳۰۰ روسیه باشد و با وجود روابط خوب چین و پاکستان نتیجه می‌تواند جالب باشد، زیرا پاکستان موشک اچ کیو-۹ چین و هند نیز موشک اس-۴۰۰ روسیه را خریداری می‌کنند.
مسئله عجیب این است که با وجود پیشرفتهای چین و احتمال صادرات نسخه به روز شده اچ کیو-۹ با ساختاری مشابه در چند سال آینده و شریک شدن در سهام صادرات روسیه، مسکو هنوز هم به صادرات آخرین نسخه موشک‌های «اس-۴۰۰» خود به چین ادامه می‌دهد. هرچند بی تفاوتی روسیه ممکن است این را به مخاطب القا کند که «اچ کیو-۹» چین در مقایسه با «اس-۴۰۰» یا «اس-۳۰۰پی ام یو-۱» روسیه قابلیت چندانی نداشته و این موشک‌ها رقیبی برای خود نمی‌بیند.
منبع:
خبرگزاری ایرنا
ارسال نظر