.svg)
علائم سلامت روان را بهتر بشناسیم
پارسینه: وقتی از سلامت انسان صحبت می‌شود، مقصود فقط سلامت جسمی نیست، بلکه سلامت روحی و روانی نیز ملاک است.
برای داشتن روان سالم، شما باید معیار‌هایی را در خود داشته باشید و یا باید برای به وجود آوردن آن‌ها تصمیم جدی بگیرید.
کسب این معیار‌ها کار مشکلی نیست و با سعی و تلاش می‌توان به آن رسیدکه به برخی از آن‌ها در اینجا اشاره می‌کنیم:
۱) انسان سالم با معبود خویش رابطه عاشقانه و عابدانه دارد و هدف زندگی خود را در مسیر سعادت ابدی قرار می‌دهد.
۲) انسان سالم امکانات، خواسته ها، توانایی‌ها و اهداف و علائق خود را می‌شناسد؛ برای خود و شناخت خود روزانه و یا ماهانه وقت می‌گذارد تا توانایی ها، استعداد ها، اهداف و علائق خود را بشناسد.
۳) انسان سالم در برابر وقایع و اتفاق‌های سخت زندگی احساس یأس و ناامیدی نمی‌کند.
۴) انسان سالم از زندگی، بیشتر احساس رضایت و خوشی می‌کند و کمتر گرفتار نارضایتی و ناخوشی می‌شود، به عبارتی دیگر انسان سالم قسمت پر لیوان را هم می‌بیند.
۵) انسان سالم قادر به برقراری ارتباط دوستانه و صمیمانه با دیگران است؛ دیگران را دوست دارد و از محبت کردن به آن‌ها لذت می‌برد.
۶) انسان سالم خود عهده دار زندگی خویشتن است، ضمن اینکه با دیگران مشورت می‌کند، ولی خود مسئولیت عواقب آن را می‌پذیرد.
۷) انسان سالم پی به ماهیت وجودی خود برده و بد و خوب خود را می‌شناسد و هنگامی که دیگران رفتارش را مورد انتقاد قرار می‌دهند در قدم اول حق را به آن‌ها داده و از زاویه دید خود به آن‌ها می‌نگرد.
۸) انسان سالم آشفتگی‌ها و ناراحتی‌های خود را به نحو قابل قبول و جامعه پسند آشکار می‌کند.
۹) انسان سالم توانایی خود کنترلی خوبی دارد؛ یعنی در برابر عوامل بیرونی زود واکنش نشان نمی‌دهد.
۱۰) انسان سالم هم در تنهایی، هم در جمع احساس شادی و رضایت می‌کند و از هر فرصتی برای دوری از نگرانی استفاده می‌کند.
۱۱) انسان سالم واقعیت‌ها را همان گونه که هست می‌پذیرد.
۱۲) انسان سالم دیگران را تحقیر نمی‌کند و برای خود مزیتی قائل نمی‌شود و همچنین اجازه نمی‌دهد در تسلط دیگران قرار گیرد.
۱۳) انسان سالم اجازه تقویت به حالت‌هایی نظیر بدبینی، سوءظن، غرور، نخوت، رشک، حسد، خودخواهی و هیجان‌های منفی از این قبیل را در خود نمی‌دهد.
۱۴) انسان سالم، با دست و دل و زبان دیگران را رنج نمی‌دهد.
منبع: خبرگزاری صدا وسیما
کسب این معیار‌ها کار مشکلی نیست و با سعی و تلاش می‌توان به آن رسیدکه به برخی از آن‌ها در اینجا اشاره می‌کنیم:
۱) انسان سالم با معبود خویش رابطه عاشقانه و عابدانه دارد و هدف زندگی خود را در مسیر سعادت ابدی قرار می‌دهد.
۲) انسان سالم امکانات، خواسته ها، توانایی‌ها و اهداف و علائق خود را می‌شناسد؛ برای خود و شناخت خود روزانه و یا ماهانه وقت می‌گذارد تا توانایی ها، استعداد ها، اهداف و علائق خود را بشناسد.
۳) انسان سالم در برابر وقایع و اتفاق‌های سخت زندگی احساس یأس و ناامیدی نمی‌کند.
۴) انسان سالم از زندگی، بیشتر احساس رضایت و خوشی می‌کند و کمتر گرفتار نارضایتی و ناخوشی می‌شود، به عبارتی دیگر انسان سالم قسمت پر لیوان را هم می‌بیند.
۵) انسان سالم قادر به برقراری ارتباط دوستانه و صمیمانه با دیگران است؛ دیگران را دوست دارد و از محبت کردن به آن‌ها لذت می‌برد.
۶) انسان سالم خود عهده دار زندگی خویشتن است، ضمن اینکه با دیگران مشورت می‌کند، ولی خود مسئولیت عواقب آن را می‌پذیرد.
۷) انسان سالم پی به ماهیت وجودی خود برده و بد و خوب خود را می‌شناسد و هنگامی که دیگران رفتارش را مورد انتقاد قرار می‌دهند در قدم اول حق را به آن‌ها داده و از زاویه دید خود به آن‌ها می‌نگرد.
۸) انسان سالم آشفتگی‌ها و ناراحتی‌های خود را به نحو قابل قبول و جامعه پسند آشکار می‌کند.
۹) انسان سالم توانایی خود کنترلی خوبی دارد؛ یعنی در برابر عوامل بیرونی زود واکنش نشان نمی‌دهد.
۱۰) انسان سالم هم در تنهایی، هم در جمع احساس شادی و رضایت می‌کند و از هر فرصتی برای دوری از نگرانی استفاده می‌کند.
۱۱) انسان سالم واقعیت‌ها را همان گونه که هست می‌پذیرد.
۱۲) انسان سالم دیگران را تحقیر نمی‌کند و برای خود مزیتی قائل نمی‌شود و همچنین اجازه نمی‌دهد در تسلط دیگران قرار گیرد.
۱۳) انسان سالم اجازه تقویت به حالت‌هایی نظیر بدبینی، سوءظن، غرور، نخوت، رشک، حسد، خودخواهی و هیجان‌های منفی از این قبیل را در خود نمی‌دهد.
۱۴) انسان سالم، با دست و دل و زبان دیگران را رنج نمی‌دهد.
منبع: خبرگزاری صدا وسیما
ارسال نظر