نحوه صحیح پاسخ به سوالات جنسی کودکان
پارسینه: اولین چیزی که پس از تولد هر نوزادی ثبت میشود، جنسیت است و تا پایان عمر با او همراه خواهد بود. البته جنسیت چیزی بیش از دختر یا پسر بودن است. مسایل زیادی نظیر درک چگونگی کارکرد بدن انسان، تولید مثل، مسایل بهداشتی مرتبط با بدن، مهارتهای مربوط به روابط انسانی، نقشهای جنسی و هویت جنسی به موضوع جنسیت برمی گردد.
اولین چیزی که پس از تولد هر نوزادی ثبت میشود، جنسیت است و تا پایان عمر با او همراه خواهد بود. البته جنسیت چیزی بیش از دختر یا پسر بودن است. مسایل زیادی نظیر درک چگونگی کارکرد بدن انسان، تولید مثل، مسایل بهداشتی مرتبط با بدن، مهارتهای مربوط به روابط انسانی، نقشهای جنسی و هویت جنسی به موضوع جنسیت برمی گردد.
در مطلب قبل سوالی پرسیده شد، تحت عنوان «چگونه به کنجکاوی جنسی کودکم پاسخ دهم؟»، در این مقاله تاحدودی به این سوال پاسخ میدهیم؛ بنابراین شما بعنوان یک پدر یا مادر دیر یا زود با این موضوع درگیر خواهید شد. کودک یا نوجوان شما مانند سایر مسایلی که با آن مواجه هست، درباره جنسیت نیز کنجکاویها و پرسشهای خاص خود را دارد. پس بهتر است زودتر دربارهی این موضوع تصمیم تان را بگیرید.
-آیا میخواهید تا رسیدن به سن بلوغ صبر کنید و سپس به او اطلاعات بدهید؟
-آیا ترجیح میدهید بخاطر اینکه صحبت کردن دربارهی این مسایل برای شما دشوار است، اصلا دراین باره حرف نزنید؟
-آیا ترجیح میدهید با دادن اطلاعات لازم و صحیح از شکل گیری باورهای غلط پیشگیری کنید؟
البته شما میتوانید انتخابهای خودتان را داشته باشید، اما اگر شرایط امروز جامعه و وجود رسانههای جمعی نظیر شبکههای ماهوارهای و ارتباطی، تلویزیون، مجلات، کتابها و بازی های ویدئویی را در نظر بگیریم و کمی دقیق باشیم، میبینیم که تک تک این ابزارها میتوانند نگرشهای حاوی پیامهایی درباره جنسیت را به کودکان منتقل کنند؛ بنابراین شاید بهترین راه این باشد که به جای منتظر نشستن یا بی تفاوت بودن درباره این موضوع نسبت به تک تک این پیامها حساس باشید و دربارهی آنها با کودک و نوجوان خود صحبت کنید.
قدم اول کسب اطلاعات لازم
قدم اول برای گفتگو درباره جنسیت این است که شما بعنوان والدین اطلاعات و آگاهی لازم و کافی را داشته باشید، بنابراین قبل از آموزش و گفتگو با بچهها سعی کنید، ابتدا اطلاعات لازم را از طریق مطالعه یا شرکت در کلاسها و کارگاههای آموزشی ویژه والدین در زمینه جنسیت کسب کنید.
قدم دوم اصلاح نگرشها و باورهای شخصی
قدم دوم اصلاح نگرشها و باورهای شخصی خودتان درباره زن یا مرد بودن و تبعات آن هست؛ زیرا هر چه والدین نسبت به خود و هویت جنسی شان احساس بهتری داشته باشند، راحتتر میتوانند جنسیت خود را به نحو موثر و مثبت به فرزندان فرافکنی کنند. بخصوص در زمینه نقشهای جنسی، هویت جنسی و نیز روابط انسانی، نگرش شخصی شما میتواند بطور غیرمستقیم باورهای فرزندتان را از مرد یا زن بودن شکل دهد.
قدم سوم زمینه سازی برای گفتگو
قدم سوم زمینه سازی برای گفتگو، آموزش و انتقال موارد لازم به فرزندتان هست. اگر کودک شما به ۵ یا ۶ سالگی رسیده است و هنوز در این باره پرسشی مطرح نکرده یا کنجکاوی نشان نداده، لازم است خودتان بحث را شروع کنید. شما میتوانید با حساس بودن به موضوع جنسیت و همه مسایل مرتبط با آن از موقعیتهای مختلف استفاده کنید تا سر صحبت را باز کنید. بارداری یکی از نزدیکان یا تولیدمثل حیوانات خانگی نیز میتواند دست مایههای خوبی برای شروع بحث باشد.
بخصوص برای آموزش اطلاعات اولیه و ضروری درباره کارکرد بدن و مسایل بهداشتی مرتبط با آن میتوانید از کتابهای مصور آموزشی مانند دایره المعارف بدن ویژه نوجوانان یا بروشورهای مناسب سن آنها استفاده کنید.
گاهی فرزند نوجوان شما ممکن است ترجیح بدهد کتاب را به تنهایی مطالعه کند، اگر کتاب مناسبی را تهیه کرده باشید، لازم نیست در این مورد نگران باشید، اما به او یادآوری کنید که اگر سوالی داشت میتواند از شما بپرسد.
همچنین در موقعیت مناسب میتوانید پرسشهایی را مطرح کنید و با فرزندتان درباره پاسخ این پرسشها همفکری کنید. لازم نیست شما همه جوابها را از قبل بدانید. گاهی اوقات میتوانید وانمود کنید که این موضوع برای شما هم سوال است و باید با هم درباره پاسخ درست تحقیق کنید یا اعتراف کنید که گاهی حرف زدن درباره مسایل مربوط به جنسیت با نوعی شرم همراه هست. اما هرگز نگویید که از صحبت کردن در این باره خجالت میکشید و همیشه تاکید کنید که پرسیدن و دانستن ارزشمند است، نه مایهی شرمندگی.
درواقع با این شیوه به بچهها میآموزید که در کنار آنها هستید و لازم نیست بخاطر پرسش هایشان نگران یا شرمنده باشند. به این ترتیب بچهها به شما اعتماد میکنند و میتوانید اطمینان حاصل کنید که درک درستی از جنسیت پیدا کنند.
نکته:
برای هر گروه سنی از منابع مناسب همان سن استفاده کنید. در سنین پایینتر لازم نیست اطلاعات مفصلی به بچهها بدهید. بخصوص یک جواب کوتاه و عینی برای آنها مناسبتر است. اما در مورد نوجوانها میتوانید منابع مناسب بیشتری را در اختیارشان قرار دهید تا بطور مستقل مطالعه کنند.
همیشه پاسخ صحیح و علمی به کودک تان بدهید، لازم نیست مسایل را پیش از حد نیاز کودک باز کنید، اما هرگز دروغ نگویید. اگر به هر دلیلی اطلاعات اشتباه به کودک دادید در اولین فرصت آن را تصحیح کنید و بگویید که در این باره اشتباه کرده اید. فراموش نکنید او باید بتواند به عنوان یک منبع آگاه به شما اعتماد کند.
منبع: ایران ناز
ارسال نظر