.svg)
عجیب‌ترین جنون دهه ۱۸۶۰
پارسینه: سال‌ها پیش از سراسری شدن خطوط راه اهن بسیاری از مردم معتقد بودند که حرکت کردن با سرعتی بالاتر از ۳۰ مایل در ساعت منجر به بروز بیماری‌های روانی می‌شود.
سال‌ها پیش از سراسری شدن خطوط راه آهن بسیاری از مردم معتقد بودند که حرکت کردن با سرعتی بالاتر از ۳۰ مایل در ساعت منجر به بروز بیماری‌های روانی می‌شود.
یکی از عقاید عجیب در دورانی که هنوز راه آهن سراسری ایجاد نشده بود، اعتقاد به بروز جنون در هنگام حرکت با سرعتی بالاتر از حد عادی بود.
شاید بین همه اعتقادات عجیب و قدیمی بیماری جنون راه آهن یکی از عجیب‌ترین بیماری‌های روانی باشد. البته نکته جالب در مورد این بیماری روانی این است که به همان سرعتی که ظاهر شد به مرور زمان محو شد و دیگر فردی با علائم جنون راه آهن دیده نمی‌شود.
یکی از ارزان‌ترین و گسترده‌ترین روش‌های حمل و نقل زمینی استفاده از سیستم قطار است. اما قبل از اختراع خطوط راه آهن، مردم در مورد هر چیزی که سریعتر از ۳۰ مایل در ساعت حرکت می‌کرد، اعتقادی بسیار منفی و خنده دار داشتند. اعتقاد بر این بود که سفر قطار به مغز آسیب می‌زند.
در طول دهه‌های ۱۸۶۰ و ۱۸۷۰، گزارش‌های بسیاری از "جنون راه آهن" گزارش شد. بر اساس گزارش رسانه‌های آن زمان، افراد مبتلا به این بیماری رفتار‌های عجیبی داشتند که غیرقابل تشخیص بود. این موضوع در گزارش‌های پزشکان، روانشناسان، روانپزشکان و ... آن دوران وجود داشت.
در طول یک دهه این بیماری هر از چند گاهی در یک منطقه جدید ظاهر می‌شد، اما جالب است بدانید در نهایت این بیماری محو شد. درواقع اکنون صد‌ها سال است که حتی یک مورد از جنون راه آهن دیده نشده است. به نظر می‌رسد این جنون نوعی بیماری اکتسابی شبیه به جو گیر بودن است که بر اثر فشار‌های محیطی و اجتماعی ظاهر شده بود.
یکی از عقاید عجیب در دورانی که هنوز راه آهن سراسری ایجاد نشده بود، اعتقاد به بروز جنون در هنگام حرکت با سرعتی بالاتر از حد عادی بود.
شاید بین همه اعتقادات عجیب و قدیمی بیماری جنون راه آهن یکی از عجیب‌ترین بیماری‌های روانی باشد. البته نکته جالب در مورد این بیماری روانی این است که به همان سرعتی که ظاهر شد به مرور زمان محو شد و دیگر فردی با علائم جنون راه آهن دیده نمی‌شود.
یکی از ارزان‌ترین و گسترده‌ترین روش‌های حمل و نقل زمینی استفاده از سیستم قطار است. اما قبل از اختراع خطوط راه آهن، مردم در مورد هر چیزی که سریعتر از ۳۰ مایل در ساعت حرکت می‌کرد، اعتقادی بسیار منفی و خنده دار داشتند. اعتقاد بر این بود که سفر قطار به مغز آسیب می‌زند.
در طول دهه‌های ۱۸۶۰ و ۱۸۷۰، گزارش‌های بسیاری از "جنون راه آهن" گزارش شد. بر اساس گزارش رسانه‌های آن زمان، افراد مبتلا به این بیماری رفتار‌های عجیبی داشتند که غیرقابل تشخیص بود. این موضوع در گزارش‌های پزشکان، روانشناسان، روانپزشکان و ... آن دوران وجود داشت.
در طول یک دهه این بیماری هر از چند گاهی در یک منطقه جدید ظاهر می‌شد، اما جالب است بدانید در نهایت این بیماری محو شد. درواقع اکنون صد‌ها سال است که حتی یک مورد از جنون راه آهن دیده نشده است. به نظر می‌رسد این جنون نوعی بیماری اکتسابی شبیه به جو گیر بودن است که بر اثر فشار‌های محیطی و اجتماعی ظاهر شده بود.
ارسال نظر