سندرم خستگی پس از ویروس چیست؟

بسیاری از افرادی که عفونت کووید ۱۹ را از سر می‌گذرانند، با عارضه بهداشتی طولانی‌مدتی به نام سندرم "خستگی پس از ویروس" مواجه خواهند شد. این را دکتر آنتونی فاوچی، مدیر موسسه آلرژی و بیماری‌های عفونی آمریکا و از مقامات ارشد ستاد مبارزه با کرونای کاخ سفید می‌گوید.

این سندرم که علائم آن شامل خستگی و مه‌مغزی است، ممکن است مربوط به سایتوکین‌هایی باشد که از سد خونی مغزی عبور کرده و منجر به ناهنجاری‌های چرخه خواب و بیداری، ناهنجاری‌های شناختی و خستگی شدید می‌شود. سایتوکین‌ها، ترکیبات پروتئینی یا گلیکوپروتئینی هستند که در ایجاد التهاب و تنظیم آن نقش مهمی ایفا می‌کنند.

سندرم خستگی پس از ویروس که به نام «آنسفالومیلیت میالژیک» نیز شناخته می‌شود، می‌تواند در هر سنی روی افراد تأثیر بگذارد، اما روی زنان، افراد بزرگسال و کسانی که مشکلات بهداشتی دیگری دارند، ماندگارتر است.

این نوع خستگی ارتباطی با کار زیاد، اضطراب یا بی‌خوابی ندارد، بلکه از نوع شدید و خطرناک بوده و حتی با استراحت از بین نمی‌رود. هیچ درمان تأیید شده‌ای برای سندرم خستگی پس از ویروس وجود ندارد، اما متخصصان می‌گویند بیماران مبتلا با گذشت زمان، به تدریج بهبود می‌یابند.

برای بهبودی هرچه سریعتر این سندرم، متخصصان بر اهمیت بهداشت خواب تاکید می‌کنند. بعضی اوقات مصرف دارو‌های خواب‌آور یا حتی ضدافسردگی با دوز کم برای بهبود کیفیت خواب توصیه می‌شود. مراقبه و یوگا، درمان‌های رفتارشناختی و ورزش درمانی نیز برای بهبود این سندرم ضروری است.

گفتنی است پس از شیوع عفونت سارس در سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۳، برخی افراد بهبودیافته از این بیماری، تا سه سال بعد، خستگی، ضعف عضلانی و مشکلات خواب را تجربه می‌کردند.