روش‌های کم کردن فاصله بین دندان‌ها

وجود فاصله میان دندان به ویژه دندان‌های قدامی یا جلو زیبایی چهره و لبخند را تحت تاثیر منفی قرار می‌دهد. علت جلوه‌ی بد لب و دهان در هنگام وجود فاصله میان دندان به بزرگ جلوه نمایی فک اختصاص دارد.

فاصله‌ی میان دندان‌ها سبب به دام افتادن مواد غذایی بین دندان با بوی بد دهان و دندان بروز پیدا می‌کند و به مرور زمان سبب پوسیدگی می‌گردد.

علاوه بر این، تجمع مواد غذایی و باکتری‌های دهان در دراز مدت زمینه‌ی بروز مشکلات لثه‌ای را مهیا می‌سازد.

فاصله‌ی میان دندان نا مرتبی و بهم ریختگی دندان را به ارمغان می‌آورد. البته وجود فاصله‌ی کافی برای کشیدن نخ دندان جزو نیاز‌های ضروری افراد است. این اندازه‌ی فاصله می‌بایست به گونه‌ای ظریف و باریک باشد که تنها نخ دندان قابل ورود به میان دندان‌ها باشد.

این در حالی است که بستن فاصله‌ی میان دندان در کنار بهبود عملکرد دندان در حین صحبت کردن و غذا خوردن، منجر به ارتقای اعتماد به نفس در فرد می‌گردد.

عوامل دخیل در شکل گیری فاصله میان دندان‌ها

وجود فاصله‌ی دندان بیش از حد معمول در سن کودکی، در طی رشد جسمانی با تغییر سایز استخوان فک افزایش پیدا می‌کند. البته میان دندان‌های کودکان شکاف‌هایی به صورت طبیعی وجود دارد که ناشی از رویش دندان‌های شیری می‌باشد.

لازم به ذکر است شکل گیری فاصله میان دندان‌ها تحت تاثیر عوامل مختلفی قرار دارد. یکی از عوامل موثر در شکل گیری فاصله، عادت مکیدن انگشت شست و پستانک در میان کودکان است.

علاوه بر این، وارد کردن فشار به پشت دندان‌های جلویی، با هدایت دندان به سمت جلو، سبب از دست رفتن زیبایی می‌گردد. با این وجود مشکل فاصله در بزرگسالی زمانی رخ می‌دهد، که میان اندازه‌ی دندان و طول قوس فک همخوانی وجود نداشته باشد.

یکی دیگر از عوامل دخیل در شکل گیری فاصله میان دندان، وجود بیماری یا تومور لثه‌ای در دهان است. بیماری‌های مربوط به لثه، سبب تضعیف ساختار لثه می‌شوند و با کاهش حجم لثه بروز پیدا می‌کند. بدین جهت توصیه می‌شود قبل از افزایش نزولی فاصله میان دندان در راستای درمان اقدام نمایید.

از سری عوامل دخیل در شکل گیری فاصله میان دندان‌ها می‌توان به افتادن دندان، برخورداری از دندان‌های کوچک‌تر از حد معمولی، بزرگ بودن بندیز لب اشاره کرد.

روش‌های مختلف در خصوص بستن فاصله میان دندان

شیوه‌ی مرتب سازی و نزدیک سازی دندان فرآیندی دشوار تلقی می‌شود که نیازمند دقت، تجارب، مهارت و تخصص در زمینه‌ی دندان پزشکی است.

بی شک در راستای جا به جایی دندان مستحکم احتمال شکل گیری خطای انسانی وجود دارد. در مورادی احتمال دارد به صورت تصادفی متخصص دندان را در زاویه‌ای غلط تکان دهد و به صورت غیر مستقیم سبب بروز فاصله‌ی بیشتر میان دندان و بروز بیماری‌های مختص لثه گردد؛ لذا انتخاب دندان پزشک مجرب اهمیت پیدا می‌کند. وجه تمایز دندان پزشک مجرب با دندان پزشک معمولی به برخورداری از اطلاعات همه جانبه در خصوص ساختار دهان و دندان اختصاص دارد.

ارتودنسی برای بستن فاصله بین دندان‌ها

ارتودنسی مناسب‌ترین روش برای از بین فاصله‌ی موجود میان دندان‌ها به شمار می‌رود. این روش در مواقعی که فاصله‌ی میان دندان‌ها بسیار زیاد باشد و دندان‌ها به صورت نا متقارن روئیده باشند، در خصوص اصلاح فاصله و قرینه سازی دندان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در ارتودنسی باند‌هایی با دقت و به صورت منظم بر روی دندان تعبیه می‌شوند. باند‌های ارتودنسی با حرکت دندان روند بستن فاصله‌ی موجود میان دندان‌ها را تکمیل می‌سازند.

بهتر است بدانید در طول استفاده از ارتودنسی، احتمال بروز درد در دندان و لثه به وفور وجود دارد.

ارتودنسی در روش‌های گوناگونی اعم از سرامیکی، نامرئی، متحرک، لینگوال و به وسیله‌ی سیم و براکت قابل اجرا است. در واقع نوع به کار گیری ارتودنسی، برای اصلاح فواصل به میزان فاصله‌ی میان دندان‌ها بستگی دارد.

کامپوزیت ونیز و لمینت دندان برای بستن فاصله بین دندان‌ها

لمینت و کامپوزیت در مواقعی کاربرد دارند که مشکلاتی نظیر فاصله، تغییر در ساختار، شکل و فرم دندان، تغییر رنگ وجود داشته باشد. به عبارتی دیگر ایده آل‌ترین روش برای اصلاح ساختاری، رنگی و بستن فاصله میان دندان‌ها لمینت و کامپوزیت است.

مدت زمان اصلاح مشکل فاصله‌ی دندان به وسیله‌ی کامپوزیتی و لمینت بسیار محدود است. در مواردی نیز مشکل طی یک جلسه مراجعه به دندان پزشک رفع می‌گردد.

در روش کامپوزیت ونیز، دندان پزشک با تراشیدن اطراف دندان‌های خراب، ماده‌ای از جنس سرامیک و صاف را بر روی دندان تراشیده شده قرار می‌دهد. کامپوزیت ونیز زیر مجموعه‌ای از روکش به شمار می‌رود که با ظاهری طبیعی، براق و سفید به مدت ۱۵ سال دوام می‌آورد.

کاشت ایمپلنت
همانطور که بیان کردیم در برخی موارد علت شکل گیری فاصله میان دندان‌ها به عدم وجود یک دندان اختصاص دارد. در این گونه موارد دندان پزشک به وسیله‌ی کاشت ایمپلنت، نوعی جایگزینی را در ریشه‌های دندان شکل می‌دهد و فاصله‌ی موجود میان دندان‌ها را مسدود می‌سازد.

ایمپلنت دندان متشکل از جنس تیتانیوم خالص است که به عنوان یک پایه‌ی قوی به صورت دائمی و قابل جا به جایی تعبیه می‌شود.

ایمپلنت دندان دارای یک میله‌ی باریکی است که در داخل استخوان فک قرار می‌گیرد و جایگزین مناسبی برای دندان‌های از دست رفته محسوب می‌شود.

پر کردن دندان برای بستن فاصله بین دندان‌ها

در اکثر مواقع زمانی که مشکل فاصله تنها بین دو دندان وجود داشته باشد و میزان فواصل حداقل ۲ میلی متر باشد، پر کردن دندان به صورت ترمیمی کار ساز است.

برای اصلاح فاصله‌ی دو دندان به وسیله‌ی پر کردن، فاصله‌ی موجود میان دندان‌ها بر ۲ تقسیم می‌شود. سپس نصف فاصله به وسیله‌ی ماده‌ی هم رنگ با دندان فرد، به عرض دندان‌های مجاور افزوده می‌گردد تا فاصله‌ی موجود از بین برود.

مراقبت از دندان‌های پر شده، نیازمند دو مرتبه مسواک زدن به صورت روزانه همراه با دهانشویه می‌باشد.

روکش برای بستن فاصله بین دندان‌ها

ماندگار‌ترین و ساده‌ترین روش برای بستن فاصله‌ی دندان، روکش است. در روش روکش، دندان پزشک با اندازه گیری سایز دندان، در راستای ساخت روکش اقدام می‌کند و فاصله‌ی میان دندان را مسدود می‌سازد. این روش که با عنوان بالدینگ دندان نیز شناخته می‌شود به وسیله‌ی ماده‌ای از جنس صمغ صورت می‌گیرد.

روکش برای دندان‌هایی کاربرد دارد که دارای شکستگی و جرم گرفتگی هستند. در روش بالدینگ ماده‌ی همرنگ دندان، در قسمت کناری دندان قرار می‌گیرد. سپس به وسیله‌ی ابزار‌های مخصوص قسمت‌های اضافی تراش می‌خورد.

روش‌های خانگی در خصوص از بین بردن فاصله‌ی دندان

در برخی موارد که فاصله‌ی موجود میان دندان‌ها ناچیز است، روش‌های خانگی کارآمد هستند. بهترین روش برای از بین بردن فواصل دندان‌ها به صورت خانگی، بهره گیری از نوار دندان یا براکت‌های DIY است. نوار دندان نوعی چسب است که به صورت مدور در اطراف دندان قرار می‌گیرد.

زمان مناسب برای استفاده از این ابزار، شب هنگام است که به وسیله‌ی تکنیک‌های مخصوص قابل اجرا است. بهتر است بدانید به منظور کاهش فاصله‌ی دندان و جلوگیری از شکل گیری فاصله‌ی بیشتر، از چرخش چسب در زاویه‌ی مخالف خودداری کنید.