کشف سیارات جدید خارج از کهکشان راه شیری

محققان برای این منظور تکنیک ریزهمگرایی گرانشی را به کار گرفتند که برای اولین بار توسط نظریه نسبیت عام اینشتین معرفی شد و برای یافتن سیارات موجود در کهکشان راه شیری به دفعات مورد استفاده قرار گرفت.
این تکنیک تنها راه شناخته شده برای شناسایی سیارات بسیار کوچک که در فاصله هزاران سال نوری از ما قرار دارند، محسوب می‌شود.

وقتی یک سیاره دور یک ستاره گردش می‌کند، میدان گرانشی سیستم پرتوهای نوری را که از پشت سیستم به آن می‌تابد، خم می‌کند. محققان وضعیت این پدیده را در حالتی که تنها دو ستاره وجود داشته باشد به درستی می‌دانند.
وقتی یک سیاره وارد سیستم می‌شود، موجب اعوجاج بیشتر نور می‌شود و از این طریق می‌توان به وجود سیاره در سیستم پی برد. محققان با بررسی این پدیده تاکنون توانسته‌اند 53 سیاره را درون کهکشان راه شیری شناسایی کنند. اما برای تشخیص سیارات بسیار دور به یک منبع نور قوی‌تر از یک ستاره نیاز است.

محققان برای این منظور یک اختروش را که در فاصله 6 میلیارد سال نوری از زمین قرار داشته و RX J1131-1231 نام دارد، مورد مطالعه قرار دادند. اختروش‌ها در واقع هسته‌های فعال به شدت نورانی هستند که شباهت زیادی به ستاره‌ها دارند و در کهکشان‌های جوان یافت می‌شوند.
میدان گرانشی کهکشانی که در فاصله 3.8 میلیارد سال نوری بین این اختروش و زمین قرار دارد، نور حاصل از آن را به گونه‌ای خم می‌کند که 4 تصویر از اختروش به دست می‌دهد.
محققان هنگام بررسی اطلاعات حاصل از مشاهده این اختروش در رصدخانه اشعه X چاندرا دریافتند در نور حاصل از این اختروش خمیدگی‌های عجیبی وجود دارد که نشان دهنده وجود سیاراتی در کهکشان است. در این تحقیقات معلوم شد تعداد این سیارات به بیش از 2000 عدد می‌رسد و جرم آن‌ها از جرم ماه تا مریخ متفاوت است.
این اولین بار است که سیاراتی خارج از کهکشان راه شیری شناسایی می شوند.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Astrophysical Journal منتشر شده است.