.svg)
علت کاهش اشتها وقتی استرس داریم
پارسینه: استرس ممکن است هم موجب افزایش و هم موجب کاهش اشتها شود طبق تحقیقات اخیر به دلیل کاهش اشتها زمان استرس میپردازیم
در یک تحقیق تازه، یک مدار عصبی در مغز موش‌ها کشف شد که با فعال شدن آن، سطح استرس آن‌ها افزایش و میل آن‌ها به غذا خوردن کاهش یافت.
این تحقیق می‌تواند به یافتن روش‌های درمانی تازه برای یک اختلال جدی در میل به غذا خوردن که به «بی اشتهایی عصبی» معروف است کمک کند. آمار مرگ و میر بر اثر این اختلال بیش از هر اختلال روانی دیگری است.
افراد مبتلا به اختلال بی اشتهایی از خوردن غذا خودداری می‌کنند؛ به شدت غذا را محدود می‌کنند یا مقدار بسیار کمی از بعضی غذا‌ها را می‌خورند. آن‌ها حتی وقتی شدیدا لاغر شده اند خود را دچار اضافه وزن می‌دانند.
ما بخشی از مغز موش را شناسایی کردیم که تاثیر احساسات را بر روی اشتها کنترل می‌کند.
از آنجا که موش و انسان سیستم عصبی مشابهی دارند، یافته‌های آن‌ها می‌تواند چگونگی کارکرد بخشی از مغز انسان را که گرسنگی را تنظیم می‌کند، روشن کند.
این محققان معتقدند نخستین کسانی هستند که نقش این مدار عصبی را در تنظیم استرس و گرسنگی اثبات می‌کنند.
با آنکه تحقیقات قبلی نشان داده بود که استرس می‌تواند اشتهای فرد به غذا خوردن را هم کاهش و هم افزایش دهد، کارکرد مکانیزم‌های عصبی که در واکنش به استرس، میزان اشتها را تنظیم می‌کنند هنوز ناشناخته است.
محققان مدار عصبی که دو بخش از مغز موش‌ها را به هم متصل می‌کند مطالعه کردند. این دو بخش عبارتند از: هیپوتالاموس کنار بطنی، که منطقه‌ای مربوط به اشتها است و پرده بطنی جانبی در مغز. مدار عصبی به عنوان یک کلید روشن و خاموش عمل می‌کند.
وقتی محققان مدار عصبی را فعال کردند، میزان اضطراب، افزایش و اشتها کاهش یافت. برعکس وقتی آن‌ها مدار عصبی را از کار انداختند، سطح اضطراب کاهش و اشتها افزایش یافت.
دانشمندان از یک روش تحقیقی موسوم به «اپتوژنتیک» استفاده کردند تا نورون‌های مورد آزمایش را روشن و خاموش کنند.
هنوز آزمایش‌های پیش بالینی بیشتری لازم است تا این یافته‌ها را تایید کند.
این تحقیق می‌تواند به یافتن روش‌های درمانی تازه برای یک اختلال جدی در میل به غذا خوردن که به «بی اشتهایی عصبی» معروف است کمک کند. آمار مرگ و میر بر اثر این اختلال بیش از هر اختلال روانی دیگری است.
افراد مبتلا به اختلال بی اشتهایی از خوردن غذا خودداری می‌کنند؛ به شدت غذا را محدود می‌کنند یا مقدار بسیار کمی از بعضی غذا‌ها را می‌خورند. آن‌ها حتی وقتی شدیدا لاغر شده اند خود را دچار اضافه وزن می‌دانند.
ما بخشی از مغز موش را شناسایی کردیم که تاثیر احساسات را بر روی اشتها کنترل می‌کند.
از آنجا که موش و انسان سیستم عصبی مشابهی دارند، یافته‌های آن‌ها می‌تواند چگونگی کارکرد بخشی از مغز انسان را که گرسنگی را تنظیم می‌کند، روشن کند.
این محققان معتقدند نخستین کسانی هستند که نقش این مدار عصبی را در تنظیم استرس و گرسنگی اثبات می‌کنند.
با آنکه تحقیقات قبلی نشان داده بود که استرس می‌تواند اشتهای فرد به غذا خوردن را هم کاهش و هم افزایش دهد، کارکرد مکانیزم‌های عصبی که در واکنش به استرس، میزان اشتها را تنظیم می‌کنند هنوز ناشناخته است.
محققان مدار عصبی که دو بخش از مغز موش‌ها را به هم متصل می‌کند مطالعه کردند. این دو بخش عبارتند از: هیپوتالاموس کنار بطنی، که منطقه‌ای مربوط به اشتها است و پرده بطنی جانبی در مغز. مدار عصبی به عنوان یک کلید روشن و خاموش عمل می‌کند.
وقتی محققان مدار عصبی را فعال کردند، میزان اضطراب، افزایش و اشتها کاهش یافت. برعکس وقتی آن‌ها مدار عصبی را از کار انداختند، سطح اضطراب کاهش و اشتها افزایش یافت.
دانشمندان از یک روش تحقیقی موسوم به «اپتوژنتیک» استفاده کردند تا نورون‌های مورد آزمایش را روشن و خاموش کنند.
هنوز آزمایش‌های پیش بالینی بیشتری لازم است تا این یافته‌ها را تایید کند.
منبع:سیمرغ
ارسال نظر