.svg)
از کجا بفهمم کودکم در توجه و تمرکز مشکل دارد؟
پارسینه: اگرنگران مشکل توجه وتمرکز کودک خود هستید خواندن این مقاله كوتاه به شما کمک میکند تا بتوانید مشکلات کودک خود را قبل از آنکه جدی شود و به وضعیت درسی او آسیب بزند شناسایی کنید .
باتوجه به شروع مدارس توصیه من به والدین آگاه این است که به رفتارهای کودک در هنگام خواندن و نوشتن تکالیف حسّاس باشند و مشکلات کودکان در این زمینه را جزئی انگاری نکنند و نادیده نگیرند.
در کل وجود 6 مورد از موارد زیر به شما نشان می دهد که باید به همراه فرزندتان به خاطر داشتن مشکل توجه وتمرکز به روانشناس مراجعه کنید.
یادتان باشد سعی نکنید که این مشکلات را کم اهمیت نشان دهید زیرا در سالهای بعدی تحصیل کودک باعث دردسر دو چندانی برایتان خواهد شد:
1- عدم توانایی دردقّت به جزئیات: کودک نمیتواند به جزئیات دقّت کند و در موقعیتهای مختلف درخانه و مدرسه بی دقّتی می کند و کارخواسته شده را با بی دقّتی انجام میدهد. مثلاً تکالیف را در دفتر روزانه یا رابط نمی نویسد، حرف یا کلمه یا خطوط را جا می اندازد، نقطه اضافی می گذارد یا سرکش کلمات را جا می اندازد و مسئله های ریاضی را نصفه نیمه حل می کند یا شتابزده به سوالات معلم پاسخ غلط می دهد.
2- مشکل در نگهداری توجه: اغلب در حفظ کردن توجه در تکالیف و بازی مشکل دارد. به عنوان مثال در متمرکز ماندن هنگام گفتگوی طولانی یا روخوانی طولانی دچار مشکل می شود، هنگام بازی قوانین بازی را متوجه نشده و نادیده می گیرد، چون حواسش نبوده نوبت او در بازی می گذرد و معترض می شود، اگر بازی فکری و طولانی شود حوصله اش زود سر می رود. همه این موارد نشان دهنده مشکل داشتن در نگهداری توجه می باشد.
3- حواسپرتی: اغلب به نظر می رسد وقتی مستقیماً با او صحبت می شود گوش نمی دهد. حتّی اگر هم عامل محیطی برای حواسپرتی وجود نداشته باشد انگار ذهنش به چیز دیگری مشغول است. برای مثال به شما نگاه می کند امّا نمی شنود و زمانی که از او می خواهید کاری را که گفته اید انجام دهد، اصلاً یادش هم نیست که به او چیزی گفته اید.
4-ناتوانی در دنبال کردن دستورالعمل ها: اغلب دستورالعمل ها را دنبال نمی کند و نمی تواند تکالیف درسی، کارهای عادی و روزمره یا وظایف محول شده را کامل انجام دهد. تکلیفش را شروع می کند امّا تمرکزش را سریع از دست می دهد و با کوچکترین محرکی از موضوع منحرف می شود.
5- مشکل در سازماندهی: اغلب در سازمان دادن به تکالیف و فعالیت ها مشکل دارد به عنوان مثال:
• به سختی می تواند تکالیفش را یکی بعد از دیگری انجامدهد و ممکن است یادش برود برخی از آنها را انجام دهد و حتماً نیاز به نظارت دارد.
• نمی تواند لوازم کارش را منظم نگه دارد و میز تحریر و اتاقش یا محلی که تکالیف خود را انجام می دهد آشفته و نامنظم است و وسایلش را سر جایشان نمی گذارد. اغلب زمانی که از مدرسه می رسد از دم در باید شروع به جمع کردن وسایلش کنید.
• مدیریت زمان ضعیفی دارد و نمی تواند تکالیف را در مدت زمان مشخص شده به اتمام برساند. گاهی می بینید تا پاسی از شب گذشته بیدار است و دارد پروژه اش را تکمیل می کند، کاردستی درست می کند، تحقیق انجام می دهد یا درس می نویسد تا بتواند تکلیف محول شده را به موعد مقرر فردا برساند. در کل کارهایش را به دقایق آخر موکول می کند و اصطلاحاً دقیقه نودی است.
6- عدم تمایل به تلاش ذهنی: اغلب از انجام دادن تکالیفی که به تلاش ذهنی مداوم نیاز دارند اجتناب می کند، از آنها بیزار است یا علاقه ای به انجام دادن آنها ندارد. از انجام دادن تکالیفش دل خوشی ندارد و تا می تواند از زیر انجام دادن آنها در می رود یا آنها را به بعد موکول می کند و آنها را کش می دهد و همین مسئله باعث می شود هنگام نوشتن یا خواندن درس هایش مدت زمان زیادی را با او کلنجار بروید.
7- گم کردن اشیاء و لوازم شخصی: لوازم مدرسه و لوازم شخصی اش را جا می گذارد یا گم می کند. مثلاً مدام پاکنش را گم می کند، کیف مدرسه اش را در حال رفتن به مدرسه جا می گذارد، جامدادی اش را گم می کند، کتابهای درسی فردا را جا می گذارد و برنامه درسی اش را درست آماده نمی کند،به استخر می رود و به جای کفش با دمپایی استخر برمی گردد چون کفش هایش را جا گذاشته است.
8- حواسپرتی توسط هر چیزی: اغلب به وسیله محرک های نامربوط به راحتی حواسش پرت می شود. مثلاً صدای زنگ در باعث می شود کلاً یادش برود که در حال آماده کردن کیف مدرسه اش بوده است و آن را نصفه رها کرده و وقتی می خواهد بخوابد دوباره با دیدن کیف نیمه آماده اش یادش می افتد که زمانی که زنگ در را شنیده داشته کیفش را آماده می کرده است. یا فکر کردن به این که شاید دوستش از دستش دلخور شده باشد باعث می شود در حالی که کتابهایش را برای درس خواند پهن کرده بدنبال توپ بازی برود یا خود را سرگرم کارهای نامربوط کند.
9- فراموش کردن کارهای روزمره: فراموش می کند کارهای روزمره اش را انجام دهد. اگر کاری را به او بسپارید احتمال فراموش شدنش بسیار زیاد است مثلاً به گفته اید که 10 دقیقه دیگر زیر برنج را خاموش کند ولی وقتی 20 دقیقه بعد می رسید می بینید دارد تلفنی با دوستش حرف می زند و کلاً یادش رفته و برنج سوخته است. یا معلم تکالیف را پای تخته نوشته ولی یادش رفته که در دفتر روزانه یا رابط وارد کند چون حواسش پرت بغل دستی اش یا کارهای بعد از مدرسهشده است.
اگر شش مورد یا بیشتر از موارد بالا در مورد فرزندتان صدق می کند به مرکز مشاوره مراجعه کنید و گامهای مشاوره را به دقت دنبال کنید تا به نتیجه برسید یادتان باشد تغییرات کم کم اتفاق می افتد ولی اکثراً با دوام است پس برای کمرنگ شدن این علامت ها عجله نکنید و صبور باشید.
گاهی والدین می پرسند اگر فرزندم کمتر از 6 علامت دارد چه کنم؟
در این صورت اگر وقت و حوصله اش را دارید باید بدنبال مطالعه مقالات و کتابهای جدید در زمینه تقویت توجه و تمرکز کودکتان باشید و اگر وقتش را ندارید باید حتماً از یک فرد متخصص در این زمینه کمک بگیرید. یادتان باشد در میان گذاشتن این مسئله با معلم یا فقط کمک گرفتن از معلم با این که می تواند لازم باشد ولی کافی نیست. با این که معلمان سر کلاسهای درس خود حداکثر تلاششان را می کنند تا این مسائل را برطرف کنند ولی متأسفانه خیلی از این معلمان دلسوز در شناسایی کردن این موارد مشکل دارند یا راهکارهای برطرف کردن آن را نمی دانند یا اگر با هر دو مورد قبلی آشنا باشند وقت رسیدگی به تک تک بچه های کلاس را ندارند و زمان کلاس از دست می رود و حقّ بقیه بچه ها پایمال می شود.
توصیه من این است که از یک فرد متخصص در حوزه روانشناسی کمک بگیرید چون بعد از بارها دیدن کودکانی که این مشکلات را دارند راهکارهای کاملاً عملی و کاربردی با توجه به شرایط و نیازهای کودک خود دریافت می کنید که به شما کمک خواهد کرد تا بر این مشکلات غلبه کنید و با نیازهای خاص کودکتان خود را هماهنگ کنید و همین طور شیوه فرزندپروری و سبک والدینی خود را با شرایط کودکتان وفق دهید تا بهترین نتیجه را بگیرید.
منبع : www.elnazshariatpanahi.com
در کل وجود 6 مورد از موارد زیر به شما نشان می دهد که باید به همراه فرزندتان به خاطر داشتن مشکل توجه وتمرکز به روانشناس مراجعه کنید.
یادتان باشد سعی نکنید که این مشکلات را کم اهمیت نشان دهید زیرا در سالهای بعدی تحصیل کودک باعث دردسر دو چندانی برایتان خواهد شد:
1- عدم توانایی دردقّت به جزئیات: کودک نمیتواند به جزئیات دقّت کند و در موقعیتهای مختلف درخانه و مدرسه بی دقّتی می کند و کارخواسته شده را با بی دقّتی انجام میدهد. مثلاً تکالیف را در دفتر روزانه یا رابط نمی نویسد، حرف یا کلمه یا خطوط را جا می اندازد، نقطه اضافی می گذارد یا سرکش کلمات را جا می اندازد و مسئله های ریاضی را نصفه نیمه حل می کند یا شتابزده به سوالات معلم پاسخ غلط می دهد.
2- مشکل در نگهداری توجه: اغلب در حفظ کردن توجه در تکالیف و بازی مشکل دارد. به عنوان مثال در متمرکز ماندن هنگام گفتگوی طولانی یا روخوانی طولانی دچار مشکل می شود، هنگام بازی قوانین بازی را متوجه نشده و نادیده می گیرد، چون حواسش نبوده نوبت او در بازی می گذرد و معترض می شود، اگر بازی فکری و طولانی شود حوصله اش زود سر می رود. همه این موارد نشان دهنده مشکل داشتن در نگهداری توجه می باشد.
3- حواسپرتی: اغلب به نظر می رسد وقتی مستقیماً با او صحبت می شود گوش نمی دهد. حتّی اگر هم عامل محیطی برای حواسپرتی وجود نداشته باشد انگار ذهنش به چیز دیگری مشغول است. برای مثال به شما نگاه می کند امّا نمی شنود و زمانی که از او می خواهید کاری را که گفته اید انجام دهد، اصلاً یادش هم نیست که به او چیزی گفته اید.
4-ناتوانی در دنبال کردن دستورالعمل ها: اغلب دستورالعمل ها را دنبال نمی کند و نمی تواند تکالیف درسی، کارهای عادی و روزمره یا وظایف محول شده را کامل انجام دهد. تکلیفش را شروع می کند امّا تمرکزش را سریع از دست می دهد و با کوچکترین محرکی از موضوع منحرف می شود.
5- مشکل در سازماندهی: اغلب در سازمان دادن به تکالیف و فعالیت ها مشکل دارد به عنوان مثال:
• به سختی می تواند تکالیفش را یکی بعد از دیگری انجامدهد و ممکن است یادش برود برخی از آنها را انجام دهد و حتماً نیاز به نظارت دارد.
• نمی تواند لوازم کارش را منظم نگه دارد و میز تحریر و اتاقش یا محلی که تکالیف خود را انجام می دهد آشفته و نامنظم است و وسایلش را سر جایشان نمی گذارد. اغلب زمانی که از مدرسه می رسد از دم در باید شروع به جمع کردن وسایلش کنید.
• مدیریت زمان ضعیفی دارد و نمی تواند تکالیف را در مدت زمان مشخص شده به اتمام برساند. گاهی می بینید تا پاسی از شب گذشته بیدار است و دارد پروژه اش را تکمیل می کند، کاردستی درست می کند، تحقیق انجام می دهد یا درس می نویسد تا بتواند تکلیف محول شده را به موعد مقرر فردا برساند. در کل کارهایش را به دقایق آخر موکول می کند و اصطلاحاً دقیقه نودی است.
6- عدم تمایل به تلاش ذهنی: اغلب از انجام دادن تکالیفی که به تلاش ذهنی مداوم نیاز دارند اجتناب می کند، از آنها بیزار است یا علاقه ای به انجام دادن آنها ندارد. از انجام دادن تکالیفش دل خوشی ندارد و تا می تواند از زیر انجام دادن آنها در می رود یا آنها را به بعد موکول می کند و آنها را کش می دهد و همین مسئله باعث می شود هنگام نوشتن یا خواندن درس هایش مدت زمان زیادی را با او کلنجار بروید.
7- گم کردن اشیاء و لوازم شخصی: لوازم مدرسه و لوازم شخصی اش را جا می گذارد یا گم می کند. مثلاً مدام پاکنش را گم می کند، کیف مدرسه اش را در حال رفتن به مدرسه جا می گذارد، جامدادی اش را گم می کند، کتابهای درسی فردا را جا می گذارد و برنامه درسی اش را درست آماده نمی کند،به استخر می رود و به جای کفش با دمپایی استخر برمی گردد چون کفش هایش را جا گذاشته است.
8- حواسپرتی توسط هر چیزی: اغلب به وسیله محرک های نامربوط به راحتی حواسش پرت می شود. مثلاً صدای زنگ در باعث می شود کلاً یادش برود که در حال آماده کردن کیف مدرسه اش بوده است و آن را نصفه رها کرده و وقتی می خواهد بخوابد دوباره با دیدن کیف نیمه آماده اش یادش می افتد که زمانی که زنگ در را شنیده داشته کیفش را آماده می کرده است. یا فکر کردن به این که شاید دوستش از دستش دلخور شده باشد باعث می شود در حالی که کتابهایش را برای درس خواند پهن کرده بدنبال توپ بازی برود یا خود را سرگرم کارهای نامربوط کند.
9- فراموش کردن کارهای روزمره: فراموش می کند کارهای روزمره اش را انجام دهد. اگر کاری را به او بسپارید احتمال فراموش شدنش بسیار زیاد است مثلاً به گفته اید که 10 دقیقه دیگر زیر برنج را خاموش کند ولی وقتی 20 دقیقه بعد می رسید می بینید دارد تلفنی با دوستش حرف می زند و کلاً یادش رفته و برنج سوخته است. یا معلم تکالیف را پای تخته نوشته ولی یادش رفته که در دفتر روزانه یا رابط وارد کند چون حواسش پرت بغل دستی اش یا کارهای بعد از مدرسهشده است.
اگر شش مورد یا بیشتر از موارد بالا در مورد فرزندتان صدق می کند به مرکز مشاوره مراجعه کنید و گامهای مشاوره را به دقت دنبال کنید تا به نتیجه برسید یادتان باشد تغییرات کم کم اتفاق می افتد ولی اکثراً با دوام است پس برای کمرنگ شدن این علامت ها عجله نکنید و صبور باشید.
گاهی والدین می پرسند اگر فرزندم کمتر از 6 علامت دارد چه کنم؟
در این صورت اگر وقت و حوصله اش را دارید باید بدنبال مطالعه مقالات و کتابهای جدید در زمینه تقویت توجه و تمرکز کودکتان باشید و اگر وقتش را ندارید باید حتماً از یک فرد متخصص در این زمینه کمک بگیرید. یادتان باشد در میان گذاشتن این مسئله با معلم یا فقط کمک گرفتن از معلم با این که می تواند لازم باشد ولی کافی نیست. با این که معلمان سر کلاسهای درس خود حداکثر تلاششان را می کنند تا این مسائل را برطرف کنند ولی متأسفانه خیلی از این معلمان دلسوز در شناسایی کردن این موارد مشکل دارند یا راهکارهای برطرف کردن آن را نمی دانند یا اگر با هر دو مورد قبلی آشنا باشند وقت رسیدگی به تک تک بچه های کلاس را ندارند و زمان کلاس از دست می رود و حقّ بقیه بچه ها پایمال می شود.
توصیه من این است که از یک فرد متخصص در حوزه روانشناسی کمک بگیرید چون بعد از بارها دیدن کودکانی که این مشکلات را دارند راهکارهای کاملاً عملی و کاربردی با توجه به شرایط و نیازهای کودک خود دریافت می کنید که به شما کمک خواهد کرد تا بر این مشکلات غلبه کنید و با نیازهای خاص کودکتان خود را هماهنگ کنید و همین طور شیوه فرزندپروری و سبک والدینی خود را با شرایط کودکتان وفق دهید تا بهترین نتیجه را بگیرید.
منبع : www.elnazshariatpanahi.com
ارسال نظر