روشی مؤثر برای درمان بی‌اختیاری ادرار

دکتر وحید صمدی افزود: بی‌اختیاری ادرار به خروج غیرارادی ادرار اطلاق می‌شود و بطور کلی دارای دو نوع استرسی و اضطراری است.

بی‌اختیاری ادراری اضطراری به علت فعالیت بیش از حد مثانه اتفاق می‌افتد که معمولاً به دنبال برخی از بیماری‌های مغز و اعصاب مثل سکته مغزی بروز می‌کند.

وی در ادامه گفت: بی‌اختیاری ادراری استرسی شایع‌ترین نوع بی‌اختیاری است که در اثر استرس فیزیکی ناشی از عواملی مثل عطسه، سرفه، خندیدن، بلند کردن بار یا ورزش اتفاق می‌افتد و شرایطی مثل ابتلا به یبوست یا اضافه وزن این مشکل را تشدید می‌کند.

شیوع این نوع بی اختیاری- که در هر سنی می‌تواند ایجاد شود - در زنان دو برابر مردان است و حدود نیمی از زنان را گرفتار می‌کند.

این متخصص فیزیوتراپی با بیان اینکه احتمال ابتلا به بی‌اختیاری ادرار در دوران بارداری افزایش می‌یابد، اظهار کرد: این امر می‌تواند به علت فشار ناشی از بزرگ شدن رحم باشد.

اگرچه بی‌اختیاری ادراری استرسی می‌تواند دلایل مختلفی داشته باشد ولی یکی از علت‌های اصلی آن، ضعف عضلات کف لگن است.

وی با اشاره به عضلات کف لگن گفت: این عضلات گروهی از عضلات هستند که در پایین لگن قرار دارند و ارگان‌های لگنی را حمایت و ضمن احاطه کردن مجرای ادراری، واژن و مقعد در افزایش پایداری و ثبات کمر و لگن نقش مهمی ایفا می‌کنند.

یکی از مهم‌ترین وظایف عضلات کف لگن، حفظ و نگه داشتن ادرار در مثانه است.

صمدی اضافه کرد: عضلات کف لگن با یک انقباض ملایم و البته همیشگی این وظیفه را انجام می‌دهند و قبل از فعالیت‌های بدنی مانند بلند کردن بار منقبض می‌شوند اما در صورتی که این عضلات ضعف داشته باشند و یا به موقع و در زمان مناسب وارد عمل نشوند مشکلی به نام بی‌اختیاری ادرار می‌تواند به‌وجود آید.

در چنین شرایطی با روش‌های فیزیوتراپی می‌توان ضعف و اختلال عملکرد عضلات کف لگن را تا حد زیادی بهبود بخشید و به درمان بی‌اختیاری ادرار کمک کرد.

این متخصص فیزیوتراپی در ادامه گفت: ابتدا متخصص فیزیوتراپی باید این عضلات را ارزیابی و به‌طور دقیق معاینه کند.

بعد از معاینه در صورتی که تشخیص داده شود که عملکرد عضلات کف لگن مختل شده است، تمرین‌های خاصی برای تقویت و بهبودی هماهنگی آنها تجویز می‌شود.

در این تمرینات به بیمار یاد داده می‌شود که چگونه عضلات کف لگن خود را منقبض و سپس شل کند.

وی تاکید کرد: لازم است این تمرینات به‌طور منظم و به مدت چندین ماه انجام شوند. برای مشاهده و بررسی انقباض عضلات کف لگن و حرکت جدار مثانه می‌توان از روش سونوگرافی استفاده کرد که به این صورت می‌توان به بیمار بازخوردی از عملکرد این عضلات داد تا به کمک آن، تمرین بهتر و دقیق‌تر انجام شود علاوه بر تمرینات ارادی می‌توان از تحریکات الکتریکی استفاده کرد.

صمدی در پایان به مبتلایان به بی‌اختیاری ادرار توصیه کرد که تا حد امکان از بلند کردن اجسام سنگین اجتناب و یا در صورت انجام چنین فعالیت‌هایی عضلات کف لگن خود را قبل از شروع و در حین کار منقبض کنند.

منبع:پارس